Yeni bi Sayfa acilsin

Selammmm Canlarimmm,

2016 Yilinin son günlerinde bu Yili yazmak istedim... düsündüm yazdim cizdim, sizede benimle beraber okumak kaldi :) Ama ilk basta sizlere tsk etmek istiyorum Instadan, burdan ve Youtubedan Dilegin Gezegenini yanliz birakmadiginiz icin. Ama son Günlerde bi Problemim var oda Instamizin Sifresini unuttum :) Evet ben ve unutmak birbirimize yapisigiz. Youtubedan Sesimi dinleyipte beğenen Ellerinize Selam olsun :) Peki Baģdat Şarkısını hìç dinledinizmi? Biliyorum size fenalık geldi, heryerde çalıyor bide ben sòyledim :) Birkaç gùndùr SILA ve EROL EVGIN "ATEŞLE OYNAMA" Şarkısını dinliyorum ah ahhhh diyorum sadece.

Aslinda  2015in son günleriydi, bi yandan Bebek haberi almistim Okul Arkadasimdan mutlu olmustum, bi yandanda bi Aci Kayip yasadigimizi ögrenmistik. Sok olmustuk... Bi Annenin Gözyaslariyla bitirmistik resmen 2015i. Onun Gözleri, caresizligi, Göz yaslari, cigliklari ne bugünlerde nede 20 Yil sonra unutamayacagim gibi geliyor bana. Bi yandan Gözünü yumanlar arkada Göz yaslariyla ugurlanirken, bi yandanda yeni doguyup Gözünü Hayata yeni acanlar etrafinda Gülümseyen Gözler var. Hayat iste hersey bi Güne sigiyor.

2016 Yili benim icin SINAV Yiliydi, ama sirf Okuldan dolayi degil özel Hayatimdada Sinavlardan gecmek zorunda birakildim. Belki daha Sinavim bitmemistir kimbilebilirki?

Dogum Günümden baslayayayim anlatmaya. Aslinda ogün yada bu Yil sirf degil, birkac Yildir böyle, bana özel dedigimiz günler bana bazen anlamsiz gelmeye basladi. Acaba Yas hep yükseldigindenmi bilemem ama :). Bu anlatacagim seyi hissetsemde ve dogru olarak bilsemde bunu birebir Yasadim. Illaki özel/mutlu günümde degil beni seven, sayan, özleyen, Dertlendigimi fark etip "Ne oldu?" diye soran Kisilerle doluymus megersem etrafim. Belkide ondandir ÖZEL günler beni pek önemsetmiyor, cünkü herkes internetten kopyalayip cümleleri yolluyorlar :) (hepsi olmasada) Ama herzaman SÜKÜR etmekten kopamiyorum. Bu her Yil böyle.

Dogru yada Yanlis Kararlar verdim. Dogru yada Yanlis diye nitelendirgigim SIklarda bana göre öyleydi. Mesela bunlardan biri 3 önemli Yazilim olacakti ve 1 sunum hazirlamam lazimdi ayriyetten o Sunumu Yaziya dökmek zorundaydim 5 yada 7 Sayfa olmasi lazimdi. Ve ben kendimi hep Sosyal Medyada buluyordum. Pek kimseyle yazismasamda hep bakiyordum iste Face,Insta bilmem neler neler. Baska nedenden dolayida artik Ruhum YETER dedi. Cünkü Bedenen ve Ruhen artik üzülmeninde dozajini asmistim. Bana yetecek kadar olan Mantigimi dinlemek istedim :) . Sosyal Medya dedigim herseyden sildim kendimi. Tek yanlisim sevdigim Insanlarin Telefonnumaralari bende olmamasiydi.

Sonra Yazililarim icin Is yerindekileri birbirine kattim :) Beni sevdikleri icin (yani öyle umuyorum) Yardimlarini eksik etmediler :) Son Sinavlarimdi önemliydi Yillarimi vermistim, kaybetseydim buna alisamazdim, tamam Dünyanin sonu degil ama yinede. Tek tük Tatil günlerim kalmisti genelde Persembe ve Cuma alirdimki Hafta Sonuyla kaynassinda Derslerime hazirlanam... Cakalim :) Hep calistim. Aklim baska seyleride merak etsede, önceligimin Sinav oldugunu belirttim kendime.

Ben üzülme Dilek derken kendi kendime, Hayatima girip hicbirsey olmamis gibi duyulmamasi seyler duydum. Hep Allahima sigindim. Yatamadigim, Yemek yiyemedigim günler baslamisti. Yataktan hickira hickira firladigim anlar, kaldigimin farkinda olmus bile olsam durduramiyordum kendimi, agliyordum, icten icten. Bian ne oldu bilmiyorum ama birakmayi tercih ettim... Kendi Yaralarimi kendim sarmam gerektigini ögrendim. Hic kimseye dert yanmadan yoluma devam ettim. Rüyalarima giri verdi, birseyleri duymasamda kendi kendime sahip ciksamda, Rüyalarima onun Hayati yansiyordu, heycani ne yaptigi... Yani anlayacaginiz birebir ne yaptigini biliyor, hissediyordum, icime doguyordu. Ve o gün geldi catti birkac sefer bi Kisinin agzindan duydum onun mutlu oldugunu, sonrada Kareler düstü Gözümün önüme... Ilk defa (ve insallah son olur) basimi yere egdim Ailemin yaninda. Onlari kirmistim, nasil birisini sevmistimki? Ne cabuk benden vazgecip kosmustiki baskasina? Ondan sonra dahada bisey demedim. Kendi kendime yazip durdum.

Bi ara Hayata sogudum hemde baya, kendime inanamamaya basladim. Cünkü herseyi seven sayan gülmeye bayilan ben, nasil olurda Dudak birakmistimki ? Herseyden bikmistim. Hersey gelip gecici ammannnn diyordum. Hep Dua etmistim,ediyorum. "Nerde ne kötülük varsa ne olur karsimiza cikartma" derdim. Yavas yavas Hayata tutunmaya basladim.... bunlari kolay kolay okuyabilirsiniz, ama yasayan biri olarak bukadarda kolay degildi. Artik Sosyal Medyaya giris yapmistim. Resimlerini görsemde "geldi gecti" diyecektim. Bazen yine agladigim oldu, bazen durakladigim oldu, bazende Sayfamda Resimleri ciktiklarinda "bunlarda kim?"
 diyi verdim. Benim icin öyle birseyler yasanmamisti. Ben öyle Kisileri tanimamistim. Kabustu onlar sadece Kalbimde kalan bi Yaraydi, belkide ondan her gördügümde kanamaya basladi... Sonra Sosyal Medyaya girdim ama herkesle arkadas olmadim, ama beni bulanlar, nasil buldu halen bilmiyorum ama... Mesajlastik, benim nerde oldugumu merak etmisler, haklilarda, beklemedigim Kisiler bana Tel.numarasini verdiler,ekledim bende, arada sirada yazisiriz. Pek aktif degilim ama Whats.den gelen mesajlara ISIK HIZIyla yaziyorum :)

Bunlari yasarken ben, bi yandanda Sinavlarimi veriyordum, artik hakikaten yipranmistim Sacimin Telleri kadar. Sinavimi basarmistim. Calismayada baslamistim ama kisasüreligine. Ve Is arama Maceralarim baslamisti. Isimi severek yapiyordum, ikinci Evimdi onlar benim. Kekler, Böyrekler yapip götürüyordum. Ordakilerin hemen Gözlerinden ne diyeceklerini bilirdim. Ama gün geldi catti Bye Bye demek kaldi bana. Is aramalari hizli bi sekilde devam ediyordu. Is görüsmelerine gittiklerim oldu. Bi yandan "yinemi olmadi ya" derken bi yandanda icimde baska bi His vardi. Sanki Zamanimi beklemem gerektigini diyiyorlardi bana. Halen gönderiyorum bi Umutla ama bakalim artik. Hayir yani kim dedi bana ya Okul bitince Isler bulursun, merak etme. Hangi yalanci bu :D ? Is yerinden ayrilirken Hediye vermislerdi bana, herkesle vedalasirken herkesin Gözlerindeki BENi gördüm. Sanki hepsinin Arkadasi, kizi, sevdigi olmustum. Herkes bana nasiyat vermisti. Kimisi benim güzel yönde degistigimi söylemisti. Kimisi iyi Dileklerini sunmuslardi. Kimisi bana özel Hediye vermislerdi, cok tatlilardi hepsi. Özel Hediye ise birisinin Annesi böyle kendisi örerek bi kücük Poset seklinde yada Canta seklinde bitirip bana vermisti. Kimisi kücük Kart yazip Posetime atmislardi. Eve gelince gördüm. Arada bana Email olarak mesaj atiyorlar. Beni unutmamalari nekadarda degerli. Insan olarak sevmislerdi beni, cünkü öyle herseyi pat diye anlamam, yada cok konusanda degildim. Valla ne buldular bende bilmem ama benim görmedigimi görmüsler. :)

Bunalmaya baslamistim Is ara ara ara. Yok yok, hep Redler geldi. Kendim bizzat gittip sordum yine yok. Hayir yani seymi desem acaba "beni tanisanis cok seversiniz haaaa, soguk gözüküyom ama iyi Kizim yani" ama anlayan yokki :) . Hayir ben nerde yanlis yaptimda benim isim yok, neden mutsuzum diyorum. Tabiiki bunlar iyi sorunlar. Allah daha büyüklerini yazmasin.AMIN. Ama bazen mutlu olanlara bakiyorum yada sevmedigim 2 Kiza bakiyorum ikiside Anam Ise girdiler, yaw onlar Kisilikleriyle sevilmezken heryerden mutlulugu yakaladilar.

Sonra Saglik acisindan cok iyi bir Yil degildi benim icin. Galiba Migrenim oldugunu uzun uzun anlatmistim. Birseyler yerli yerine oturdugunda Tedavilerim 2017sindede oldugu icin, bisey yazmak sacma gelir. Bitsin yine detayli sekilde yazacagim. Ama Haplar bende Kafa birakmiyor, malesef.

Sonra Sosyal Medyaya girdigimde ALLAH herkese Sifa versin.AMIN. Ama Hastahane Resimleri yada mutsuz olan Resimleri ne ara ceker olduk, ne ara yükler olduk?  Ya hadi onlar koydu diyelim, yaw Arkadas özelden Mesaj atma diye birsey var, yazanlarda ayni Sehirde yasayanlar ha. Özelden yaz, olmadi özelden Telefon ac, olmadi yanisina git. Yok böyle daha merhametli gözüküyoz! Bilmiyorum ama böyle seylere nedense sinir oldum bu Yil.

