Selam Cancaģızlarımmmm :)
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.
Bugün yine Hava çok sıcaktı. Kalktım. Dudaģımın üstü uçuk çıkmıştı. Zaten merak ediyordum nezaman çıkacak benim Uçuģum :) Ama Dudaģımda degilde üst kısmında çıkmıştı. Hava Insanı mayhoş yapıyordu. Hafta Sonu olmasına raģmen canım Babam Işe gitmesi lazımdı ve Gece yarısında gelecekti. Nede olsa uzak yerde çalışıyordu gidip gelmesi baya zamanından çalacaktı. Onu mutlaka evdeysem Kapıya kadar Eşlik ederim geldiģindede yatmadıysam ve Hafta sonu mutlaka uyumam beklerim onu sırf görmek için. Kapı sesi duyduģumda mutlaka bütün herşeyi bırakır onun yanına koşarım.
Sonra birşeyler yazıp karaladım. TVye baktım durdum. Yaştanmıdır bilmiyorum tek bildiģim şey bunu hep demiştim bian olacak ve bunları bilip yapacaģımdır. Bazen dedim "Neden bunlar benim ilgimi çekmiyor neden yapamıyorum?" Bununda hep Çevreninde parmaģı var taabikide. Yaşın gelmiş neden bilmiyorsun Cümleleri işte herkes duymuştur. :) Ha ne diyordum Yaştanmıdır heryeri düzgün görmem lazım ve öyle önünden geçip gidemiyorum. Aldım Elime Toz bezi Evin heryerini Dolap, Masa, Cam ne varsa sildim. Sonra Bulaşıkları yıkadım. Annem Çamaşır Makinesini çalıştırmıştı. Bi baktım Evde tek kalmışım. Bi an 5 Dakikalık Yanlızlıģın ve Sessizliģin keyfini çıkardım. Telefonla uģraştıktan sonra Çamaşırları astım. Bunlarda beni kesmedi. Buaralar Mutfaģada taktım, evet evet yanlış duymadınız. Mutfakta okadar keyifliyimki, huzur buluyorum resmen ama yaptıklarım pekte lezzetli deģildi gibi eskiden ama artık tam oturdu :) mutluyum yinede. Çünkü yaptıģım şeyler birer birer puzzle misali gibi yerlerini buluyor. Ama bide herşeyi daha dikkatli dinliyorum ve yapmaya çalışıyorum. Başkası istediģi için deģil kendim istediģim için. Ha Anneme herzaman yardım ederdim fakat bazen sanki zorla yapıyormuşum gibi geliyordu yok şunu ver yok şunu doldur :D . Buda kesmedi beni Süpürge Makinemi alıp bütün Evi süpürdüm. Sonra bizimkiler Alışverişten geldiler. Onları yerlestirdik. Evdeki Bayanlarımız :) dışarıya çıkacaklardı. Benim nedense halen bir Enerjim vardı.
Gidip içerde hemen Renkli Kıyafetlerimi seçtim. Ama ilk defa öyle rengarenk giymemiştim, benim için sadeydi. Memlekette giydiģim bi açık mavi Pantolonum vardı herkes rengini beģenmişti ne hikmetse :). Neyse giyindim, Saçımı açık bıraktım tam benlik salaş halim. Sonra Yüzüme Yüz Suyu vs sürdüm. Hafif Rujumu sürmüşte olsam evden çıkana kadar hepsi yok oldu, Su içtim, dırdır yaptım gidi verdi Rujum. Sonra taaa Yıllar önce tatlış bi Ayakkabım var Memleketimden almıştım ve son gittigimdede giymiştim. Kahverengi Ayakkabılarım ve üstü tatlışşş Boncuklarla dolu. Kahverengi en sevdiģim Renk. Dışarı çıktık fakat, üstümde hiç Renk yok beni yansıtmıyor diye söylenmem tuttu. Keşke Renkli Bileklik taksaydım derken iyiki Kahverengi birşey giydim diyorum. Kahverengiyi çok seviyorum. Gülüyordum ediyordum herkes dışarda. Güneş Tepemde. Sonra yavaştan Gölgeleniyordu Hava.
