Anılar 2

Selam Canlarımmmm,

Anılardaki 2.Bölümümüze geçelim.

Sınav Haftasından sonra Iş yerine gittiģimde ve öncesindende herzaman bana Şans dilediler sonrasındada bana güç verdiler, tabi daha sonuçlar için halen beklemekteyim.

Sevdiģim Insanlarla yazışırken hiç kendimi kısıtlamadan kim ne der demeden, yazmak, dedikodu yapmak, acaba yanlış anlamadan yazmak çok güzel ;)
Böylelikle tanıdıģım fakat pek konuşmadıģım Kìşileri tanıma şansım oldu onlarda beni aynı şekilde ve Güven duygusu oluştu...

Anneler Gününde "Anneler Adayı olduģun için bu günün kutlu olsun." yada ona benzer bi Cümleyle beni mutlu edebilen Kisi/ler var :) En ufak şeylerden mutlu olan bir adet Ben.

Bešiktaş Şampiyon olduģunda içim kıpır kıpır üstümde Çarşı Formam, Siyah Beyaz En Büyükkkkk BEŞIKTAŞŞŞ hollleyyyy. Ve 19 Mayıs 2016 da çifte Bayram gibiydi benim için.

Türkiyeden Iş görüşmeleri yaptıģımda çok heycanlıydım, öyle böyle deyil, sananda Telefonun içinden girip yanımda çıkacaklar nerdeyse :D

Bazı Kìşìler benim özlediģim Anları ve bazı Kareleri çekip benle paylaşması çok mutlu ediyor.

Bir Kisi hakkinda duydugum ve gördügüm Kareler, kimseye güvenme Dilek dedirtti ve SONum hayir olsun... Tuhaf Duygular içindeyim buaralar. Nasılki mutluluģumu saklamak zorunda kaldım şimdide üzüntümü saklıyorum... içimde neler neler geçiyor bir bilseniz... çok kötü bi His bu...

Sevdìģìm Kişinin yanına Samırsak kokusuyla gittim ayyy tam rezillik. Yahu bırakmıyorlar. Mantı yedirdiler. Şansımamıdır nedir, Mantıdaki bütün Samırsak benim Kaşıģıma gelmiş. Bende onu hoop yedim. Ya Dìşimì nerdeyse bin defa fırçaladım yok gitmiyor. Hava sıcak bide yaģlı şeyler yedik Mide bulanıyor. Ama gitmem gerek. Valla nemi yaptım? Yüzsüz yüzsüz oraya gittim ;) Ne edeyim, "beģenmezse beni beģenmesin yada istemezse istemesin beni" diye diye gittim ama yinede biraz utandım.

Birisi bana Mesaj atmış birşeyler söylemiş diyoki bunun Türkçesi ne? Iş yerinde telaşlıca dinliyorum kimse duymasın diye. Ama anlamıyorumki. Diyorum valla bunu çeviremiyorum. Bidaha dinliyorum. Karşıdakide demesinmi "Şaka yaptım. O konuştuģum Dil zaten Türkçeydi." Allahımmm Yola çıkmıştım, Treni bekliyordum. Önce biraz güldüm ama Başımı yerin dibine sokmak istedim :D Çok utandım yahu.

Teyzemle konuştuģumda bütün Hüzünlerim yok oluyor. Ve öyle benim içimi çok iyi biliyorki, söylerken bana birşeyleri, "Teyze bizim Eve Kameramı yerleştirdin" diyorum :) Ama bence Kalbi temiz olanlar okadar biliyorki hissederki herşeyi...

Geçenlerde bi Film izledim, geçenlerdede dediģim 1 ay oldu sanırım... O Filmin etkisinde kaldımki ve bidaha anladımki bana Dram hiç ama hiç uymuyor! Unutamıyorum... Oda neden kaynaklanıyor biliyormusunuz ? Sırf kötülükler Filmde olsa iyi, ama maalesefki bunlar Filmde olanlar gerçek Hikayeler.