Kötü Haberler hep bize gec gelmeye basladik, bazen ise olan olmus iyilesen iyilesmis sonra geliyor Haberler. Galiba aramizdaki 2 Saat farkindan artik ben sahsen kimseyle Telefonla görüsemez oldum. Sonra Tarık Akının Ölümü beni derinden yaraladı. Onun duruşu sevgisi saygisi düsünceleri benim icin okadar degerliki. Oyunculugu Insanligi. Herseyiyle onu Babamla cagristirdim ben, ondan mi bilemem sevdigimden 2 kat daha fazla sevmeye basladim. Halen inanamiyorum gidisine. Hoş sevdiklerimizin bizi teker teker bitaktigina halen inanamiyorum. Yillar gelip geciyor Yil dönümlerinde bulu veriyorum kendimi. Acı ama gerçek.

Sonra bu Yil ufaklik Sevdigimin resmisini gördüm. Arkadaslarim evlenen evlenene, Nisanlanan Nisanlanana. Bi Kisinin eskiden bana AsIk oldugunu ögrendim. Yüregi kötü ve Bencil bi Kizla tanistim, Cocukla Cocuk olmamayi ne terbiyesizlik bana yapmista olsa Beddua etmeden Yoluma baktim. Galiba ben baya büyümüsüm, neden mi? Artik Karsimdakine bakiyorum, degermi ? degecek Kisimi? Sacmaliyormu? Bencil mi? Sadece kendi Ailesi, kendisimi degerli saniyor? Ozaman bende birakiyorum kendisini kendi Aleminde. Gercek Hayata bakmaya calisiyorum. Daha Para kazanip, yapmak istedigim seyler var, Yardim etmek istedigim Kisiler var. Gülüp geciyorum, bazende hic takmamaya calisiyorum.

Ya ben kendi Arkadaslarimin Cocuklarini/Bebeklerini anlattim mi? :D 1 Haftalik Bebis kucagima verdi Arkadasim. Ben mutluluktan ucacagim, o Ellerimde fakat ben kendimde degilim. Icimde bi Heycan bi Heycan, kibirdamiyorum yerimden onu incitmiyeyim diye. Icimden ona olan Dualar geciyor. Belimin agrisini farkina variyorum ama ses etmiyorum, resmen kasiyorum kendimi. Ona bakinca Tebessümlesiyor Yüzüm, icimi bi Huzur kapliyor. Elleri Gözleri minicik Ayaklari. Arkadasim Bebegin ac oldugunu ve ona bi kaba koydugu Sütü icirmemi söyledi. Annesi okadar alismistiki, ben ise ürkek Ceylan gibi Allahhiimmmmmmm. Sütü verirken birden bire Cocuk Gözlerini yumdu ya, Allahim benim Kalbim öyle hizlica carptiki. Ben birden Kullagimi onun Kalbisine dayadim, Bogazina koca Ellerimle dokundum. Arkadasim ise güler yüzlerle bakiyordu. Ben ise cok korktugumu belirttim. Bana hic kücük Bebek Eline almadinmi dediler. Gecen Yili anlattim, aliyorum, oynuyorum, Cocuk kac yasina gelirse gelsin, ben cok titizim ya. Ama bu Bebis 1 Haftalik. Ona zarar vermek istemedimki. Sonra Mamasini yedirdik, Göz Göze bakistik. Allahimmm simdi neden benim kücüklükten Bebekleri sevdigimi dahada anladimmmm. Allah insallah dogru Insani sonrada Bebeklerimizin olmasini nasip etsin, Saglikli, mutlu Huzurluuuu AMINNNN.

Son günlerde cok mutluyum. Bi Huzur var anlatamadigim kendiminde daha bu duyguyu anlamadigi bi Huzur.

Bana benimde degerli bi varlik oldugumu hatirlatanlara minettarim...

Hayallerimin bazi Bölümleri yer degistirdi, herbir Hata yada Dogruluk bana Dersler cikarttirdi.

Az gibi gözükmüs olsada 2016, 2017de güzel bi Sayfa acilmasi dilegimle. Kimseyi kirmadan kirilmadan, Sarkilar esliginde bi Yas daha almayi iyi Insanlarla tanismayi nasip etsin. Amin.

Hoscakalin. 2017de görüsürüz yahuuuuuuu :*

Sevgilerimle
Dilegin

O' nu buldum :)

Selam Canlarımmm benim, siz bunları okurken muhtemelen Yılbaşına yaklaşmışız olacak 2016yıda devirmiş olacaģız. Inşallah her gelende giden Yılda mutluluk ve Saģlık içinde olur.

Şimdi gelelim Hikayeme, ilk defa karşı Cinse nasıl sevgi ve Saygı duydugumu anlatmistim yada anlatmaya o duyguyu sizlerle paylasmaya calismistim.
Bakin Ilk Aşk demiyorum. Ilk Sevgide deģil. Karşı Cinse neden böyle güzel Duygular beslediģimi anlamaya çalıştıģım en küçük Yaşlarda onunla öģreniyorum bir bulmaca gibi çözmeye çalışıyordum...
Sonradan Insan fark ediyor nasıl birşeymiş Sevgimi adı Ašk mı yoksa Saygıdan ibaretmi?
Ben böyle şeylerde çok heycanlanırım, çok utanırım. Bu taaaa onunla çözdüģüm birşey ve hep benimle var olan bi Huyum. Heycanlandıģımda bakamam edemem, ama Göz göze geldigimde ister ilk defa olsun ister bin defa Göz Göze geleyim sanki ilk hissettigim Duygularla bakarım... Heycanlanırım... Bu Huyum hep benimle kalsın ne olur :) Bazen Buzdolabı gibi dursamda içimde ne Firtinalar olur kimse bilmez, bilemez. Gözlerimle Severim, eģer heycanım dinmediyse. Onun ve benim durumum işte öyleydi. Bana kızmış gibi söylemleri olmuşta olsa Gözlerine bakar aslında hiç öyle olmadıģını görürdüm. Gördüģüm anda hiç ona kırılmazdım. Sırf Agalık rolü yapacakya ;) Ses etmezdim. Oda Göz Göze geldikten sonra lafı anında keserdi.

Ya ben bunları o bir Hikayemde anlatmaya çalıştıģımdı şimdi gelelim onunla olan gelişmelere.
Bi kız Grubumuz var. Tanıdık hepsi. Herkes birşeyler anlatırken, bende onu anlattım. Nasıl onu Rüyamda gördüģümü sonra onun doģru çıkması, ilk onunla tattım masumca bakışmayı... Söyleyemedende bi Arkadaşca ayrılmayı. TRye geldigimde belkide yanyana gectik kim bilir? O Ailesiyle ben tek. Ben anlatirken bunlari teker teker güzel Duygularla onlarin cok duygusallastigini fark ettim. Ben bunlari yasarken onlarda dinlerken Hikayemi içindeki bütün Duygulari onlarda anliyorlardi. Birkaç Yorumlari oldular...
 Hakikaten herkesi Masumca sevin. Okadar sevinki ilk sevdigim Çocuk başka sevdiģim Adamin Rüyasina girip "Onu üzme" diyebiliyor O Kiside ben oluyorum. Beni küçük Dileģine kiyamiyor, üzülmesin diyor. Gelde buna mest olma !

Sonra kizlarinda istegiyle ve benim yine arama işine ciktim ilk sevdigimin. Ya artik dedim ben eski Müdürü aricam :) ooo daha ne etmedikki, Mahalleye soruldu. Taninmadi. Anlamistim zaten. Sonra eski siniftakilerine sordum herbiri ayri Soyad dediler. Ya sonra kizlar benim icin Faceden aradilar bende aradim her gösterilen Resime hemen "Hayir bu o degil" diyordum. Derken bile hiç çekinmeden ve düşünmeden bunu desemde yine içimde "ya oysa?" desemde "yok be degil" diyordum. Her bi Resme dikkatlice bakıyordum.

Zaten kizlarada anlatmistim, benimkisi sirf meraktan. Yoksa çocuk evli belkide Cocuklu... Yani hayir Evlide olmasaydi yine cikmazdim karsisina. Cünkü o ozaman güzeldi, tedirgin olurum. Arkadasca herzaman Arkadaslik yapardim ama baska türlü Hayir. Ben eskidende bulamadigimdan dolayi ve erkek Arkadaslarina yani ayni Sinifi paylastigimiz Erkeklere sordugumda ise, ve hakikaten utanarak sorardim, ama sirf onu degilde genellemeyle sorardim. Ama ne hikmetse hepsi "ya sen onu ne edecen, o başka Yollarda" diyip duruyordu. Soyadınıda vermiyordu. Tamam beni korumak içinde olabilirde, saģolsunlarda, bazen neyden koruduklarınıda bilmiyorum ve anlamiyorum valla. Hep böyle yazışmalara alistigim icinde Kizlara anlattim.

Kiz Arkadaslara sordugumda ayri Soyadlar vermisti. Sonra biri kalmisti bir Erkek. Cool/Rahat tavirlariyla takilan biri vardi. Trye geldigimde benimle görüsmek istemisti bir Kiz Arkadasla beraber ama Kismet olmamisti. Ona yazdim. Yine utanarak. Soyadını söyledi bzda apayriydi. Ben Kizlara dedim onlar aramaya ciktilar :) bende o Erkekle yazmaya devam ettim. Oda yine aynisini "ya ne edecen onu"vs vs. Anlatsam zaten anlamiyacakti. Şakaya vurdum. Onunda cevapları hep eģlencelidir. Yani bi Insan hiç mi deģişmez ha ! :)

Kizlar bana Resimi gönderdi. Ve Ben. "EVET BU O" dedim. Hic mi degismez. Bu Simah, bu Bakis, bu sert Bakis bu Durus. Bana bi Amca beni gördügünde ve öptügünde derdi "sensin sen Dedenin Dileģisin" derdi. Bende derdim ya atip tutuyormu filan derdim ama 2 defa Yillar sonra görüp öyle diyince inandim Amcaya. Hakikaten bazi Insanlar degismezmis. Yani Huyunu bilemem. Ama mutlaka Insanin Huyu degisir. Heleki onu kücükleyin biraktigimda ayri bi cevresi vardi simdi ayri. Ama Gözleri çok seyi anlatiyordu bana. Ama ona bakarken ve kizlarda ayni fikirdeydi Sevdigim ayniiii tipkiiii bi Akrabaya benziyorduuuuki anlatamam. Bende şakayla dedim. Bileydim bu abiye benzedigini merak ettigim dönemde onun Resimlerine bakardim :D

Böylelikle onu gördüm. Kizlarda dedi belkide oda seni ariyordur. Valla hiç sanmiyorum. Ha ama merak etmistir belki. Geçirmistir "belki" Yüreģinden beni. Kimbilir.