Bi Maģazaya girdik. Pek benlik bi Durum deģildir Maģazada çok zaman geçirmek. Bazen Erkekler Tarafında bulu veriyorum kendimi. Oda Erkek Kardeşim olduģu için. Sonra Erkeklerin Bileklik bölümüne girdim. Birtanesini Elime aldım. Onu bile takabilirdim okadar güzeldiki ama baya pahalıydı ve O "Mal"geldi aklıma. Hangisini ona almıştım harbide garibim bitürlü takamamıştı ? Onu özlüyorum, özlüyordum.
Sonra dışarı çıktık. Bi Cafenin önünden geçiyorduk. Kalabalık. Gözlüklerim yok. Görmüyorum pek uzaktan. Böyle heycanlı şekilde birşeyler anlatırken, Gözümü biri çekti. Fakat böyle hissedersin ya tuhaf bir His. Anlatılmaz bu His. Farkındayım o bana bakıyor. Yaklaşıyorum. Bizimkilerine şaka ettim dedimki beni Cafeye götürün. Sonra onu fark edince Yok dedim. Ve onu duydu galiba. Sonra üzüldüm. O beni çoktan fark etmiş olmalı ben ise sonradan. Ben onun tarafına Kafamı çevirdiģimde sandıki ben onu gördüm ne bilsinki Gözlüksüz geç farkettiģimi :) . Neyse benim onu fark ettiģimi sandıģı An Gözlerini kaçırdı benden bana bakmasada benim Izzahıma bakıyordu belliydi. Yine zapppzayıftııı. Eģer Arkadaş olmuş olsaydık gidip onu sorardım. Ne ben ona nede o bana kötü birşey demedik, yapmadık. Onu tanıdıģım ìçin çok mutluyum. Uzun zaman sonrada onu gördüģüm için mutlu oldum. Ama neden Gözlerini kaçırır bi Insan ? Bunun adı Aşkmı oluyor Adamlarda yoksa Imkansızlıģın adı mı ? Hayır ben öyle Hayal kurmuyorum onunla ilgili ama Erkeklerin Aklını okumak isterim valla. O kimiydi ? O bana güzellikleri sadece Bakislariyla anlatan ve tadina vardiran Kisiydi :) Önceki Hikayeleri okumussaniz bilirsiniz...
Geçenlerde Kaģıtlarımı karıştırken onunla ilgili karaladıģım birşeyler ortaya çıkmıştı, Almancayla birseyler karalamisim, Saat 00:25 Tarih 23.07.2010... Sunu karalamisim;
"Senin Gözlerin beni cabucak cözüyor. Ama seni cözmek imkansiz ayni Bulmaca gibisin, benim icin cok zor bi Görev, seni cözmek. Sen gercekmisin? yoksa Hayaletmi? Bilmiyorum!"
Bunlari karaladigimda farkli Duygular icindeydim cok iyi hatirliyorum.
Bazı Kìşiler vardır Hayatınızda görmesenizde duymasanızda onun hep iyi olmasını dilersin sebepsizce oda benim için öyle. O benim için en güzel Kalpli birisi olarak hep kalacak, ne ilkim ne sonumdu ama flirtlüģü bana tattırdı ve Bakışlarıyla onun sayesinde çok şey öģrendim...uyguladım... en büyüģü ise sevdim. Sevdik. Bende ona birşeyler kattım. Ikimizde gün geçtikçe Hareketlerimizden fark ediyorduk. Saygı çerçevesinde oldu bitti herşey.
Sevgilerimle
Dileģinizzzz
27 Ağustos 2016 Cumartesi
1 Ağustos 2016 Pazartesi
Sen kendi Adina bir Dilek tut, benim yok Acelem...
Selam benim Canlariiiimmmmmmm,
uhhh zor bir Yazi beni bekliyor su Yaz günlerine Merhaba dedigimiz Günlerde ...
Simdi Yaziyi sonuna kadar okudugunuzda bu mu anlatmasi zor diyeceksiniz, farkindayim... Ama bir Topluluk düsünün onlarin icindesiniz ne bir Kan bagi var nede SIkI bir Dostluk... Birden Hayatlarinin iclerine dahil oldum... O kadar mutluyumki ve hani Hayatta hic pisman olmayarak arkaniza baktiginizda o Kisileri düsünürsünüz ya offf en güzelleri... Bide ayriyetten kendi Kariyerimin en en en tabakasini isaa ediyordum...
