Planlar, Projeler , Planlar :)

Merhaba Canlarımmmm ,

Ben bayılırım Plan yapmaya, organize etmek tam benlik... tabii bazen hefes ve Enerji kalmıyor.

Yeni Yılda iş yerine gittim, Doģum günümdü yeni bi Bölümdü ve birde birkaç Bölüm yeni Binaya taşınacaktılar....Bende şansa taşınması gereken Bölümdeydim. Başladık Eşyaları Kartonlara koyduk, hayda birde üst katta. Çıktık Merdivenleri, sonrasıma bi Kapı yapmışlar Yangına dayanıklı uleyn iyi hoşta açılması zor Kapının... Zorda olsa hoşuma gidiyordu herkes kendi Eşyalarını taşıyordu. Hoşuma gitmeyen ise bazı Bölümler benim gibi Staj yapanları tutmuş sanki mecburmuş gibi Halak ettiler Çocukları. Tamam içinde bir Erkek vardı, hani seve seve yapan birazda
Güçlü ama yinede! O Stajer benim olduģum Bölümede yardım etti o ve bir Çalışan daha, birsürü Dolap, Masa herşeyi Surat asmadan getirdiler. Bide ikiside özel Hayatında başka Evlere taşınıyorlarmış, yani Iştede Evdede hep aģır taşıdılar :) Benim Bölümümdeki bir Bey ve Bayanda Kahvaltılık getirmişlerdi, onların ikisinede kendi Ellerimizle Ekmek hazırlayıp, ben götürüp verdim. Sevindiler. Çünkü güzel Davranıştı nede olsa. O bir Hafta taşınmayla geçti. Herşeyi kaldırdım indirdim, benim Bölümdeki Bey Belinden Sakat olduģu için aģır şeyler taşıyamadı, Bayanda iş yerinde çok az Saat kalıyordu. Bende mesela Merdivenlere kadar Sandalyemi götürüdüm orda beklerdim birisi gelsin diye :) Beni gören bana gülerdi tatlı tatlı, e okadar oturmuşum kimse yanımdan Merdivenlerden çıkıp gidemez ya ayıp :D artık kimisi alıp tek taşırdı yada beraber taşırdık. Ay fenamıyım acaba :D ama ne edeyim valla Belim aģrıyor o Günlerden sonra... Masamı düzelttim, bir Telefon çalışmıyor bi Bilgisayarım çalışmıyor, benim ilk koştuģum Yer Bilgisayar bölümündeki çalışan Adama Teknikden anlayanlar orda. Artık oda beni göre göre bıktı :) Onun hakkında bir Yazı yazmak isterim valla, daha onunla çok çalışacaģız. Neyse herşeyi hal ettik. Bölümümdeki Adam anlattı kendi işleriyle vs hakkında amanınnnnn hiç susmuyor hiç! Ahhh Başım :) Bide güldüģü zaman çaktırmadan bakıyor karşıdakì gülüyormu diye, valla sonlara doģru beni delirtti :) Bide vay taaa Seksenli Yıllarda 2 Aylıģına TRde kalmış tey tey tey. Bak bazı anlarda Kahkahalar attım. Ama Adam böyle nasıl diyim, bir yandan çokkk iyi biri Babacan bi yandanda çok bilmişlik taslayan. Tamam Saygı duyuyorum hani baya Mesleģi parlak işini iyi yapan. Ama bana TRden yerler söylüyor Dünyanın binbir Yerlerini söylüyor, bende bilmediģimi diyorum, Adam şaşırıyor öyle bakıyorki, Başımı yerin dibine sokup çıkarmamak istiyorum Adeta, çok Cahil gibi kaldım... Adamda bana o Yerleri görmem gerektiģìni söylüyor, bende içimden söyleniyorum, benim Yolum ayrı Düşüncelerim ayrı... Tabiiki bilseydim o sorduģu Yerleri güzel olurdu, bilmemek ayıp deģil öģrenmemek ayıp. Neyse artık soruyor soruyor ben dayanamadım dedimki "Ben iki Ülke gördüm bir Burası ve Türkiye, ama Ülke gördüm derken heryerini gezip görmedim, hem TRden küçük Yaşta buraya geldim!" Çünkü artık bu Konuşmalardan bıkmıştım. Ama Adam yine ve yeniden soruyordu, bende minik Sırıtmalarım kalmıştı Yüzümde. Öncelleri harbi kendimi çok ama çok Cahil hissettim, ama bunu orda ilk yaşamïyordum. Sonra düşündüm, Adam Mesleģi Elinde 30 Yaş küsür var aramızda... E bide onlar rahat, Hayat savaşı vermiyorlar aksine Hayatı doya doya yaşıyorlar. Ama benim öncelliklerim ayrı. Para olsa ya sonra 2.sini (Yazımı) okuyanlar bilirler. Herneyse yahu Adamı tarif ettim resmen :D aslında daha çok varda.