Memleketten döndükten sonra Trenlerin çalışmadıģını duyduģumda Taksiyle gitmeye karar verdik, zaten başka alternativimiz yoktu. Herkes Taksiyi bekliyordu bizde sıraya girdik. Sıra önümüzdeki Aileye gelmişti. Taksiden yabancı Uyruklu biri çıkmıştı ve üstüsünde Yöresel Kıyafeti vardı. Bunu gören Aile, herkese sempatik gelen Aile birden bire asık suratlı olup, Gözlerinde bir Korku saldı ve hiç birşey demeden dönüp gittiler başka Taksiye. Taksicide üzüldü ve sıra bizdeydi bize siz binmek istermisiniz diye sordu bizde bindik. Tabii benim için kim olursa olsun tanımadıģım Kişiyse herşeyi yaparım, mesela Taksi Plakasını yazıp evdekilere yolladım.

Bide Matematik Hocamız Sinifa girdi. Bende Sinifin taaa en önünde oturuyordum. Yani Hocanin Masasina bitişik yerde. Hocayi çok severdim, aslinda halen severim. Sinifa girdi, ama hic bakmiyor yüzüme. Bi tuhaf. Şaşırdım. Herkese "Merhaba" deyişi bile farklıydı. Sonra konusmaya baslayinca o Dilinin altindaki Baklavalari tek tek cikari verdi. Birden bire Ögrencilere dönüp, "Sinav haftasina girecegiz, sizde asilin Derslere. Neden baska Ülkeden gelip başariyorda, bizim Çocuklar başarmiyor?" Ve o dedigi an onun yüzüne öyle dalmisim... Kendimi fark ettigim an "Dilek, Dilek kendine gel!" diyordum içimden... ve Hocaya bakmamaya basladim, ona bu kin beslemedim ondan halen yinede seviyorum. Başımı öne çevirdim. Gözlerim doldu bian, başımı yere eģdim. Sonra kendi kendime söyleniyordum. Başımı tekrardan kaldirdim, cünkü ne suc islemistim nede bi kötülük yapmistim... Ve Sinifa baktim. Bazı Çocuklar bile şaşırmıştı belliydi. Onlar bile bazen acımasızca Cümleler kurarlardı... Ama o An onlarda utanmışlardı... Sinifta benim gibi Yabanci olanlara bakiyordum, hoş bazilari burda doģumuş büyümüşde olsalar Yabancı diye nitelendiriyorlar... Onlarda üzgünlerdi ve Gözlerini kaçırdılar benden. Her Evde olur ya böyle konuşmalar, işte "bak bak Komşunun kızı bunu şunu yapmış sen niye beceremiyon. Onunla senin farkın ne ?" diye  gibi birsürü şeyler. Ama o bi Hoca ve Sınıfta Yabancı Öģrencileri var onuda bal gibi biliyor. Diyebilirdiki "Bakın başka Ülkelerden Çocuklar geliyor ve önce Dil öģrenip nasıl başarıyor. Hiç birşey ulaşılmaz deģildir. Sizde asılın Derslere..." vs vs. Ama o bunu böyle demedi. Açık açık "bizim" Çocuklar kazansın dedi. Tabiiki bu onun Fikri olabilir. Ama o bir Hoca. Bu Hocadan Destek alıpta Çocuklar bize Kinde besleyebilirlerdi... Ama ALLAHtan öyle birşey olmadı. Çok şükür. Sonra Hoca Derse başladı ama hiç Yüzüme bakmadı. Biz onlar gibi Çocuk deģilmiydik? Saf degilmiydik? Bizimde hakkımız deģilmiydi yaramazlık yapmak? Deģilmiş megersem. Ben yinede Saygıda ve Sevgide sonuna kadar kusur etmedim.  Sonra birkaç gün sonra Matematik Sınavı yazdık. Ben ve Matematik yanyana gelince bile komik duruyor, ne ben onu, nede o beni anlamıyor çünkü :)... Yine o Haftada Ders vardı. Hoca Sınav Kaģıtlarına bakmış... Geldi. Yüzü gülüyor. Yüzüme bakıyor ama yine birşey ters... Anlamıyorum. Yüzündeki sanki sagte Gülüş. Sonra diyorum kendime "Acaba ben mi çok abartıyorum?" Hoca diyorki,"Sınav kaģıtlarına baktım, ve Sınıfta sadece birisi 1 (Türkiye Notla 5) yazmış". Onu dediģi an kendimi geriye çektim ben kim Matematik kim... Sınıftan benim adımı duydum, ama hiç oralı bile olmuyorum. Hoca Gözlerime bakıp "Evet sen yazdın, sevinsene." Hoca Dersinde birisi başarılı olduģu için mutlumuydu yoksa bizi geçen gün üzdüģü için Pişmanmıydı... Peki ben mi? Ben ise ona Cevabımı notla vermek için daha çok çalıştım desem? Içimde bi Gram hırs yoktu... Ama bunu kolay kolay Lafları söylemeyip bizimde bir Kalbimiz olduģunu hatırlaması lazımdı! Bilerek Derste okadar Derse yoģunlaşmıştımki, Evdede hep Dersin tekrarını yapıyordum. Aileme bu Olayları hiç anlatmamıştım. "Başaracaksın kız Dilek. Seni pataklarım yapamazsan. Ona öyle Güzel Cevap vereceksinki. Hadi çalış" dedim hep kendime. Ve en güzel Cevabımı vermiş oldum. Notuma pek sevinememiştim heleki Matematik Dersinde "vay be"... Herşey Kapak içindi en çokta ona sevindim ;)