Dün gibi sanki Okuldan mevzun olup Staj yeri ariyordum... Özel Hayatimda hersey yerle bir olurken, üzüldükce üzülürken, bence ALLAH bana yine güzel Insanlar Hayatima katti, belkide bi yandan üzülürken azda olsa Yüzüm gülsün dedi kimbilir... Tabiki herseyin basi zor ve öylede oldu... Ha icinde sinsi Kisiler yokmuydu ? Vardi. Göz göze hergün geldigimde, o kötü Enerji bana gelmiyormuydu? Geliyordu. Artik Gözlerimi kapadim, Hislerimi kapadim, Kötülükleri duymak istemedim... Zaman zaman agladim, zaman zaman Is yerine gitmek bile istemedim, zaman oldu Arkadaslarimla Isten kaynaklanan Sorunlari anlatirdim...
Bunlari iyi yada kötü Anilari zaten Stajla ilgili yazimda belirtmistim...
Bukadar Yil hem Okul hem Is... bazen cok Is bazen az Okul :) En zor Meslegi secmisim Arkadasim... Bazen ne isim var burda benim der gibi bakiyordum etrafa? Hadi yanlis yazildim, peki halen neden burdayim :). Dilek pes eder mi ? HAYIR. Bende Okul yada Isle alakali Konularda hic Hayir demem, ama Stresimde boldur, Endisemde coktur. Ama ne tuhaftirki yanimdakiler, Tanidiklar, Is yerindekiler, Okuldakiler hepsi bana benden daha fazla güveniyorlar, basaririm biliyorlar ve sanki benden daha fazla seviniyorlar :) ... Evet hep Inek oldum, hic Derslere katilmayip orda burda gezmedim... Cünkü basarmam lazim. Bugün belki herkes yanimda. Peki ya yarin? Onuda gectim Anne-Baba okadar yemeyip yediren icmeyip iciren, kendilerini sIkIntiya koyup Parasiz kalsalarda o Parayla Kitaplar alindi, Okul Masraflari ödendi. Halende calismak zorundalar. Neden peki? Cocuklari, cocuklarinin geleceklerini düsündüklerini icin. Endise icinde. Fark etmez Cocuklari ister daha Bebek olsun ister 40. Onlar icin hep Cocuguz...Onlara en güzel Tesekkür, Elimdeki Diploma olacak. Isterdimki Derslere calismadan Yazililara girip en güzel Notu almak. Hic öyle bir Akilli Kiz olmadim. Sabahlara kadar calisdim, bazen Aklimda Gönlümde baska seyleri taktim. Agladim, sizladim, kendimi hep mahvettim... Ama o Sinavlara girdim, bazen kötü bazen iyi Notlar alarak ciktim.
Hedefler koydum kendi önüme. Gözüm yok yukarlarda hicde olmadi. Kendimce, imkanimca... Olmadiginda hic Allaha isyan etmedim... Ama hep kendimi yedim bitirdim, Annem hep Sabir dedi... Olupta baska seyler üstüste geldigindede hep Dua ettim ve benim ilk Is Deneyimim burda oldugu icin bin Sükür. Bana cok sey katti. Yipratici Olaylarda katti, en güzellik Olaylarda Hayatima dahada güzellikler katti. Güzel Insanlar tanidim. Yardima ihtiyac duydugumda hep Elimi uzattim cekinmeden yada birisi Yardim Eli uzattiginda hic tutmamazlik yapmadim.