Sonra Sekreter Bölümümüzde bir Yürüme Engelli Bayan var seve seve herşeye koşarım, sadece ben deģil herkes koşuyor yapıyorda. Ama tamda o aralar Taşınma filan falan derken bu Bayan daha aģır Eşyaları ordan buraya taşımamı istiyor bende El Arabasını getirmìşte olsam, o Aģır Eşyaları dışarda bulunan El Arabasına yüklemem gerekti. Sonra Çarşıdan alınan Eşyalarıda daģıtmam gerekiyordu, Bayan resmen bana Kafayı takmış gibi,ordan oraya savduruyordu... Bak herşeye ama herşeye "Eyvallah" ama orda onun yakınlarında Stajerler olmasına raģmen, beni çalıştırmasına kızmıştım. Birşey daha benden isteyecekti, Olmaz çünkü Bölümümde çok az vakit geçirdiģimden bahsettim, Taşınma felan derken Bölümümden birşey anlamadıģımı dile getirdim, Kadın bana 2 defa burda yanında kimse olmadıģını dedi. Bende dayanamayıp bir Stajerin Adını verdim. Kadının Gözleri kocaman açıldı. Yahu bazen Insanlar şu El denilen şeyi birazda şu Vicdan denilen yere koymalı! Hep bir Insana yüklenmemeli. Oda öyleydi. Belim dahada kötü olmaya başladı. Zaten bu ordan buraya taşıma işi ne İlk nede Son, ama benim isyanım yada kızdıģım şey hep bir Kişiye yüklenmeleri.

Sonrada bize Stajerlere eski bi Binadan yemek Odası ve küçük Çalışma Odası verildi. Bize Proje verildi Stajerler olarak Organize etmek zorunda kaldık. Mesela hangi Boya alınacak, Eşyalar vs vs. Bigün 7 Stajerler gidi verdik alışverişe, ayyyy benle başlayan bi Sarı çiyan var Aman Allahım , herşeyemi karışır. Anladıģınız gibi hiç haz etmem o Kızdan. Benle bir başka Kızla beraber düşüncülerimizi söylesekte kendimizi geriden aldık. Çünkü az birşeyden sonra inşallahhhhh Stajımız bitecek ve bizden sonradakiler bizden daha fazla orda kalacak. Birde 3 Stajerlerimizde Okuldalar diye birşeyle ilgilenemediler :) Neyse Sarı Çiyan herşeye burnusunu soktu, herkes kızsada içten içe pek Suratlarına yansıtmadı. Leyn ben olsam Saçlarından tutardım, ama yok ya deģmez :) Yok yok bunada özel Yazı yazmam lazım. :D Geçen Gün giydik 4 Kişi üstümüze Laylon gibi birşeyler, Eşyaları kaldırdık Laylon koyduk sonra Halıların üstünede Laylonlar yerleştirdik. Pirizleri Lambaları bantladık. Dolapları kaldırırken, benim Arkadaş Dolabı birden yanlışlıkla Elisinden bıraktı pat Ayak Parmaģıma denk geldi. Benle beraber 3 Çiçek 1 Böcek vardı. Ben aaaaa dedim ufff o Sızı anlatılmaz, herkesde bi Sessizlik bana bakıyorlar filan derken Gülerken bulduk kendimizi. Dolapları kaldırdıktan sonra Duvarın küflenmiş olduģunu fark ettik. Artık Boya işi ertelenmişti. Ama yinede çok güzel birşey ya , ilk defa baştan sona kadar bi Evin/Odanın yapılışında bulunuyorum. A'den Z'ye bende var olacaģım orda. Hatırlıyorum Babam Bahçemizi suladığında yada Boya yaptıģında TRde orda olurdum bende yapmak isterdim, izin verirdi. Bende dokunmuşluģum olurdu böylelikle vede güzel vakit geçirirdik hey gidi Yıllar hey! Işte Yıllar sonra Duvar tekrardan boyayacaģım :) . O Odaya yakın Bölümde olan Kişilerle çalışmıştım, orayı topladıģımızda bize gelip bizlerle konuşurlardı bide bana derdi Adam öyle kötü bakma :) Bayılıyorum ya o Bölümdeyken baya gülerdim, ama yinede saģ olsunlar arada gelip yardım ettiler.