Gördün ne oldu? diyor gibisiniz. Ne diyimki :) sirf meraktan. O hep Yüregimde güzel biryerinde. Insanlar ne derse desin. O benim için kötü bi Insan degil. Ha Arkadasligimiz devam etmis olsaydi. Bak bakim baska islere giriyormu. Girebiliyormu? O Kulagini herseferinde çekerdim. Dirdir ederdim. Mesaj yagmuruna tutardim onu. O kimseyi üzmemeli o işlere girmemeli derdim. Yani işin acikcasi onun nasil o yerlere gittigini dinlemezdim, gidip onla konusurdum Ona yardim etmeye calisirdim. Yapardim.
Face arada giriyorum ama onu daha ismiyle aratmadim. Resmi halen Telimde ama habire bakmiyorum. Aklimda cünkü. Kücüklügü nasilsa büyüklügüde o. Hayat herkese iyi davranmiyor ve istedigi/ diledigi Arkadaslar Aile sunmuyor.

Sevgilerimle
Junior DiloşuN

Basimin Taci, Huzurum ....

Selam Canlarim ,


Sevdigim Bastaclarimdan birisinin Dogum günüsüydü, Dogum günleri hep özeldir... Özel illa koca koca Hediylerden olusmasi lazim degil... Bazen bi Bakis bazen bi Öpücük bazen "Iyiki" baslayan Cümleler yeterlidir. O gün (asagidaki Yazi) birkez daha anladim... Cünkü o gün dogmasalardi bugün Hayatimizda olmazdi degil mi? Hadi gelin yazdigim seyi beraber okuyalim olmaz mi ? :) Hadi baslayalim.


Canim Annem bugün ... Dogum günün sende artik Yasi sifirlattin, bu özel gününde ne edelim derken aklimiza cok güzel ve özel bi fikir geldi... Seni cok sevindirecek birsey, ama önce ben iki laf etmek isterim... Bu cümleler icin cok düsündüm cok yazip cok cizdim, anladimki kelimeler seni anlatmaya yetmiyor. Ben Anilari yazarken tek tek hersey Gözümün önünde bi Hayat seriti gibi gecti güzel Annem... ve birkez daha dedimki iyiki seni tanidik, iyiki Annemizsin iyiki senin Evlatlariniz...

Suan bunlari söylerken Görüntülerde Eski, Yeni Resimler Görüntüler geciyor... Hepsinde Anilarimiz, Hüzünlerimiz Mutluluklarimiz sakli...

Genc Yasta Babamla beraber "Evet" diyip Ailelerimiz büyüdü... Hic tanimadigin Kisiler hic bilmedigin bi Sehirde yasamaya basladin... O Yillar kimbilir kimisi Kayinpeder ve Kaynanayla istemezken yaslanmak, sen onlari Anneni ve Babani seviyor gibi hep sevdin, saydin... Dedem Nenemde seni Kizlari kadar sevdi hemde cok... Sagliktada hastaliktada beraberdiniz, icinizi artik Gözlerinizden okur olmustunuz... Sirf senin Cocuklarin degildi yaramazlik yapan, Top oynarken Camlari kiran, Bahceyi mahveden, bizim Yer cok kalabalikti hepimiz miniciktik, ama sen hic bir Cocugu kendi Yegenlerin ve Cocuklarindan ayri koymadan ve bir beklentiye girmeden sadece sonsuza dek sevdin, korudun, hepimizin derdini dert bildin, hepimizle üzülüp hepimizle sevindin...


Bazen hep diyorsunki ben okuyamadim, ne kendime nede size birsey veremedim... Annem sen bize öyle güzel seyler kattinki Yasantimiza, galiba bunlar Insanin yasiylada alakali, bizde nekadar yas alirsak okadar anliyoruz biliyoruz bize kattiklarini... Evet biliyorum okuyamamak icinde tek pismanligin belkide... Ama senin herzaman Olaylara karsi dik Durusun, sevgi dolu sözlerin yardimlasman... Ne gönlünde nede dilinde hicbirzaman senden kinli laflar görmedim, duymadim... Hicbizaman Cocuklarini kenara cekip Bak bu sunu yapti su bunu yapti demeden, bize dil din irk farki göstermeden Insanlarin hep güzel yanlarini göstererek sevdirdin... Bu herseye Bedel... bu okadar güzel bi Hediyeki Annem, Hayatimizin sonuna kadar bunlari hep icimizde Aklimizda kalacaktir... Bizdende Cocuklarimiza verilecektir...


Gecen Sene Memleketteyken bi Yenge vardi o geldi Halaya birsey anlatmaya , ben ise Bahceyi suluyordum, ben Merhaba dedim Yengeye ama o bana hic bakmadi bile.. Hos yüz ifadesi tanidikti fakat kimdi hatirlamiyordum taaki haladan Yengenin ismisini ögrene kadar... Sonra bizim Dedeyle Nenenin yanisina gittim, Balkona oturmaya, oda ordaydi. Sohbet nasil acildiysa Konu size geldi, O Yengenin Gözleri Isildadi resmen, benim sizin Kiziniz oldugumu ögrendiginde , bana öyle bi sarildiki, öyle bi öptüki... ve Sizlerin nasil iyi oldugunuzu anlatti... Annen bana cok yardim etti dedi, cok iyi bir Kadin dedi... Dualar etti bize... Bizim Memlekette son günlerimizken sen bizim bazi Kiyafetleri ve Oyuncaklari vermistin, bunlari Yenge anlatirken, gözümde canlanmisti... Evet o günü cok iyi hatirliyordum. O Yengeye onlari verirken mutlulugunu Dualar edisini, ilk basta almak istememisti, ama sen zorla vermistin Bodrumun yanindaydik... Nasil bi sevincle gitmisti Kadin Evisine... Ben ise Cocuk Akliyla sana diyordumki O bizim Oyuncaklardi niye verdinki? diye Sen ise bana bak Yenge nasil sevinerek gitti Evisine... Sizler oynadiniz kizim, bak baska cocuklarda mutlu olsunlar... Oda bi Anne nasil mutludur simdi Cocuklarini mutlu edecegi icin... Cünkü sende bilirdin nasil bi Duygu Evlatlarini mutlu yada hüzünlü görmek, sende cektin belkide bunlari... Ama onlari yasadin diye kimseyi görmezden gelmedin... O Yenge sadece bunlardan bitanesiydi, bizi kim gördüyse hep böyle karsilastik... Yani Annem sen bize belkide kimsenin veremeyecegi bi Sevgi seli sundun, sen bize hic Tanimadigimiz Kisilerden Dualar ekledin Hayatimiza.... Bunlar herseye Bedel...


Her Köye gidisimizde yüzündeki Gönlündeki Mutlulugu görebiliyordum... Ordaki Anne Baba Evi bi baskadir, belki hep yanyana degildik, icice degildik. Kac yasinda olsakta hep Anne Baba kuzusundur... Bazen o Anlarda zamani durdurtmak istedim, Sen Ailenle cok zaman gecir istedim... Yaptigimiz yaramazlar döktügümüz kirdiklarimiz hepsi senin Hayat Zamanindan kaciriyormusuz megersem... Keske simdi Zamani geri alabilsemde Köyde Nene Dede gilde olabilsek, bütün Kuzenler, Dayilar Teyzeler Yenge hepimiz bi arada, gülsek eglensek, sarilsak, o bir Yazda onlar bize gelse... Bahcemizde otursak... yada Otobüsle Esyalar gönderebilsek birbirimize... Zamani geri alamiyoruz maalesef, nede onlari buraya isinlandiramiyorum... Ama madem birbirimize sIk sIk gidip gelemiyorsak, Teknoloji getirttirir. Tek bir ricamizla bizi kirmadan bize seninle ilgili güzel Dileklerde bulunan Videolara bakalim...


VIDEODAN SONRA :


Suan ne hissedecegini cok iyi biliyorum Annem... Allah seni basmizdan eksik etmesin, yüregi Temiz, güclü Annem benim... Iyiki varsin, iyiki seninleyiz...

-----


Ogün Annem cok mutluydu, cok duygulandi, mutluluk Gözyaslari Gözlerinden tek tek süzüldü en kötü Günümüz hep öyle olsun... Insallah Annemi sirf Özel Günlerde degil hep mutlu edebiliriz... Aslinda Anne Baba cok özeldir Bas tacidir, bunlari pek anlatmadim, Baba yada Annemle olan Iliskilerimi, cünkü Ailesi yanisinda olmayanlarda olabilir, Ailesi Cennetten onlari izleyebilir... Demem oki eger suc ettiysem af ola... Aciniz acimdir, biliyorum sizi yada yasantinizi bilmiyor olabilirim ama inanin bana baskasinin acisini kendi acisi gibi yasayan Kisilerde var... Hicbirzaman yanliz oldugunuzu sanmayin... Öyle anlarda hep Basinizi yukariya kaldirin...


Sevgilerimle

Dileginiz

Adam gibi Adam !

Selammmmm Canlar :)

Bi Adam cizin Aklinizda , cünkü bi Adami anlatmak istiyorum. Bu Adamin degisimini, yada bana belkimde öyle gelmis olabilir :) sacmalamadan hemen konuya atlayayim.