Her Sabah Evden cikip ikinci Evime gidiyordum. Bazi Kisiler beni okadar sevdigini düsünüyorumki önceden girdigim zaman Bölümlerinde beni takmazlarken bian bana artik kendileri yaklasiyorlardi. Hatta bazen benim konusmami cok tatli bulduklarini dediler bana :) Hatta bi Bayan bana sen cok attraktivsin. Gülmekten koptugum ve ondan dolayi Gözümden Yaslar aktigi anlarda vardi benim. Iscilere hep "Merhabaaaa" dedigimde mutlu olan Gözleri gördüm ben. Tir Söförlerinin komik hikayelerini duydum ben. Okadar sey varki aslinda Kisiye dair Hikayeler, tek tek yazsam Roman olur, heleki sacma sapan Komik Hikaylerim :) Araba kullanmanin güzelliklerini ögrendim, nekadarda Araba kullandigimda Sitresli olsamda ve hep Kisa Yolculuklarda ve bilindik Yollarda hep sürerdim Arabayi. Bilmediklerimi hep sordum bazen olduki bindefa sordum :) . Bazen en sacma Isleri yaptim, valla halen düsünüyorumda benim Isimle ne ilgisi var , mesela Odayi boyalamak, süslemek, her Hafta Alisverise gitmek yada hep Kagit islerine ordan oraya kosusturuldum. Ama ne hikmetse artik bana itici gelmiyorda, itici gelen megersem o Görevi veren Kisilerin takildigi Tavirdi. Her yaptigim Iste benimde artik bi Emegim vardi, ne onlar unutacakti nede ben. Ister Yillari eskitelim, ister onlar beni Yolda gectiklerinde tanimasalar bile Adim hep Is yerinde güzel anilanacaktir. Artik bana güvenildigini fark ettim. Cünkü öyle bi Cizgiye geldimki kendimi anlatmak yada göstermeme gerek kalmadi... Icimi okuyorlardi adeta. Basarmistim.
Ve ilk zamanlar "Yillar cabucak gecsinde bitsin bu ya", dedigim zamanlarda halen aklimda. Birer birer bizden önce baslayan Stajerler bitirdiler, sira bizde. Yillar harbiden Su misali akti gitti. Sinav Haftasi basladi Dilek yine Sitresliydi bide onun yani sira Sözlüde var. Bi Sunum yapmam gerek. 5 Sayfalik Yazi yazildi, birden fazla Bölüme calistim. Habire gittim arkalarindan, baska Bölümden hep obir Bölümleri aradim, yanlarina gittim :) Okadar Yilin icinde bütün Kredilerimi kullandim diyelim :) Sagolsunlar hep yardim ettiler, tabiki yardim edebilecek Kisilere gittim, kendimi iyi hissettigim Kisilerin yanina gittim. Zaman geldi okadar Kisileri biktirdimki anlatamam :)
Ilk Zamanlar bazi Islerden kacarken, cünkü yapamayacagimi düsünüyordum ondan kaciyordum. Simdi ise nerde nasil ne yapacagimi bildigim icin daha rahatim... Ama ögrendim bitti olmuyor heran hergün yeni birseyler geli veriyor önüme, ama yinede Yardimlari almaktan utanmayarak isleri hal ediyorum.
Tatil Günlerimde orasini özlüyorum, her Sabah bindigim Treni, her Sabah ayni Kisilerle yolculuk yapmayi, Kulakliklarimi takip Müziklerimi dinliyerek yada Is yerindekilerle konusarak, disari bakarak Agaclari izleyerek gitmeyi, bazen Yagmurlu bazen sitresli, bazen uykulu, ama hep huzurlu gitmeyi özlüyorum.
Tam bi Sitresli günü hem Sinava hem Sunuma calismak hem Is yerindeki verilenleri bi zamana kadar yapmak, bazen azar yemek... Bazen Iscilerin arasina gidip, habire hapsirmak :) gülmek gibi degsIk bir Gündü. Sonra bütün Kitaplarimi sirtlayip Trene dogru hizli Adimlarla yol aldim. Etrafima baktim. Yine Sükürler esliginde. Istasyona yetistigimde Kulakliklarimi taktim ve bi Programda kesif ettigim Yesilcam tadinda o Masum Müzigi actim "Bagdat". Tam ASK Sarkisi, Hava ogünde Yagmurlu günün ardindan Günesin Isigi üstümde. Sicaklik basti. Tren yaklasti, bindim. Oturdum bi Köseye. Sanki SONmus gibi bakislarla yola devam ediyordum. Kulagimdaki Müzik Ruhuma iyi geliyordu. Disariyi izliyordum, yanimdakilere bakiyordum. Is Yerimin önünden gecerken, "Insallah bu Stajerlik döneminde son Trene binisimdir" diyip Dualar esliginde gidiyordum. Bi yandanda üzülüyordum, bittiyordu... Öyle yada böyle. Sanki istemiyordum gibi, ama basarmak istiyordum. Tamda o gün Sinav icin Eve erken gitmistim. Tam zor bi Sürecti benim icin Evde Ders Iste Is, Sunum... Bazen Özel Hayattaki Olaylar... Hergün farkina varmadan birseyler katiyordu bu Olaylar Hayatima ve Bana, Ruhuma...