Ve benle başlayan bir Kız Stajı bitirdi , aman Allahımmmmm öyle mutlu oldumki mutluyumki sanki ben kazandım gibi, inşallah o Anıda görürüm.
Öyle bir sarıldımki onaaaaa ..... Bende sona doģru yaklaşıyorum Projeler başladı, Maratona başlıyorum. Allahım inşallah bana Güç verir, Akıl verir. -Amin.-Bütün Sınavlar, Projeler kurduģum Hayalleri başarırım. Çok endişeleniyorum, korkuyorum, Geleceģimi düşünüyorum... Sanki bi Yokuşun Güneş almayan Tepesinde oturmuşum gibi offfki ne offf! Güneş bizim içinde dogar mı?  Güneşli olduģu yanda yüzüme Güneş vurur mu acaba? Yaptıklarımda Gün Işığına çıkar mı? Himmm?!

Telefonumdaki Sim Kartını deģiştirmek istediģimi söyledim o Kartı satın aldıģım Yere. Neyazikki ne bi Haber ne bi Telefon açılmadı... yani bana geri dönüş yapılmadı, bakalım belkim bu Yazı yayınlandıģında herşey deģişmìşte olabilir. Bide bakmam lazım hangisi iyi, Numara deģişecekde nereye haber etmem lazım tey tey. Valla işim çok. Halbuki para kazandıģım anda nekadar çok istemiştim Internetli olsun diye, hem Okul içindi hemde benim için özel Kişi içindi, hey gidi Yıllar hey! Artık ikiside yavaş yavaş gitselerde benden pek dışarda Görüntülü yayında olmayacaģı için daha uygun olanına bakarım muhtemelen.

Birkaç Ay sonra Annemin Doģum günü sıfırlı Yaşlar, ne alsam diye budefer hiç düşünmedim. Çünkü Insanları Hediyeler güzel Sözler biryere kadar mutlu edebilir. Ve Annemin aslında daha doģrusu Evimizde Gözü Yükseklerde olan kimse yok. Ailesiyle irtibate geçtim, okadar muazzam birşey istiyorumki onun için... Tabii kendimce muazzam olmasını istiyorum, bakalım artık... Onun Ayaklarının altına kurban olurum! Işte şimdiden başladım Sürprizlere, Liste yaptım daha yapılması gerekenler diye. Çok sevinecek. Şimdiden hazırlanıyorum, çünkü Sınavlarımla çatışmasın diye. Ikiside benim için önemli.

( Bu Yazıyı yayınlamadan önce son kez okudum. Bazı Yazım hatalarını görüp düzelttim, daha kesin vardır ama okadarcıkda olsun :) Burda Saat 3:12 yatana kadar oooo Sabahı bulur :) Size iyi Uykular kimine Günaydın kimine Tünaydın kimine Iyi Akşamlar :D Hayırlı Cumalar.... Youtube Kanalıma bakmayı unutmayın : Dileğin Gezegeni )

Allaha Emanetsiniz...
Sevgiyle kalın.

Sevgilerimle
Dilocanınız

/ Terapi gibi Ders /

Selam Canlar,

Size Okulumdaki Din Hocasini anlatmak istiyorum ve deģisen Bakış açımı.
Bundan tam tamina 7 Yıl önce tanistim o Ögretmenle, Din yada Filozof Dersini secebilme hakkimiz vardı. Çoģu Kişi Din Dersini seçtiler ve bende Filozof Dersini pek sevmem, cünkü hep konuşmak gerekir o Derste :) kendi Fikirlerini anlatmak zorunda kalirsin e bende çok konuşkan olmadigima göre Din Dersini seçtim.

Ama öyle bi Bayan Öģretmen gelmiştiki Sinifa sanki bir Piskolog gibi. Ses Tonu, Bakişlari ,Fikirleri ve heleki sinirlendigi anlar bile yinede alttan almasi bana "vay be!" dedirtti. Ben bu Dersi sandimki hani Tarih Dersleri gibi birseyler önümüze verir ve bizimde ezberlememiz lazim, ama Düşündüģüm gibi deģildi.

Aslinda Dünyada olmasi gereken Davranislari anlatiyordu hepimiz biliyorduk ama yapanimiz yoktu. Karsimizdakini önce dinlemek anlayıpta sonra konusmamız gerektiģi gibi. Bi Kisinin El Hareketlerinden yani Davranislarindan rahatsiz olursak onlara söylememiz gerektigini anlatiyordu, hemen Kafamizda ona karsi kötü seyler biriktirmeden hep Karsi tarafla konusmamiz gerektigini anlatti. Ve bana bunlari bilsemde hepsini yapmadigimi fark ettirdi, adeta bakış açım genişledi.