Sevgilerimle
Kurnaz Diloşunuzzz :P

Kim gelmis ?

Selam Canlarrrrrrrriiiiimmmmmmmm :)

Kim gelmissss ay iyikide gelmis Evlerimize Seker getirmis, keske biraz gercek Mutluluk getirseymis... ama gelen Kisinin sucu degilki, her Yil gelir oda ister herkesin Yüzü gülsün. Peki biz niye böyleyiz?

Niye böyle tuhaf, üzücü bizi bulunuyor? Biliyorum isyan etmemek dogru degil, Gözlerimiz icimiz Hirs yapip öc almak icin caba etmekte dogru degil. Ama neden hersey daha iyiye gitmesi gerekirken, tam tersine dönüyor? Mutluluk kapimizdan disari cikip bidaha gelmiyor? Ölümler ardi ardina oluyor ? AdI Kader diye örtülüyor?! Ailelerin canindan Can gidiyor! Herseyi oluruna birakmasakta birseyler yapip hepimiz kenetlenelim, hepimiz kenetlenip yerden kalkalim. Havayi icimize cekelim, cektigimizin bu Hayatta oldugumuzun farkina varsak olmazmiki? Kimseyi kandirmadan, kirmadan, üzmeden, aglatmadan, bagirmadan, cagirmadan, bi Merhaba desek, Gülüslerine Gülücük katsak, ortam Senlense, Kader diyip boynumuzu bükmesek, Baris saglansa heryerde, ozaman zaten Bayram 7/24 Saat bizimle olmazmiki? Olur tabiiki. Cocuklar hep sevinse aglamasa, sonsuza dek Gözleri kapanip uzun Uykuya dalmasalar. Oyuncaklari Ellerinde olsa. Oyuncaklari olmasada bir Tasla ve Hayal Gücüyle birbirini birlestirseler mutluluguna mutluluk katsalar... ah keske ah.