Sinav öncesi Haftalar belkide Aylar önce Teyzem gil ve Nenem gili aradim... Onlar bana cok ama cok iyi geliyorlar. Onlarin Sesleri, Dualari... Biliyorumki benimle sevinip benimle üzülüyorlar hatta benden daha fazla üzülüp ve seviniyorlar. Herzaman oldugu gibi o Aylarda Dualari hep üstümde hissediyordum, biliyordum... Sinavin sonucunu söyledigimde onlar dahada fazla sevindiler, bana hep inandilar.
Gün geldi catti Sinav günü oldu. Iki gün üstüste Yazili günü. Hatta birgün Iki Sinav ardi ardina yazdik. Yanimda bi Cocuk vardi ama ayri Meslekten. Cocuk Suyusunu iciyor, Cukolata yiyor, dinleniyor. Ona bakmiyorum ama Göz izasinda fark ediyorum. Bi an Saate baktim, iyikide bakmisim. Yarim Saatim kalmis ve nerdeyse binlerce Sorular kalmis geriye, bitürlü bitmek bilmiyor. Bildigim Sorulari bile hatirlamiyordum Cevaplari, okadar Sitresliyimki Su bile icmedimki Zamanimi sadece yazmaya vereyim diye :/ ... Hizlica yaziyorum, Sorulari pek anlamasamda pat pat pat. Eve geldigimde, Kafam karisIk. Dinlenmedim, hemen yarinki Iki Sinava yine calistim. Yine kendimi yiprattim. Okula cok erken gittim, oturup yandakilerle Sohbet ettik.
Sinav Sonuclarini nerdeyse 1,5 Ay bekledik. Ve daha gecen gün Internetten bakabilirdik. Ben hemen o günün Sabahinda Saat 5 de kalktim hic Alarmim calmadan. Hemen baktim. Ve Sinavlar cepteydi, peki Sözlü? Bunlari okudugunuzda insallah umut ediyorumki Sözlüyüde güzel ve daha fazla iyi Notla Meslegimi, Diplomami Elime almis olur. Is yerindekilere bi Tesekkür Yemegi veririz ve Ise baslamis olurum. -Amin- Ve bu Yaziyi okudugunuz Tarih benim Yilllaaarrrr önce ilk gün burda Cirakliga basladigim Gündür :) Simdi baskalari gelecek, onlarda kendimi yine görecegim, büyüdülerini görecegim :)
Sonra mi? Gönül isterdiki burda kalayim. Ama hic bir Bölümde yer yok. Islere basvuracagim, budefer orayi beklicem. Insallah hersey Gönlümce olur... Zaman herseyin Ilaci, Zaman beni en güzel Yere en güzel Iyi Insanlarin yanina bi Rüzgar misali essin-AMIN- :)
Basligimin adi ondan bir Sarkidan Alinti "Sen kendi Adina bir Dilek tut, benim yok Acelem"... Bazen okadar hic yasamayacagin ve hak etmedigin Olaylari yasiyorsun, kendini kötü hissediyorsun, o an hersey diledigin gibi hemen olsun istiyorsun... bide bakiyorsunki ALLAH sana daha güzelini yazmis diyorsun... Ondan ilerdede hicbir Konuda acele etmemeye ümit ediyorum.
Sevgilerimle
Dilosunuzzzzzz
uhhh zor bir Yazi beni bekliyor su Yaz günlerine Merhaba dedigimiz Günlerde ...