Stajyerlige basladigimda, birsürü Yüz gördüm. Kim burda calisiyor, bunun Adi ne? bu ne is yapiyor? hepsini birseferde Akilda tutmak zor, heleki benim icin... Bir Bölüm var ve orda iki Bey calisiyor. Ikiside cok Sessiz. Her Bölümde Bilgisayarla ilgili Sorun ciktiginde hep ve cok aranan Kisi baska bi Adamdi (anlatacagim Kisi degil). Ve bu aranan Adam cok sevimli gözüküyor, Yardim denilince kosuyor, e isi sonucta :) herneyse. Ve anlatacagim Kisiyi ise pek Bölümden aranmiyor, ha bu demek degilki Isini güzel yapmiyor aksine Zehir gibiler ikiside. Ve ikiside o Firmada bayadir Yillardir varlar. Bende ilk Bölümümde oldugum icin ve ilk Bölümümden beri hep bi Bilgisayar yada baska aletler Elimde bozuluyor MASALLAH ! :) Bozulunca yada olmayinca o Bilgisayar Bölümünü aramami ve Sorunumu anlatmami istediler, ama hep bana o Gülen Yüzlü Kisiyi hep aramami demislerdi. Bende dogal olarak hep onu ariyordum, ama su anlatmak istedigim Adami bitürlü aratmadilar :) Bide hep onun hakkinda güzel seyler duymuyordum, yani sinirlidir, yok laf atiyor vs vs gibi seyler. Tabiiki bunlarda beni etkilemis olacakki, hep obir Kisiyi ariyordum. Bide Bölümden Bölümede fark var, kimisi sert görünen Adami aratiyor kimisi Gülen Yüzlüyü, fakat sonradan artik taninan Simasi ve Yillarim gectikce tabiide kendim istedigim Kisiyi ariyordum :)

Neyse bir Bölüme gittim Patronlarin oldugu yer, Sabahlari ordayim Öglenleri ise Bilgisayar Bölümde. Ikiside iki dakikada bi Sigara iciyorlar disari cikip. Odaya bir geldigimde bi Sigara kokusu kokuyor. O Kokuyu bilmeme ragmen birden agir gelirdi hep. Ama Odada Saatlerce kalinca sorun yok fakat disari cikip geldigimde o Koku beni 5 Dakikalik mahvederdi. Bide eski Stajyerler anlatirlar mesela bana derler hangi bölüme gidecen, bende derdim Bilgisayar. Onlarda kendi Tecrübelerinden Yola cikarak anlatirlardi. Bende basima nasil ve neler gelebilecegini az cok tahmin ederek giderdim. Ama suda bir Gercek bazi Kisiler cok abartirlardi ve aslinda o Yillardir orda calisanin suclu olmasi degilde Stajyerin suclu olduguna inanirdimki öyleydide. Yani Insan kendi Tecrübeleriyle yola cikmali. Her Kisiye inanmamali ve ön Yargili olmamali !

Bölümde ikiside bana iyi davraniyorlardi, ama en cok iyi davranan ve Yardim eden, ben yerde cökülmüs bi halde yerde birseyleri cözmeye calisirken Kablolarla bogusurken oda önüme cömelip yardim eden ve herkesin begenmedigi Adamdi evet yanlis okumadiniz Sert olan Kisi :) hep daha fazla Yardim etti, daha fazla anlatti, daha fazla kendi Mesleginden anlatim, birseyler katti o Staj boyunca.

Ve sunu birkez daha anladimki, hep gülen Yüzlü yada herkesin begenini toplayan Kisi beni etkilemez bunlar hep ayri Kisilerin gözetlemeleriydi. Beni onda etkileyen belkide benimde böyle bir Tavrim oldugu icinde olabilir, illaki herkesle ilk dakikadan Canim cicim olmam, olamam. Belki güleriz ederiz Muhabbetde ederiz ama benim icin bir Cizgi vardir, kimsenin o Cizgiyi gecmesini istemem, Saygi hep korunmali.

Dedigim gibi her Bölümde birseyleri mahvederdim istemeden ama :) ve oraya gitmek yada aramak zorunda kalirdim, ikiside aslinda benimle nerdeyse hergün konusuyorlardi nede olsa herseyi mahveden bi Kiz dolasiyordu ortalikta :) Ve o Sert olan Adam hakikaten hemen sinirlenen, pek Gülmeyen birisiydi. Ve onun degisimine Sahitlik ettim. Ama bu degisimi neye göre kime göre bilmem ama Tahminlerim var ama dedigim gibi bilemem. Neyse habire gittigim icin oraya iyi gözlemleyebiliyordum.

Yavas yavas gittigimde gülmeye baslamisti oda hatta ve hatta sakalar yapmaya baslamisti. Aslinda onun Bölümündeyken ben onun Isiyle ilgilendigim ve Sorular sordugum icinde olabilir yada Aylar gectikce hep Saygimi ona karsi korudugum icinde olabilirdi bu Gülmelerin Sakalarin özü.

Hic cekinmeden rahatlikla onun yanina gidiyordum. Tabii ikiside beni gördüklerinde ben tabii bi halt ettigim icin Gülerek girerdim Bölüme onlarda bakip yine ne yaptin diyip gülerlerdi :) Bu beni hic rencide etmezdi cünkü söyleyis sekilleri iyi niyetli olduklarini algiliyordum. Ve Sert olan Adamin zamani varsa pesimden gelip bakiyordu bende anlatiyordum ne ettim diye. Sonra hal edip gidiyordu.

Sonra ikinci Cocugu oldu ve Firmada birkac Hafta yoktu. O gülen Yüzlü Kisi bana gelip onun Bebegi oldugunu ve onun icin Para toplayabilirimi sordu bende seve seve diyip topladim. O Sert Adam geldiginde tebrik ettim.

Yillar geldi gecti ve benim Sözlü Sinavim icin onunla Is birligine girmem gerekti. Baya zaman girmisti ve hic beraber calismamisdimki. Bide beni Staja alan Kisi bile diyorduki, eger o birseyler gevelerse yada kötü Yorumlar takilma demisti. E bunun üstüne kim olsa tirsar yine :) Ama icimde böyle bi yandanda rahatti.

Onlarin bölümüne gittim. Cok Isi olmasina ragmen herzaman aranmasina ragmen, benim icin calismis ve bütün Bilgiyi toplamisti. O Sinava dek ben ikisinide mahvettim, Sorularimla, Sunumumla. Ama onlar benim halimi görüyorlardi ve gayretimin farkindalardi. Bana okadar iyiydilerki, ikiside benle Sakalasiyorlardi. Yazilarimi okuyup Gramatigimi düzeltiyorlardi. Sanki 7/24 Saat calismak icin degilde Dilege yardim etmek icin geliyorlardi Ise. Tabiiki ilk baslarda pek yardim etmeye yanasmadilar daha dogrusu yanasmadi. Ama ben her Sabah dikilirdim oraya otururdum oraya acardim Bilgisayari bana verileni okurdum yada Okul Kitaplarimi getirirdim son ve önemli olan Sinavlarima calisirdim. Bundanda kaynaklanmis olabilir bana yardim etmesi.

Herzaman bana destek cikti, güldük yada darildik filan ama iyi bir Calisma oluyordu. Evet ikiside Sessizlerdi konustuklari Konuyuda ben anlamiyordum, cünkü Bilgisayar yani kendi Bölümüyle alakali seylerdi. Sonra Elimde birsey oldugunu görse Kapiyi acardi, alip yada yardim ederdi. Yada ben ona yardim etmek istesem, senin Elin dolu ben hal ederim derdi. Baskalari gibi bir Paket daha üstüme ekleyip göndermezdi yada bunu götür bidaha gel bunlari götürde demezdi. Cünkü bilirdiki ben yapardim bin defa daha Paketler icin gidip gelsem gikim cikmayacagini. Ama bunu bilse dahil kullanmazdi.

Birkeresinde bi Uzak yere Arabayla gitmem gerekti. Ama ben hic Otobana cikmamistim. Ve tirsiyordum bende Otobandan degilde Normal Yoldan gecerim diyordum. Sonra Naviler var ya Yolu gösteren Cihaz bozuktu bende yine o Adamin yanisina gitmek zorunda kaldim, yerinde yoktu. Bende gülen Yüze söyledim ve Aleti orda biraktim. Ve baska Bölüme gittim baska Bilgiler almak icin benim Sinavim icin, bunuda rahatlikla diyebilirimki herkesi mahvettim yani rahatsiz ettim Sinavimla ilgili. Ama onlar rahatsiz olmadiklarini ve seve seve Yardim edebileceklerini söylediler ve harbide seve seve Yardim ettiler. Neyse birden bu Adam girdi o Bölüme, dediki duydumki Cihaz bozukmus düzelteyim. Yok hal oldu dedim yinede Sagolun. Sonra birisini yanima almami dedigini söyledi sonra sakayla karisk ben geleyim dedi. Halbuki Saka degilmis. Beni ise alan Bayan dediki o gelsin. Iyi gelsin. Arabaya bindik okadar Komiktiki. hemen ARabaya girer girmez Kemerini takip Arabanin bi yerini SIKI SIKI tuttu :) Bende dedimki bu Son Sansiniz inmek isterseniz inin :) Neyse Cihazada gerek kalmamisti cünkü Yolu biliyordu. Ben pek Sohbet etmiyordu onunda farkindaydi benim Yola baktigimi ve dikkatli Bakislarimi. Birkac Tüyo verdi bana. Isi hal ettik ordada yardim etti. Geldigimizde Tsk ettim.

Okadar artik bana yardim ediyorduki, bende artik Sorulari Kagitlara yazar sorardim, oda durmadan sagolsun anlatirdi. Sunumumu bitirdim ve Is yerindekilere Sunumumu göstermem gerekti vede oda gelmek istedi. Söyledim ona. Oda geldi cünkü bana yardim etmek istedi. Eger birisi Sunumumla Soru sorarsa ve cevaplayamazsam bana Yardim edecekti ve öylede oldu. Bu Sunum zaten bizim icindi, bu Sunum icin bidakika sayayim kac Kisiye sundum, Okulda hic tanimadigim Kisilere, sonra o Adama, 4 Bölümdeki Kisilere ve topluca. Bu Mecbur degildi ama ben istedim her Soru benim icin anlamliydi. Cünkü Sözlüde karsima cikabilirdide. Sunumu yaptigimda aslinda kötü olmayan Yorumlari bile engelleyip yada engellemedide beni hakketen güzel destekledi, harbi destekledi. Ha Yanlisimi söylemedimi söyledi. Bu Sunumdan sonra yine yanisina gidip yardim etti, birkac seyi degistirmistik. Ve Stajyerler bu Adamin beni sevdigini ve destekledigini söylemislerdi. Aslinda evet öyleydi ondan Destekleyici sözler duymak zordu :) sagolsun. Ama herkes bilirdiki pek Konusmam Isimi bana verilen Görevi hal ederdim, aslinda olmasi gerekende oydu. Ve her Bölümden cikarken hickimse bana bu ne be diyemez ! Ha bazi seyleri gec anlarim ama ne Saygimdan nede Isime nede Disipliligime laf ettirmem :)

Gün geldi catti Sunumu sundum kazandim, kosa kosa Fimraya gittim, bana hep Güvendigi icin ve hep beni destekledigi icin onun Yanisina gidip söyledim. Cok mutlu oldu. Sonra onlara ve baska bi Bölüme Cikolata götürdüm ede olsa Yardim ettiler. Gerek olmadigini deseler bile verdim.