Bu Hafta benim icin cok güzel basladi... Yeniliklerle, bi Oh cekmelerle... Bunu bi kac Ay sonra mutlaka okuyacaksiniz. Sonra Bayram oldu. Ama bugünlerde Havada tipki Biz gibi. Yari zaman Günesli yari zaman Yagmurlu yari zaman Simsekli... Haberlerde karmasIklik Hayat Hikayeleri, Gözlerde Yaslar. Icimizde Karalar. Hep derdim yada halen diyorum böyle Özel Günlerde hep fark ederdim kimsesizligimizi burda. Heryer Kapi duvar. Akraba yok, Sarilacagim Kuzen toplulugu yok, Dalga gececek kimse yok. Beni Sen Kahkahlara bogacak Kisiler yok, hepsi uzaktalar. Herkes Bayram kutlarken, bizim Is günü, cünkü baska Ülkede yasamak, onlarin Bayramlarinda Evde olmak tuhaf... Bakmayin onlarinda Bayramlarini geleneklerini seviyor ve sayiyorum. Ama Insan hep kücüklükte gördüklerini, yasadiklarini özlüyor. Ben isterdimki orda olayim, hep Kapi calinsin, Cocuklar Seker istesin, bende hep „La yeter bize bisey kalmadi“ desem. :) Kimle görüssem hep diyorlarki artik Bayram devri bitti, kimse kimseye gitmiyor artik. Dogrudur herkes Tatile kaciyorlar.

Bide maalesefki herkes birbirine afra tafra yapiyor. Kimse bilmiyor galiba 3 Günlük denen Dünyadayiz. Kim bilir bu Yaziyi yazdiktan sonra basima ne gelecek? Yada yarin Ise gittigimde ? Allah korusun ama öyle, „gelisimiz belli ama gidisimiz belli degil „ Deniz Sekinin Sarkisinda öyle diyordu, okadar cok hakliki.

Kücüklügümde nekadarda güzeldi, bigün önceden Annem Elbiseleri yikardi, eger Para olursa yeni seyler alinirdi yoksa Eskiler giyinirdi. Ama eski dediksek, uzun zamandir bizde olupta Carsi filan zamanlari giyinilirdi :) Neyse Sabah erken Saatlerde kalkardik, hele ben :) . Annem Babam zaten hep erken kalkarlardi. Ogünde Sekerleri koyarlardi. Annem Mutfak islerini hal ederdi. Ben hemen Kiyafetimi giyerdim heycanli heycanli, öyle kalkardimki sanki o gün yasanmis bitmiste cok mutluyum halbuki daha yeni basliyor :) Yüzümde ve icimde bi mutluluk, bi Gülümseme. Ha Kiyafet giyiminden önce Baba ve Anne Eli öpülür, hayirli Dualar alinir. Sonra El acilir Para beklenilir :) Sonra Kiyafetlerimi giyerdim. Beklerdimki Mahalle canlansin. Bizimkiler tam hepsi kalksin. Bayramlastik. Ilk Halam gile kosardik. Sonra Cocuklar gelirdi bizim Evimize. Hic tanimasamda Cocuklari okadar mutlu oluyordumki. Kimisi Ablalarini almis kimisi Erkek kardeslerini toplamis. Niye mutlu olmayayimki, ayni Kuslar gibi cikcikcik sesleri :) Hepsi mutlu. Sirf Seker topluyor diye ha Para aldilarmi vay ozaman onlardan mutlusu yok :). Onlar gittiginde Babam yada Annem bosalan Seker Tabagina Seker doldururlardi. Ve bi ani cok iyi hatirliyorum, icim ciz etmisti. Sunu fark etmistim. Pek Seker yemedik Evde. Pek yoktu cünkü, Mahallenin Cocuklari icin ve gelecek olan Misafirler icin kalsin istiyorduk. Babama baktim, bütün Gün calisiyordu, agir Islerde, ve Evde oldugu Gün sirf Bayram günleriydi, ordada Para demekti. Pek anlatmasada görüyordum Gözlerinden. Yoklugun caresizligini. Bi Seker vardi Babamin sevdigi AdI Samsunmuydu neydi böyle Susamli, Karamelli sevdigi halde pek yememege özen gösterirdi. Ilk öncelik Cocuklar diyordu hep. Hem kendi Cocuklari hem kendi Cocuklarindan ayirt etmedigi Yegenleri ve Mahalledeki Cocuklardi. Benim icin Bayram nekadar güzel gecmiste olsa Annem Babam icin zordu. Cocuklarin hepsi ufak hepsine Bayramlik almak isterler, hepsinin yüzünü güldürmek isterler... Bizim yüzümüz güldügünde bilirimki onlar Dünyanin en mutlusu ama onlar bizden saklasalarda icindeki Hüzünü biz anlardik.