Simdi Yaziyi sonuna kadar okudugunuzda bu mu anlatmasi zor diyeceksiniz, farkindayim... Ama bir Topluluk düsünün onlarin icindesiniz ne bir Kan bagi var nede SIkI bir Dostluk... Birden Hayatlarinin iclerine dahil oldum... O kadar mutluyumki ve hani Hayatta hic pisman olmayarak arkaniza baktiginizda o Kisileri düsünürsünüz ya offf en güzelleri... Bide ayriyetten kendi Kariyerimin en en en tabakasini isaa ediyordum...
Dün gibi sanki Okuldan mevzun olup Staj yeri ariyordum... Özel Hayatimda hersey yerle bir olurken, üzüldükce üzülürken, bence ALLAH bana yine güzel Insanlar Hayatima katti, belkide bi yandan üzülürken azda olsa Yüzüm gülsün dedi kimbilir... Tabiki herseyin basi zor ve öylede oldu... Ha icinde sinsi Kisiler yokmuydu ? Vardi. Göz göze hergün geldigimde, o kötü Enerji bana gelmiyormuydu? Geliyordu. Artik Gözlerimi kapadim, Hislerimi kapadim, Kötülükleri duymak istemedim... Zaman zaman agladim, zaman zaman Is yerine gitmek bile istemedim, zaman oldu Arkadaslarimla Isten kaynaklanan Sorunlari anlatirdim...
Bunlari iyi yada kötü Anilari zaten Stajla ilgili yazimda belirtmistim...
Bukadar Yil hem Okul hem Is... bazen cok Is bazen az Okul :) En zor Meslegi secmisim Arkadasim... Bazen ne isim var burda benim der gibi bakiyordum etrafa? Hadi yanlis yazildim, peki halen neden burdayim :). Dilek pes eder mi ? HAYIR. Bende Okul yada Isle alakali Konularda hic Hayir demem, ama Stresimde boldur, Endisemde coktur. Ama ne tuhaftirki yanimdakiler, Tanidiklar, Is yerindekiler, Okuldakiler hepsi bana benden daha fazla güveniyorlar, basaririm biliyorlar ve sanki benden daha fazla seviniyorlar :) ... Evet hep Inek oldum, hic Derslere katilmayip orda burda gezmedim... Cünkü basarmam lazim. Bugün belki herkes yanimda. Peki ya yarin? Onuda gectim Anne-Baba okadar yemeyip yediren icmeyip iciren, kendilerini sIkIntiya koyup Parasiz kalsalarda o Parayla Kitaplar alindi, Okul Masraflari ödendi. Halende calismak zorundalar. Neden peki? Cocuklari, cocuklarinin geleceklerini düsündüklerini icin. Endise icinde. Fark etmez Cocuklari ister daha Bebek olsun ister 40. Onlar icin hep Cocuguz...Onlara en güzel Tesekkür, Elimdeki Diploma olacak. Isterdimki Derslere calismadan Yazililara girip en güzel Notu almak. Hic öyle bir Akilli Kiz olmadim. Sabahlara kadar calisdim, bazen Aklimda Gönlümde baska seyleri taktim. Agladim, sizladim, kendimi hep mahvettim... Ama o Sinavlara girdim, bazen kötü bazen iyi Notlar alarak ciktim.
Hedefler koydum kendi önüme. Gözüm yok yukarlarda hicde olmadi. Kendimce, imkanimca... Olmadiginda hic Allaha isyan etmedim... Ama hep kendimi yedim bitirdim, Annem hep Sabir dedi... Olupta baska seyler üstüste geldigindede hep Dua ettim ve benim ilk Is Deneyimim burda oldugu icin bin Sükür. Bana cok sey katti. Yipratici Olaylarda katti, en güzellik Olaylarda Hayatima dahada güzellikler katti. Güzel Insanlar tanidim. Yardima ihtiyac duydugumda hep Elimi uzattim cekinmeden yada birisi Yardim Eli uzattiginda hic tutmamazlik yapmadim.