Ve Son günde Vedalastik ya aslinda Aklimda okadar Ani varmiski onunla ilgili yazdikca fark ediyorum ama bugünlük bukadar olsun. Yazdikca yaziyorum :)

Demem odurki bazi Insanlar degisir. Ama mesela bu Adam gibi Kisiye göre davranir bencede güzel olanida bu benim Kafada :) Bide yanlis anlasilmasin bana Yardim ettigi icin sevmedim bu Adami, cünkü hepsi bana Yardim ettiler. Bazi Insanlar vardir Hayatta hep yanlis anlasilir ve yanlis düsünülür mesela benim gibi Buz Dolabi derler ama tanidikca anlarlar Hedefimi, Sevgimi... Ondan dolayi bu Adama karsi bi Ön Yargim yoktu fakat Duyduklarima inanmadigim icinde icim Rahatti. Oda bana Kisiligime ve Isime cok seyler katti. Ve Sirf bana degil herkese Yardim severdi, fakat bazi Kisiler onu hep Yanlis tamamlardi.  Sevgiyle kal Adam gibi ADAM ! Tesekkürler !

Sevgi ve Saygilarimla

Dilosun

Insanlara neler oluyor ?

Selam Canlarim.

Biliyormusun ilk defa sövecem Evet ben ! Bunlari sevmeyen ben! Bukadar olay yasaniyor ve benim ne Hücrem ne Ruh nede Kafa ne Vicdan almiyor, anlamakta istemiyor! Ne ara vahsilestik Tanrim. Ne ara bu Konuma geldik ve durmadanda devam ediyoruz !

Kac Yil gecti bilmiyorum ama, hatirliyormusunuz bi Adam internette Intihar etmisti. Intihar etmeden öncede bi ön Konusma yapmisti. Cok kötü olmustum. Tabiiki herkes gibi bende „Neden“ diye sordum. Neden yapmis acaba ? Sonra Olay günü geciyordu hizli hizli. Ben baskalariyla bu Konu hakkinda yazistigimda yada konustugumda bana dedikleri yada o Olay Haberin altindaki yazilan Yorumlar birbirine benziyordu... Mesela „Allahin verdigi Cana kiymis, bizde buna bakiyoruz“ Hicmi merak etmiyorlardi? Illaki basinami gelmesi lazimdi? Illaki sevdigin Kisinin basinami gelmesi lazim? Illaki canin yandigindami bunu düsünmen lazim? Hepimizin tuhaf Ihanetleriyle/ Hüzünleriyle geciniyoruz bu Hayatta. Acaba bencilligin karsiligimi bu ? Ha bizim derdimiz büyük bosver baska Insanlari mi? Durum bumudur?

Sonra duydumki böyle Olaylar birkackez daha tekrarlandi. Ve ne yazikki biz bunlarin Sorun olan bölümünü konusmayarak derine girmeyerek dahada böyle Haberler alacagiz. Insallah olmaz...

Simdi diyeceksinizki „Ne yapabilirizki?“ Cok basit aslinda hemde cok. Karsindaki Insani sevmesen bile, onun Düsüncelerine Saygi duymasan bile, asla ama asla kiracak Cümleler kurma ! Sakin! Karsindakini ister tani yada tanidigini sandigin kisi yada Yoldan gecen biri bile olsa onun neye kirilip neye agliyacagini bilemezsin. Neye kime nezaman zarar vereceginide bilemezsin. Sen Hayatina hicbirsey olmamis gibi yasarken o Mahfoluyordur, senin takmadigin Cümlelerine o bin Kahroluyordur. Kimi hirs icin tuhaf Yollara sapiyor kimi, kimi artik kimseye güvenemiyor, kendini yanlizliga atiyor yada kimide bu Yükü kaldiramayarak Hayatina SON veriyor. Sizcede biraz bencilligi kenara atip, kendimizde arasak Sucu ve baskasindan duymak istemedigimiz Sözleri yada yasamak istemedigimiz Olaylari LÜTFEN baskasina yapmasak, olmazmiki, himm ? Olur degil mi ? Olur hemde Bal gibi olur. Dogamizda cok önemli hani Cocuklarimiz olursa gelecekte güzel Cennet gibi bi yer birakalim Agaclar güzel Hava gibi... Ama Cocuklarimizi koruyacak sevecek iyi dolu Vicdanli Insanlarda birakmak lazim degilmiki? Yavrularimizi güzel Doga ama kötü Insan icinde birakmayalim olurmu ? Böyle diyince iciniz gitti degilmi ? Kendi cocuklariniz belkide daha dogmamis Bebekleriniz geldi, Hayalinizde Torunlariniz, Yegenleriniz... Iste baskasinin Cocuguda cocuk sonucta... Sizinki Dertte onlarda Dert yokmuki? Hepimiz ayni Görünüyorda olsak hepimiz farkliyiz. Ne olur su bencilligi at kenara. Neden oldu? Ben ne yaptim? Ne yapmaliydim? Diyerek baslayin ise. Özür dileyipte ayni salakligi yapmayin! Kimseyi acitmayin! Ölüme, Depresyona sürüklemeyin! Yeter.

Grup Athenanin „Ses Etme“ Klibini bi izledim, biyandan agladim. Okadar güzel birseyi anlatmislarki. Artik herkeste bi Nefret bi Asilik hali! Hepimiz bi Aileye dogariz. Ve o Aile her ne edersek edelim bizimledir. Bizde onlarla. Hepimizin istekleri farklidir. Kimisi Gözünü para hirsi girer, kimisi Fesatcilik pesinde, kimisi Alin Teriyle Parasini kazanir, kimisi kolay yoldan calar. Mesela Hirsizlari sadece biri yargilar oda „ADALET“ ! Ama yok Dövme yapmistir biri yada Cinsiyetini degistirmistir o kendi tercihidir ! Karisacak biri varsa bile oda Ailesidir. Insanlari birakinda yasamak istedigi gecirsin. Sana zarar veriyormu, kendisiyle ilgilendiren Secimi? Hayir demi? Ama tabi siz mutsuzsunuz yada belkide icinizde olupta kendinizin yapamadiginizi gördükce delirip Insanlara saldiriyorsunuz. Ya Insanlari yargilamak sizemi kaldi? Konusmak icin yada yazmak icin yazmayin/konusmayin. Yarin uyanacakmiyiz o bile belli degilki. Siz neyin Kafasini yasiyorsunuzki. Bi Insani kirmak aglatmak ölüme göndermek cok hosunuza mi gidiyor, zevk mi aliyorsunuz. Hayir yani bana Toplumu bozuyor demeyin, komikte olmayin! Toplum Kafayi yemis bile. Ha sizinkisi Hayat ama baskasinin Hayat degil, cünkü sizin gibi yasamiyor. Ha oldu! Alttaki yazacagim Hikayede aslinda bütün sinirinizi dömeniz lazimdi, bir olmaniz lazimdi! Böyle Hainlerin Serefsizler toplumu bozuyor aslinda! Ama ben neye sasiracagimi bilemedimki.

Herkesin duydugu gibi Konumuz Irmak bebek. Kanim dondu. Suan o Serefsiz Adamin Surati Gözümün önümde. Yukarda bukadar karsi tarafi düsünerek konusun dedim sen kendinden gectin der gibisiniz demi? Bu Kisiyi nasil anlatabilirimki baska? Cocuk istismarini yazmistim biara. Hepimizin bi Piskologa görünmemiz lazim bu acik ve net! O Kisinin kendisini savundugu seyleri düsündükce icim Yangin Yeri !!!! Allah seninde senin gibilerinde Belasini versin ! Acik ve Net! Senin bozuk Piskolojini baskalari niye cekiyor ! Gercegi söylimmi ? Ben bu Sapiklar yüzünden Cocuklari sevemez oldum. Gecen Memlekete gittigimde minik tatli bi Kiz vardi. Kendi Kapisinda duruyordu güzel gülen Saclari Giskindi, Elbisesi Maviydi üstünde cicekliydi. Sadece uzaktan güldüm ona, konusamadan, Arkadasla ciktik Merdivenleri. Sadece konustugumda Aha beni Sapik sanacaklar diye degil, Anne Babasi Pencerede ve onlarin beni kötü sanip Cocugu iceri cagiracaklardi. Ne gerek varki orda oynasin. Cocuk sonucta. Yada Cocuklar yanimiza geldiginde bana sen Gülistansin dediler. Komik bi aniydi. O anda yanlis anlasilir diye hadi gidin dedim, gönderdim. Sonra bi yere geldigimizde bi Trampoline kurmuslar, orda oniyan minikler. Istedim oraya gidip ziplamak. Yine Aileler endisenlenmesinler diye, icimde kaldi. Yani demem odurki Kötü Insanlarin yüzünden kendi kendime biseyler yapiyorum, yanlis anlasilmamak icin. Ama bos biliyormusunuz, belkide sacma, cünkü kötülük belkide Akrabanin icinde, Serefsizligi yapan taciz/tecavüz eden! Öldüren! Ne diyimki daha, cünkü bu olan/gecen Olaylarin ardindan ALLAH sizi kahretsin! Insallahhhhhh bidaha ne böyle nede buna benziyen seyler olmaz.

Dünya güzel ama icindekiler kötü olmus. Egolari büyük. Ezip gecenler cok. Konusamaz oldum. Yazdiklarim kendimle celismiyor, belki böyle düsünenler varsa eger, birdaha okuyun derim. Hikayeler ayri! Biliyorumki kötülükler nasil fazlaysa iyiliklerde fazla. Umarim kötülükler gitgide azalir !

Kendinize iyi bakin bi Sarki Sözüyle bu Yazimi sonlandirmak istiyorum ve bunu Kalben cok istiyorum „Dogarken agladi Insan, bu SON olsun bu SON“ (Cem Karaca)

Sevgilerimle

Dileginiz

Paylaşımlar...