Sonra Mezarliklara gidilirdi. Hergünde kalk Dilek Mezarliga gidelim deselerdi giderdim gik bile demeden. Birkere Bayram günüydü cok Yagmurluydu camurdu heryer Kücükler evde kalsin denilmisti nekadar cok üzülmüstüm... Nenem Dedeme gidemedim diye. Iste Mezarliga gidilirdi, ziyaret edilirdi. Cok ayri bi bagim var benim ister vefat edenlere ister Hayatta olanlara. Herkes benim icin ayridir, ayri severim, sayarim. Nenem ve Dedem gilin Mezarina gittigimde yada gidemesemde bilirim onlar hep benimle. O Bag hic kopmasin.

Ziyaretten sonra Eve gelinir. Cocuklar torbalari hazirlar Seker toplamaya baslardik. Seker yada Kek Allah ne verdiyse :) Sonra Akrabalar bize gelirdi biz Akrabalara ben tabii heryere gitmesem olmaz :) Severdim gezmeyi, onlarla oturmayi. Pek konusmasamda olanlari dinlemeyi, gülmeyi hep sevmisimdir.

Zaten sonrada Bayram Tatili biter giderdi. Her Yil ayri Coskuda olurdu. Tabii Insan büyüdükce Kapi Kapi gezemiyor :) Ama hakikaten istiyorumki Türkiyede Bayram günü rast gelsede orda olsam, Kuzen olur Arkadas olur alsam yanima herhangi Kapiyi calsakta „Bayraminiz kutlu olsun“ desekde Elimizide acsak, komik seyler olur diye tahmin ediyorum :) Düsünsenize Kapinizi Büyük Kisiler caliyor ama Seker istiyor, tam Timarhanelik :D Yapacam, yapacam... Kimse icindeki Cocugu kaybetmesin, bazen sacmalasin ama tekde sacmalanmiyorki, yanindakide senin gibi sacmaliyorsa hadi yine iyiyiz :)

Ha gelelim su güzelim Bayram Mesajlarina. Ya bazen diyorumki bugünlerde Smsler, yazismalar olmazsa süper olur. Oda neden biliyormusunuz. Herkes almis Internetten Resimler yok Iyi Bayramlar yok bilmem ne , yada Yaziyi Kopyalamis herkese ayni seyleri gönderiyorlar. Yaw Mesajda nebir Heycan var, nede bir Cosku nede bir Kisiye özel Mesaj ! Ha bide seyde var bi Kopyalanmis Yazi var, Sms olarak atiiyor fakat dahada kolayina gitmisler, otomatik olarak herkesi etiketleyip öyle gönderiliyor :) Saka gibi ya. Valla benim bazi sevdigim Saydigim Kisilerde öyle yapiyor, bazen hic cevap bile veresim gelmiyor :) O ne öyle ya.

Ama ben zaten Bayramin günü Bayram oldugunu unutmusum, Mesajlar geldi Kopyalanmis yada Resimli. Bende inat degilmi o Kisilere bile onlara özel seyler yazip gönderdim. Belki asil mutluluk nasil verilirmis anlasinlar :)

Seker tadinda kalin...Hayatta kalin , Saglikli Mutlu...

Youtube Kanalimda 2 Sarki var ve Mesaj Kutucuguda okuyun lütfen ;)

Ne fark eder ?

https://www.youtube.com/watch?v=pr3T7NjSjFQ

Yahu

https://www.youtube.com/watch?v=vtVYary7eiY

Sevgilerimle

DilegiN...