Her Sabah Evden cikip ikinci Evime gidiyordum. Bazi Kisiler beni okadar sevdigini düsünüyorumki önceden girdigim zaman Bölümlerinde beni takmazlarken bian bana artik kendileri yaklasiyorlardi. Hatta bazen benim konusmami cok tatli bulduklarini dediler bana :) Hatta bi Bayan bana sen cok attraktivsin. Gülmekten koptugum ve ondan dolayi Gözümden Yaslar aktigi anlarda vardi benim. Iscilere hep "Merhabaaaa" dedigimde mutlu olan Gözleri gördüm ben. Tir Söförlerinin komik hikayelerini duydum ben. Okadar sey varki aslinda Kisiye dair Hikayeler, tek tek yazsam Roman olur, heleki sacma sapan Komik Hikaylerim :) Araba kullanmanin güzelliklerini ögrendim, nekadarda Araba kullandigimda Sitresli olsamda ve hep Kisa Yolculuklarda ve bilindik Yollarda hep sürerdim Arabayi. Bilmediklerimi hep sordum bazen olduki bindefa sordum :) . Bazen en sacma Isleri yaptim, valla halen düsünüyorumda benim Isimle ne ilgisi var , mesela Odayi boyalamak, süslemek, her Hafta Alisverise gitmek yada hep Kagit islerine ordan oraya kosusturuldum. Ama ne hikmetse artik bana itici gelmiyorda, itici gelen megersem o Görevi veren Kisilerin takildigi Tavirdi. Her yaptigim Iste benimde artik bi Emegim vardi, ne onlar unutacakti nede ben. Ister Yillari eskitelim, ister onlar beni Yolda gectiklerinde tanimasalar bile Adim hep Is yerinde güzel anilanacaktir. Artik bana güvenildigini fark ettim. Cünkü öyle bi Cizgiye geldimki kendimi anlatmak yada göstermeme gerek kalmadi... Icimi okuyorlardi adeta. Basarmistim.
Ve ilk zamanlar "Yillar cabucak gecsinde bitsin bu ya", dedigim zamanlarda halen aklimda. Birer birer bizden önce baslayan Stajerler bitirdiler, sira bizde. Yillar harbiden Su misali akti gitti. Sinav Haftasi basladi Dilek yine Sitresliydi bide onun yani sira Sözlüde var. Bi Sunum yapmam gerek. 5 Sayfalik Yazi yazildi, birden fazla Bölüme calistim. Habire gittim arkalarindan, baska Bölümden hep obir Bölümleri aradim, yanlarina gittim :) Okadar Yilin icinde bütün Kredilerimi kullandim diyelim :) Sagolsunlar hep yardim ettiler, tabiki yardim edebilecek Kisilere gittim, kendimi iyi hissettigim Kisilerin yanina gittim. Zaman geldi okadar Kisileri biktirdimki anlatamam :)
Ilk Zamanlar bazi Islerden kacarken, cünkü yapamayacagimi düsünüyordum ondan kaciyordum. Simdi ise nerde nasil ne yapacagimi bildigim icin daha rahatim... Ama ögrendim bitti olmuyor heran hergün yeni birseyler geli veriyor önüme, ama yinede Yardimlari almaktan utanmayarak isleri hal ediyorum.
Tatil Günlerimde orasini özlüyorum, her Sabah bindigim Treni, her Sabah ayni Kisilerle yolculuk yapmayi, Kulakliklarimi takip Müziklerimi dinliyerek yada Is yerindekilerle konusarak, disari bakarak Agaclari izleyerek gitmeyi, bazen Yagmurlu bazen sitresli, bazen uykulu, ama hep huzurlu gitmeyi özlüyorum.