Zaten hep dinleyen birisiydim ve dahada uysallastim belkimde Yaşla beraber azda olsa herşeye sinirlenmemeye başladım...sinirlensemde azda olsa kendime hakim çıkıyorum yada çok kızsam ordan uzaklaşıyorum azda olsa içimdeki sesleri dinlemeye çalışıyorum.

Sonra Bayan bize hepimize iyi Not verirdi hatta derdiki Yazililarinizi eve götürüp yazin sonra bana verin derdi. Herkes dalga gecerdi Kadinin arkasindan. Kadin derdiki Hayat zaten Notlarla dolu hepimiz Insaniz birgün olur benim canim sıkkındır birgün olur baska birsey illaki iyi yada kötü Not vermem lazim deģil...

O Okuldaki Bölümü bitirmiştim. Sonra 2 yillik baska bölüme basladim ayni okul ayri bölüm ayri sinifta ayni Din Dersi ayni Hocayla :) o beni taniyordu ben ise onu. Filmler getirirdi izlerdik. Hele o bir Filmin konusunu unutamam... O Filmde bi Ülkenin adeti şuymuş Anneler Kızlarını Sünnet edermiş... ve izledigimiz an TV kocamandi tipki Sinemada gibi, Perdeleri kapamistik Işık engellemesin bizi diye... Arkamda bizim beyler herkese birseyler firlatiyorlardi... Ama ben Filme okadar dalmisimki, böyle dokunakli seyleri izledigimde yada duydugumda o hic bizaman aklimdan gitmez... Hiç tanimadigim kisi kötü birsey yasamis olsa yada birisinin vefat ettigini anlatsalar hep üzülürüm Kafamin bir yerinde takili kalir.... ama yinede izlemeye devam ediyorum... Gözlerim doldu, hickimse heleki yanimdakiler kipirdamiyor Sinif sessiz, onlarada bakmiyorum, sessizce Elimi sanki Sacimi toplarcasina götürürken akan Yaşları siliyorum... Filmdeki Çocuk ve Annenin Çıģlıkları sonra Filmde bi Tecavüz sahnesi... Birden bire Bedenim Sicaktan soguya geciyor ve sonra tam tersi... Midem bulanıyor Karnım aģrıyor sancı gibi (bunu kendimde sonradan fark ediyorum, ben üzüldüģüm zaman Bedenim hep bunları yaşïyor.)....
Filmden sonra kendime gelemeden Ders bitiyor Disariya ciktigimizda boool boool Nefes alip veriyorum, Arkadaslarla konusurken Siritiyorum ama diyorum kendi kendime acaba bunlar hic Filmden etkilenmediler mi ?...

Filmlerden, Hocanin anlatiklarindan hep bi Dersler cikartip kendi kendime.
Yazarken anlatamiyorum ama Hayatimda "Iyiki bu Dersi almisim" dedirtti. Ve hepsini okadar kolaylastirdiki, bütün DINlerin bir Agaç Figürüne benzettu mesela. Bir Agaç çizdi Tahtaya Köküyle beraber ve Köklerine ayri DINleri yazdi, ama Agaçlar Dallarımız hep ayni dedi. Hepimiz ayni seviyedeyiz dedi. Ayni Görünüşte, ne birimiz daha fazla Kulaģı var obirisinden nede daha az. Sevin dedi... Önyargılı olmadan... Bi Kisi sana kötülük yapti diye obiriside aynisini yapacak degilki dedi. Saatlerce oturup Kadini dinleyebilirdim... Hikaye okuduktan sonra hep iki ayri Cepheden baktirirdi bize Olaylara...

Büyüdüģümün farkina variyordum artik küçük şeylere çokta kizsam boşvermiş gibi yapiyordum, olan olmus diyip geçiyordum... Arkadas dediklerim arkamdan birseyler cevirdiklerinde hep ortaya cikardi, yinede onlarla konusurdum. Çünkü bizden başka biri daha görüyordu olaylari... Insanlarin neden birbirlerini ezip Basariya gitmek istediklerini halen bilmem... Halbuki Yol herkese açık, kendi Yolunun derdinde ol bütün Yollar açılır....

Öyle işte Terapi gibiydi o Yillar :)

Sevgilerimle
Diloşunuz