Selam Canlarımmmm,

Bütün Duygu yüklü geçirdiģim Anlar yazmayı bir yere Karalamayı ćok seviyorum... Bazen Kelimeler eksik, bazen Yazım Dili anlaşılmıyor belkide ama yinede dikkat etmeye çalışıyorum. Ne bir fazla nede bit eksik birşey yazmıyorum. Dur aģlaklı yazayım herkes beģensin, dur bir Şaka yapayım herkes bayılsın diye hiçbir Ilgim yok. Kalem aldıģım zaman Elime yada buraya yazarken, dikkatli yaz diyorum kendi kendime kimseyi yanlış birşekilde anlatma... Bazı Yazıları aģlayarak yazdıģım Anlar çok oldu... Ben yazdıkça Gözlerimden Yaşlar aktı... Bazı Yazıları sildim, çünkü sanki "Gel Vatandaş Gel beraber aģlıyalım" gibi Insanlar anlarlar diye sili verdim. Yazılar yazınca Evimde bir Defterime yada burda bunlar hepsi benim için, herşeyi yazmıyorum, yazamiyorum... Onlar hepsi benim için. Yazdıklarım sadece Siz okuyorsunuz ama nasıl biri okuyor bilmiyorum?! Acaba duygusal mı inatçı mı? Burnu havada mı? Bunları bilmiyorum. Bilmediģim içinde kendim için yazıyorum. Kendi bildiģim Duygusalı yazıyorum, sevdiģimi yazıyorum fakat onları siz okuduģunuzda ne hissediyorsunuz bilmiyorum?! Belkim ben aģlayarak yazdıklarımı siz gülerek okuyorsunuzdur yada tam tersi. Ben sadece yazıyorum... Aşaģıdakilerde bunların önceden paylaştıģım Paylaşımlar... Iyi okumalar.
Herseyi eklemedim. Ama birdaha okurken o Günleri yasadim tekrardan ve kac Yil gecsede üstünden o Acilar Anlar Hafizamdan silinmeyecekler. Kimseye aci yasatmayalim ne olur ! Ne Bedensel nede Ruhsal acilar yasatmayalim birbirimize. Hepimiz ayri Yollardan gelipte ayni Hedeflere sahibiz, mesela güzel Is gibi güzel Egitim gibi ! Yardim edelim. Kirmayalim su 3 günlük Dünyada birbirimizi. Sahip cikalim!

Sevgilerimle
Dileģiniz!

Basliksiz :)

Selam Canlarrrrr :)

Ne anlatacagimi unuttum yeminle :) Bizimkiler dirdir birseyler anlatiyorlar Gece Gece onlara daldim unutuverdim hey Allahim :)

Okul bitti biteli kendi yapmak istedigim seylere yöneldim. Mesela cizim üzerinde birseyler deniyorum. Ama bitürlü cizemiyorum :D Ondan dolayi ben en iyisi halen bi fotograf Makinem olmasada hos olmasida mecbur degil, Resim cekiyorum Bulutlari gözlemliyorum... Agaclari, Insanlari gözlemliyorum.... Ama yoldan gecenlerin yerine Dogayi cekiyorum. Insanlari rizasi olmadan habersizce cekmek hosuma gitmiyor.

Filmler izliyorum, daha fazla Filmler izlersem, paylasacam :) "Kardesim Benim"i izledim cok begendim, böyle masum bi Film olmus ve ayriyetten Duygusal, komik.

Youtuberlari bol bol izliyorum... Ordaki Kisiler baya Enerji saciyor, Kahkaha atmami sagliyorlar.
Buarada Youtubeda aslinda sirf seslendirmek istedigim seyler var ama Insan utanirmi yaw ? Konu BENsem evet :) Bide daha gecen baktim, birisi "Yazi yazmaya devam!" diye bi Video vardi, begenmemis butonuna basmis :) Gardes neyi begenmedin bari onuda yazaydin iyiydi :) Yani Sesimi begenmedin, yoksa gereksizmi buldun, bari Yazilarimi okusaydin, olsun yinede selam olsun :) Birisi Kadinlar hakkinda yazip seslendirdigim videoyu baska Platformda paylasmis Eyvallah mutlu oldum. Sonra fark ediyorum durmadan yeni Yazilarimi paylastigimda ilk Portekizden Kisi yada Kisiler okuyor, sizede Selam olsun ;) Konu acilmisken diyeyim dedim.

Blogumu takip edin, yahu Yorumda yapin, eger Yazi kurallarini muhakkak hep cigniyorumdur bari Akil verin :) Sonrasima Instagramda ve Youtube´da  "Dilegin Gezegeni" ni takip etmeyi unutmayin.

Kitap okuyorum, ama bazen bi Kitap yetmiyor, birden heycanli heycanli okusamda, Gece baska Kitaba basliyorum... Haftalarca Iki Kitapla gecinip gidiyorum :)

Diziler izliyorum... Kirgin Cicekler, Hayat Sarkisi, Ask Laftan Anmlamaz, Yüksek Sosyete--> simdilik bukadar.

Müzik? Biri Müzik mi dediiiiiii aman ALLAHIIIIMMMMM... Beni bilen bilir Müziksiz (ve Cocuksuz) Hayat dönmez, dönenemez ! Bi an Türkülerin icinde bi an Pop Sarkilarin icinde kavrulurken bulurum kendimi... Ruhumu sakinlestiriyor. Bian oluyor icimdekilerini o Sarki sözünde yakaliyorum... Hüzünleniyorum...

Magazalardan pek haz etmem, neye ihtiyacim varsa ona bakar cikarim, yada Kiyafetler ucuzlamissa öyle girerim. Ama benim en cok Kalemler, Defterler, Boyalar ilgimi ceker Saatlerce oranin önünde durup bakabilirim. Cok ilginc gelebilir ama Makyaj ürünlerin pek önünde durmam Kalem, Silgi,Kalemlerin önünde durdugum kadar.

Kurslara gittim. Basvuru hep yapiyorum. Canim bazen cok SIKILIYOR, ama yapacak birseyde yok.

Bol bol Anneme ve Ev halkina uyuyorum yani Yardim ediyorum ve bundan zevk alarak yapiyorum bunlari.

Haber cok izliyorum, okuyorum... Aninda herseyden haberdar olmak istiyorum. Bugünler cok tuhaf geciyor... Insallah Insanlar ölmez, Insanliklar farkli Kategorilere farklilistirilmaz... Insallah birgün öyle bi yerde olurumki ben yada baskasi yada hepimiz aslinda fark etmez, Muhtac olan Insanlara yardim edebilelim, ister yemek ister Okul masrafi, ister Egitim... Herseylerini karsilayabilsek. Onlara Umut olsak. Güzel Isleri olsa kendilerine yetecek kadar Maas alabilseler. Cocuklar hep gülse. Aile mutlu olsa. Belki suan suraya yazacagim bu konuyla ilgilimi degilmi bilmiyorum ama, birgün bu Kara günler icin birilerini suclasamda döndüm kendime, budefer Sucu kendimde aradim... Varmiydi acaba benden baskasi benim gibi yapanlar ? Bilmiyorum. Kendimi sucladim evet. Neden eskiden uzaktada olsa Secim hakkimi kullanmadim, neden "Bosver" dedim!!! Agladim, belkide her bi bos dedigim An bugünki Kayiplar olmazdi hmmm? Sencede öyle degilmi? Evet sonralari hep beraber en uzak yerlere gidip Secim icin Oy kullandim, ama gecmi kalmistim? himm? Bunlari yazarken bile Göz Yaslarimi engelleyemiyorum. Haberlerde izledigim Yüzler, Hikayeler, Cenazeler geliyor Aklima.... deli oluyorum.... Tutamiyorum kendimi. Sucluyorum. Belkide pismanliklarimdan biriside hep bu Olay olacak... ALLAH baska acilar yasatmasin, hickimseye nerde olursa olalim -AMIN-...


Böyle tuhaf ve kisa bi Yazi oldu... Belkim ve unutmassam eger bunu Ses kayidiyla süsler yüklerim :)
Hadi iyimiiii iyiiiii tatlimiiiii tatliiiiii IYI GECELER :)


Sevgi ve Saygilarimla
Dileginiz

Sonradan gelir hep Aklıma

Hiç aklına gelmiyorum deģil mi? Gelseydim çoktan yazardın, arardın, bulurdun beni. Ben mi niye yazmıyorum? Bir "Elveda" demeden sessizleştin... Bana bi "Hoşçakal" lı bile çok görmüşsün. Ama ben Seni halbuki çok severdim, sayardım.
Kimi çok sevmişim nerden anlarım bilirsmisin? Nerden bileceksinki beni? Tanımak istemedinki hiç beni. Ama yinede söyleyeyim. Eģer çok sevmişsem, yani şimdiye kadar öyle oldu, Rüyama girer hissederim, mutlulugunu, hüznünü. Içime doģdu o gün başka bi Hayata yelken açacaģın. Artık heryerden senin adını duymak acı veriyordu/veriyor! Çünkü tek sen anılmıyordun... Sadece anılmakta deģil Resimleriniz heryerde...
Okadar herşey üstüste geliyorki bu aralar. Bazen Başımı bi Omuza yaslanıp içimdekileri kusmak istiyorum, içimdekini tek yaşayamaz oldum...

Yalan sevmem dedim. Tam Yalanın içine düştüm. Her ne istediysem hep tersi çıktı...

Aniden özlüyormusun acaba? Sesimi? Ya peki görüştüģümüz Anları ? Resimlerde mutlusun zaten sen her Resminde gülersin, bakamıyorumki daha fazla Resimlerinize acıyor bütün Hücrem. Aģlıyorum, dandik bi Romantik Filmden bile. Çok deģiştim... Aslında aynıyım hep sadece Rüyadan kalktım gibi kendimi kandırıyorum...

Haksılıkmı bu ? Sen hakikaten girmişmiydin Hayatıma? Ne yaşadık? Nasıl baktımki Sana? Nasıl tuttumki o beģenmediģin Ellerini? Hangi ara beraberdikki? Nasıl Gözgöze geldikki? Harbi yaşanmışmıydı bunlar? Yoksa güzel bi Rüyamıydı bunlar ?! Evet evet Rüyaydı sadece en güzelini hatırlıyorum...

Bazende Kabus üstüne Kabus görüyorum, acı içinde kıvrılan bi beni... Peki bunlar gerçekmiydi? Bi Insan bi Insanı böyle yakar geçermiydi ?

Gecelere hatta Sabahlara kadar oturuyorum... Saatler bana ben Saatlere bakıyorum. Karanlık olan Gökyüzüne bakıyorum... Yine Sen Gökyüzünde bile ! Ansızın Boģazım düģümleniyor...

Bunu tek başına yaşamak, kimse görmesin diye kaçıp tek Başına aģlamak zor evet zor! Herşey gibi. Beni en yakan beni herseferinde sözleri ve hareketleriyle kalbimi kırdı... Ve herseferinde hiçbirşey olmamış gibi sözlerine devam etti. Piskolojiyi bozmak buna denirmiş meģersem... Parmaģındaki belki bi Yara varsa bile geçer yada Yaranın izi kalır ama Yaranın Sızısı yoktur. Piskoloji ise tam tersidir, içindeki o Sızı günden güne büyür. Dışın ise hep Güçlü gözükür, gülersin...