Tam bi Sitresli günü hem Sinava hem Sunuma calismak hem Is yerindeki verilenleri bi zamana kadar yapmak, bazen azar yemek... Bazen Iscilerin arasina gidip, habire hapsirmak :) gülmek gibi degsIk bir Gündü. Sonra bütün Kitaplarimi sirtlayip Trene dogru hizli Adimlarla yol aldim. Etrafima baktim. Yine Sükürler esliginde. Istasyona yetistigimde Kulakliklarimi taktim ve bi Programda kesif ettigim Yesilcam tadinda o Masum Müzigi actim "Bagdat". Tam ASK Sarkisi, Hava ogünde Yagmurlu günün ardindan Günesin Isigi üstümde. Sicaklik basti. Tren yaklasti, bindim. Oturdum bi Köseye. Sanki SONmus gibi bakislarla yola devam ediyordum. Kulagimdaki Müzik Ruhuma iyi geliyordu. Disariyi izliyordum, yanimdakilere bakiyordum. Is Yerimin önünden gecerken, "Insallah bu Stajerlik döneminde son Trene binisimdir" diyip Dualar esliginde gidiyordum. Bi yandanda üzülüyordum, bittiyordu... Öyle yada böyle. Sanki istemiyordum gibi, ama basarmak istiyordum. Tamda o gün Sinav icin Eve erken gitmistim. Tam zor bi Sürecti benim icin Evde Ders Iste Is, Sunum... Bazen Özel Hayattaki Olaylar... Hergün farkina varmadan birseyler katiyordu bu Olaylar Hayatima ve Bana, Ruhuma...
Sinav öncesi Haftalar belkide Aylar önce Teyzem gil ve Nenem gili aradim... Onlar bana cok ama cok iyi geliyorlar. Onlarin Sesleri, Dualari... Biliyorumki benimle sevinip benimle üzülüyorlar hatta benden daha fazla üzülüp ve seviniyorlar. Herzaman oldugu gibi o Aylarda Dualari hep üstümde hissediyordum, biliyordum... Sinavin sonucunu söyledigimde onlar dahada fazla sevindiler, bana hep inandilar.
Gün geldi catti Sinav günü oldu. Iki gün üstüste Yazili günü. Hatta birgün Iki Sinav ardi ardina yazdik. Yanimda bi Cocuk vardi ama ayri Meslekten. Cocuk Suyusunu iciyor, Cukolata yiyor, dinleniyor. Ona bakmiyorum ama Göz izasinda fark ediyorum. Bi an Saate baktim, iyikide bakmisim. Yarim Saatim kalmis ve nerdeyse binlerce Sorular kalmis geriye, bitürlü bitmek bilmiyor. Bildigim Sorulari bile hatirlamiyordum Cevaplari, okadar Sitresliyimki Su bile icmedimki Zamanimi sadece yazmaya vereyim diye :/ ... Hizlica yaziyorum, Sorulari pek anlamasamda pat pat pat. Eve geldigimde, Kafam karisIk. Dinlenmedim, hemen yarinki Iki Sinava yine calistim. Yine kendimi yiprattim. Okula cok erken gittim, oturup yandakilerle Sohbet ettik.
Sinav Sonuclarini nerdeyse 1,5 Ay bekledik. Ve daha gecen gün Internetten bakabilirdik. Ben hemen o günün Sabahinda Saat 5 de kalktim hic Alarmim calmadan. Hemen baktim. Ve Sinavlar cepteydi, peki Sözlü? Bunlari okudugunuzda insallah umut ediyorumki Sözlüyüde güzel ve daha fazla iyi Notla Meslegimi, Diplomami Elime almis olur. Is yerindekilere bi Tesekkür Yemegi veririz ve Ise baslamis olurum. -Amin- Ve bu Yaziyi okudugunuz Tarih benim Yilllaaarrrr önce ilk gün burda Cirakliga basladigim Gündür :) Simdi baskalari gelecek, onlarda kendimi yine görecegim, büyüdülerini görecegim :)
Sonra mi? Gönül isterdiki burda kalayim. Ama hic bir Bölümde yer yok. Islere basvuracagim, budefer orayi beklicem. Insallah hersey Gönlümce olur... Zaman herseyin Ilaci, Zaman beni en güzel Yere en güzel Iyi Insanlarin yanina bi Rüzgar misali essin-AMIN- :)
Basligimin adi ondan bir Sarkidan Alinti "Sen kendi Adina bir Dilek tut, benim yok Acelem"... Bazen okadar hic yasamayacagin ve hak etmedigin Olaylari yasiyorsun, kendini kötü hissediyorsun, o an hersey diledigin gibi hemen olsun istiyorsun... bide bakiyorsunki ALLAH sana daha güzelini yazmis diyorsun... Ondan ilerdede hicbir Konuda acele etmemeye ümit ediyorum.
Sevgilerimle
Dilosunuzzzzzz
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)