Geliyorum, ben seni nasılki görüyorum, Resimlerinizi, belki sende görürsün tesadüfte olsa!

Belki bi "Elveda" ya bile çok gördün beni, nedendir bilinmez ama, Elveda demediģin için heran bi yerden çıkıp ben geldim diyecekmissin gibi...

Ama merak etme seni rahatsız etmedim en son yazıştıģımız günden itibaren şimdiden öyle bi niyetim yok.

Anlattıkça anlatıyorum... Kimi? Neyi? Bilmiyorum. Beni istemeyen ve hiç sevmemiş birisini. Görse yine güler bana saçmalama der yada ooo sen daha ordamısın yaaa!

Doģru. Gün bitiyor yeni birgüne Merhaba diyoruz herkes birşeyler yapıyor. Ben ise halen evet evet HALEN anlamaya çalışıyorum. Insanın Hissleriyle oynamak nedir bilmem ama Hisslerimle oynanılmış biri olarak siz siz olun SAKIN böyle yapmayın.

Bukadarlık yeter demi? Bencede. Içmeden Sarhoş gibiyim.

Buarada ben hiç demişmiydim, Instagramda #DileģinGezegeni diye Sayfam var beklerim. Youtubedaki Kanalımada bakmayı unutmayın, Canlarımmmm.

Iyimiii iyiiiii tatlımı tatlıı Iyi Geceler size. Ben daha Nöbetteyim :)
Sevgilerimle
Dileģiniz

Hoşgeldin :*

Hoşgeldinn canım Bayrammmm !

Bugün Gözleriniz bile Gülsün. Küslükde neymiş ?! At dışarı çabucak. Ya ben Insanlara küsemem bile. En fazla darılırım oda 2 dakikalıktır.  Ama ister en özel günde ister normal Günde sevdiklerime yada Yıllardır görüşemediklerime Mesajlar atmak, ama Kişiye özel Mesajlar Kilişesiz, seve seve yazıyorum... onlara Zaman ayırarak mesajlar yazmak gibisi yok. Ben çok sevinerek yapıyorum.
Ama bana gelen bilindik Mesajlara öyle bi kızıyorumki :) Tamam saģolsunlar beni düşünmüşlerde ama Internetten kopyalayıp bana Mesaj olarak onu atanlara ne mi yapıyorum? Vallahi Roman şeklinde Mesaj yazıyorummmda yazıyorum, oh olsun okusunlar :D Ama geri dönüşüm hoş oluyor. Çünkü heraretli yazıyormuşum en içtennn...

Tabiiki hiçbirzaman unutamadıģım Acılar var. Mesela Hastahanelerde Hastalarımız, suçsuz yere yatan Vatandaşlar Hapishanelerde, Evi barkı olmayanlar, hergün Ailesiz olmaları, Işsiz ve çaresiz olanlar... Yada Hayatta olmayanlar ve ben onları Ziyarete bile gidememem...
Allah hepimize Yardım etsin 🙇

Herzaman Yüzünüzden Gülücükler eksik olmasın! Herzaman sevin yılmayın, sevmekten korkmayın !

Herkeseeee iyimmmmi iyiiiiiii Bayramlar dilerimmmm :*

Sizi Sevioring !

Sevgilerimle
Dileģiniz

Tesadüfün bukadarı!

Selam Cancaģızlarımmmm :)

Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

Bugün yine Hava çok sıcaktı. Kalktım. Dudaģımın üstü uçuk çıkmıştı. Zaten merak ediyordum nezaman çıkacak benim Uçuģum :) Ama Dudaģımda degilde üst kısmında çıkmıştı. Hava Insanı mayhoş yapıyordu. Hafta Sonu olmasına raģmen canım Babam Işe gitmesi lazımdı ve Gece yarısında gelecekti. Nede olsa uzak yerde çalışıyordu gidip gelmesi baya zamanından çalacaktı. Onu mutlaka evdeysem Kapıya kadar Eşlik ederim geldiģindede yatmadıysam ve Hafta sonu mutlaka uyumam beklerim onu sırf görmek için. Kapı sesi duyduģumda mutlaka bütün herşeyi bırakır onun yanına koşarım.

Sonra birşeyler yazıp karaladım. TVye baktım durdum. Yaştanmıdır bilmiyorum tek bildiģim şey bunu hep demiştim bian olacak ve bunları bilip yapacaģımdır. Bazen dedim "Neden bunlar benim ilgimi çekmiyor neden yapamıyorum?" Bununda hep Çevreninde parmaģı var taabikide. Yaşın gelmiş neden bilmiyorsun Cümleleri işte herkes duymuştur. :) Ha ne diyordum Yaştanmıdır heryeri düzgün görmem lazım ve öyle önünden geçip gidemiyorum. Aldım Elime Toz bezi Evin heryerini Dolap, Masa, Cam ne varsa sildim. Sonra Bulaşıkları yıkadım. Annem Çamaşır Makinesini çalıştırmıştı. Bi baktım Evde tek kalmışım. Bi an 5 Dakikalık Yanlızlıģın ve Sessizliģin keyfini çıkardım. Telefonla uģraştıktan sonra Çamaşırları astım. Bunlarda beni kesmedi. Buaralar Mutfaģada taktım, evet evet yanlış duymadınız. Mutfakta okadar keyifliyimki, huzur buluyorum resmen ama yaptıklarım pekte lezzetli deģildi gibi eskiden ama artık tam oturdu :) mutluyum yinede. Çünkü yaptıģım şeyler birer birer puzzle misali gibi yerlerini buluyor. Ama bide herşeyi daha dikkatli dinliyorum ve yapmaya çalışıyorum. Başkası istediģi için deģil kendim istediģim için. Ha Anneme herzaman yardım ederdim fakat bazen sanki zorla yapıyormuşum gibi geliyordu yok şunu ver yok şunu doldur :D . Buda kesmedi beni Süpürge Makinemi alıp bütün Evi süpürdüm. Sonra bizimkiler Alışverişten geldiler. Onları yerlestirdik. Evdeki Bayanlarımız  :) dışarıya çıkacaklardı. Benim nedense halen bir Enerjim vardı.

Gidip içerde hemen Renkli Kıyafetlerimi seçtim. Ama ilk defa öyle rengarenk giymemiştim, benim için sadeydi. Memlekette giydiģim bi açık mavi Pantolonum vardı herkes rengini beģenmişti ne hikmetse :). Neyse giyindim, Saçımı açık bıraktım tam benlik salaş halim. Sonra Yüzüme Yüz Suyu vs sürdüm. Hafif Rujumu sürmüşte olsam evden çıkana kadar hepsi yok oldu, Su içtim, dırdır yaptım gidi verdi Rujum. Sonra taaa Yıllar önce tatlış bi Ayakkabım var Memleketimden almıştım ve son gittigimdede giymiştim. Kahverengi Ayakkabılarım ve üstü tatlışşş Boncuklarla dolu. Kahverengi en sevdiģim Renk. Dışarı çıktık fakat, üstümde hiç Renk yok beni yansıtmıyor diye söylenmem tuttu. Keşke Renkli Bileklik taksaydım derken iyiki Kahverengi birşey giydim diyorum. Kahverengiyi çok seviyorum. Gülüyordum ediyordum herkes dışarda. Güneş Tepemde. Sonra yavaştan Gölgeleniyordu Hava.

Bi Maģazaya girdik. Pek benlik bi Durum deģildir Maģazada çok zaman geçirmek. Bazen Erkekler Tarafında bulu veriyorum kendimi. Oda Erkek Kardeşim olduģu için. Sonra Erkeklerin Bileklik bölümüne girdim. Birtanesini Elime aldım. Onu bile takabilirdim okadar güzeldiki ama baya pahalıydı ve O "Mal"geldi aklıma. Hangisini ona almıştım harbide garibim bitürlü takamamıştı ? Onu özlüyorum, özlüyordum.

Sonra dışarı çıktık. Bi Cafenin önünden geçiyorduk. Kalabalık. Gözlüklerim yok. Görmüyorum pek uzaktan. Böyle heycanlı şekilde birşeyler anlatırken, Gözümü biri çekti. Fakat böyle hissedersin ya tuhaf bir His. Anlatılmaz bu His. Farkındayım o bana bakıyor. Yaklaşıyorum. Bizimkilerine şaka ettim dedimki beni Cafeye götürün. Sonra onu fark edince Yok dedim. Ve onu duydu galiba. Sonra üzüldüm.  O beni çoktan fark etmiş olmalı ben ise sonradan. Ben onun tarafına Kafamı çevirdiģimde sandıki ben onu gördüm ne bilsinki Gözlüksüz geç farkettiģimi :) . Neyse benim onu fark ettiģimi sandıģı An Gözlerini kaçırdı benden bana bakmasada benim Izzahıma bakıyordu belliydi. Yine zapppzayıftııı. Eģer Arkadaş olmuş olsaydık gidip onu sorardım. Ne ben ona nede o bana kötü birşey demedik, yapmadık. Onu tanıdıģım ìçin çok mutluyum. Uzun zaman sonrada onu gördüģüm için mutlu oldum. Ama neden Gözlerini kaçırır bi Insan ? Bunun adı Aşkmı oluyor Adamlarda yoksa Imkansızlıģın adı mı ? Hayır ben öyle Hayal kurmuyorum onunla ilgili ama Erkeklerin Aklını okumak isterim valla. O kimiydi ? O bana güzellikleri sadece Bakislariyla anlatan ve tadina vardiran Kisiydi :) Önceki Hikayeleri okumussaniz bilirsiniz...

Geçenlerde Kaģıtlarımı karıştırken onunla ilgili karaladıģım birşeyler ortaya çıkmıştı, Almancayla birseyler karalamisim, Saat 00:25 Tarih 23.07.2010... Sunu karalamisim;
"Senin Gözlerin beni cabucak cözüyor. Ama seni cözmek imkansiz ayni Bulmaca gibisin, benim icin cok zor bi Görev, seni cözmek. Sen gercekmisin? yoksa Hayaletmi? Bilmiyorum!"
Bunlari karaladigimda farkli Duygular icindeydim cok iyi hatirliyorum.

Bazı Kìşiler vardır Hayatınızda görmesenizde duymasanızda onun hep iyi olmasını dilersin sebepsizce oda benim için öyle. O benim için en güzel Kalpli birisi olarak hep kalacak, ne ilkim ne sonumdu ama flirtlüģü bana tattırdı ve Bakışlarıyla onun sayesinde çok şey öģrendim...uyguladım... en büyüģü ise sevdim. Sevdik. Bende ona birşeyler kattım. Ikimizde gün geçtikçe Hareketlerimizden fark ediyorduk. Saygı çerçevesinde oldu bitti herşey.

Sevgilerimle
Dileģinizzzz

Sen kendi Adina bir Dilek tut, benim yok Acelem...

Selam benim Canlariiiimmmmmmm,

uhhh zor bir Yazi beni bekliyor su Yaz günlerine Merhaba dedigimiz Günlerde ...
Simdi Yaziyi sonuna kadar okudugunuzda bu mu anlatmasi zor diyeceksiniz, farkindayim... Ama bir Topluluk düsünün onlarin icindesiniz ne bir Kan bagi var nede SIkI bir Dostluk... Birden Hayatlarinin iclerine dahil oldum... O kadar mutluyumki ve hani Hayatta hic pisman olmayarak arkaniza baktiginizda o Kisileri düsünürsünüz ya offf en güzelleri... Bide ayriyetten kendi Kariyerimin en en en tabakasini isaa ediyordum...

Dün gibi sanki Okuldan mevzun olup Staj yeri ariyordum... Özel Hayatimda hersey yerle bir olurken, üzüldükce üzülürken, bence ALLAH bana yine güzel Insanlar Hayatima katti, belkide bi yandan üzülürken azda olsa Yüzüm gülsün dedi kimbilir... Tabiki herseyin basi zor ve öylede oldu... Ha icinde sinsi Kisiler yokmuydu ? Vardi. Göz göze hergün geldigimde, o kötü Enerji bana gelmiyormuydu? Geliyordu. Artik Gözlerimi kapadim, Hislerimi kapadim, Kötülükleri duymak istemedim... Zaman zaman agladim, zaman zaman Is yerine gitmek bile istemedim, zaman oldu Arkadaslarimla Isten kaynaklanan Sorunlari anlatirdim...
Bunlari iyi yada kötü Anilari zaten Stajla ilgili yazimda belirtmistim...

Bukadar Yil hem Okul hem Is... bazen cok Is bazen az Okul :) En zor Meslegi secmisim Arkadasim... Bazen ne isim var burda benim der gibi bakiyordum etrafa? Hadi yanlis yazildim, peki halen neden burdayim :). Dilek pes eder mi ? HAYIR. Bende Okul yada Isle alakali Konularda hic Hayir demem, ama Stresimde boldur, Endisemde coktur. Ama ne tuhaftirki yanimdakiler, Tanidiklar, Is yerindekiler, Okuldakiler hepsi bana benden daha fazla güveniyorlar, basaririm biliyorlar ve sanki benden daha fazla seviniyorlar :) ... Evet hep Inek oldum, hic Derslere katilmayip orda burda gezmedim... Cünkü basarmam lazim. Bugün belki herkes yanimda. Peki ya yarin? Onuda gectim Anne-Baba okadar yemeyip yediren icmeyip iciren, kendilerini sIkIntiya koyup Parasiz kalsalarda o Parayla Kitaplar alindi, Okul Masraflari ödendi. Halende calismak zorundalar. Neden peki? Cocuklari, cocuklarinin geleceklerini düsündüklerini icin. Endise icinde. Fark etmez Cocuklari ister daha Bebek olsun ister 40. Onlar icin hep Cocuguz...Onlara en güzel Tesekkür, Elimdeki Diploma olacak. Isterdimki Derslere calismadan Yazililara girip en güzel Notu almak. Hic öyle bir Akilli Kiz olmadim. Sabahlara kadar calisdim, bazen Aklimda Gönlümde baska seyleri taktim. Agladim, sizladim, kendimi hep mahvettim... Ama o Sinavlara girdim, bazen kötü bazen iyi Notlar alarak ciktim.

Hedefler koydum kendi önüme. Gözüm yok yukarlarda hicde olmadi. Kendimce, imkanimca... Olmadiginda hic Allaha isyan etmedim... Ama hep kendimi yedim bitirdim, Annem hep Sabir dedi... Olupta baska seyler üstüste geldigindede hep Dua ettim ve benim ilk Is Deneyimim burda oldugu icin bin Sükür. Bana cok sey katti. Yipratici Olaylarda katti, en güzellik Olaylarda Hayatima dahada güzellikler katti. Güzel Insanlar tanidim. Yardima ihtiyac duydugumda hep Elimi uzattim cekinmeden yada birisi Yardim Eli uzattiginda hic tutmamazlik yapmadim.

Her Sabah Evden cikip ikinci Evime gidiyordum. Bazi Kisiler beni okadar sevdigini düsünüyorumki önceden girdigim zaman Bölümlerinde beni takmazlarken bian bana artik kendileri yaklasiyorlardi. Hatta bazen benim konusmami cok tatli bulduklarini dediler bana :) Hatta bi Bayan bana sen cok attraktivsin. Gülmekten koptugum ve ondan dolayi Gözümden Yaslar aktigi anlarda vardi benim. Iscilere hep "Merhabaaaa" dedigimde mutlu olan Gözleri gördüm ben. Tir Söförlerinin komik hikayelerini duydum ben. Okadar sey varki aslinda Kisiye dair Hikayeler, tek tek yazsam Roman olur, heleki sacma sapan Komik Hikaylerim :) Araba kullanmanin güzelliklerini ögrendim, nekadarda Araba kullandigimda Sitresli olsamda ve hep Kisa Yolculuklarda ve bilindik Yollarda hep sürerdim Arabayi. Bilmediklerimi hep sordum bazen olduki bindefa sordum :) . Bazen en sacma Isleri yaptim, valla halen düsünüyorumda benim Isimle ne ilgisi var , mesela Odayi boyalamak, süslemek, her Hafta Alisverise gitmek yada hep Kagit islerine ordan oraya kosusturuldum. Ama ne hikmetse artik bana itici gelmiyorda, itici gelen megersem o Görevi veren Kisilerin takildigi Tavirdi. Her yaptigim Iste benimde artik bi Emegim vardi, ne onlar unutacakti nede ben. Ister Yillari eskitelim, ister onlar beni Yolda gectiklerinde tanimasalar bile Adim hep Is yerinde güzel anilanacaktir. Artik bana güvenildigini fark ettim. Cünkü öyle bi Cizgiye geldimki kendimi anlatmak yada göstermeme gerek kalmadi... Icimi okuyorlardi adeta. Basarmistim.

Ve ilk zamanlar "Yillar cabucak gecsinde bitsin bu ya", dedigim zamanlarda halen aklimda. Birer birer bizden önce baslayan Stajerler bitirdiler, sira bizde. Yillar harbiden Su misali akti gitti. Sinav Haftasi basladi Dilek yine Sitresliydi bide onun yani sira Sözlüde var. Bi Sunum yapmam gerek. 5 Sayfalik Yazi yazildi, birden fazla Bölüme calistim. Habire gittim arkalarindan, baska Bölümden hep obir Bölümleri aradim, yanlarina gittim :) Okadar Yilin icinde bütün Kredilerimi kullandim diyelim :) Sagolsunlar hep yardim ettiler, tabiki yardim edebilecek Kisilere gittim, kendimi iyi hissettigim Kisilerin yanina gittim. Zaman geldi okadar Kisileri biktirdimki anlatamam :)

Ilk Zamanlar bazi Islerden kacarken, cünkü yapamayacagimi düsünüyordum ondan kaciyordum. Simdi ise nerde nasil ne yapacagimi bildigim icin daha rahatim... Ama ögrendim bitti olmuyor heran hergün yeni birseyler geli veriyor önüme, ama yinede Yardimlari almaktan utanmayarak isleri hal ediyorum.

Tatil Günlerimde orasini özlüyorum, her Sabah bindigim Treni, her Sabah ayni Kisilerle yolculuk yapmayi, Kulakliklarimi takip Müziklerimi dinliyerek yada Is yerindekilerle konusarak, disari bakarak Agaclari izleyerek gitmeyi, bazen Yagmurlu bazen sitresli, bazen uykulu, ama hep huzurlu gitmeyi özlüyorum.

Tam bi Sitresli günü hem Sinava hem Sunuma calismak hem Is yerindeki verilenleri bi zamana kadar yapmak, bazen azar yemek... Bazen Iscilerin arasina gidip, habire hapsirmak :) gülmek gibi degsIk bir Gündü. Sonra bütün Kitaplarimi sirtlayip Trene dogru hizli Adimlarla yol aldim. Etrafima baktim. Yine Sükürler esliginde. Istasyona yetistigimde Kulakliklarimi taktim ve bi Programda kesif ettigim Yesilcam tadinda o Masum Müzigi actim "Bagdat". Tam ASK Sarkisi, Hava ogünde Yagmurlu günün ardindan Günesin Isigi üstümde. Sicaklik basti. Tren yaklasti, bindim. Oturdum bi Köseye. Sanki SONmus gibi bakislarla yola devam ediyordum. Kulagimdaki Müzik Ruhuma iyi geliyordu. Disariyi izliyordum, yanimdakilere bakiyordum. Is Yerimin önünden gecerken, "Insallah bu Stajerlik döneminde son Trene binisimdir" diyip Dualar esliginde gidiyordum. Bi yandanda üzülüyordum, bittiyordu... Öyle yada böyle. Sanki istemiyordum gibi, ama basarmak istiyordum. Tamda o gün Sinav icin Eve erken gitmistim. Tam zor bi Sürecti benim icin Evde Ders Iste Is, Sunum... Bazen Özel Hayattaki Olaylar... Hergün farkina varmadan birseyler katiyordu bu Olaylar Hayatima ve Bana, Ruhuma...

Sinav öncesi Haftalar belkide Aylar önce Teyzem gil ve Nenem gili aradim... Onlar bana cok ama cok iyi geliyorlar. Onlarin Sesleri, Dualari... Biliyorumki benimle sevinip benimle üzülüyorlar hatta benden daha fazla üzülüp ve seviniyorlar. Herzaman oldugu gibi o Aylarda Dualari hep üstümde hissediyordum, biliyordum... Sinavin sonucunu söyledigimde onlar dahada fazla sevindiler, bana hep inandilar.

Gün geldi catti Sinav günü oldu. Iki gün üstüste Yazili günü. Hatta birgün Iki Sinav ardi ardina yazdik. Yanimda bi Cocuk vardi ama ayri Meslekten. Cocuk Suyusunu iciyor, Cukolata yiyor, dinleniyor. Ona bakmiyorum ama Göz izasinda fark ediyorum. Bi an Saate baktim, iyikide bakmisim. Yarim Saatim kalmis ve nerdeyse binlerce Sorular kalmis geriye, bitürlü bitmek bilmiyor. Bildigim Sorulari bile hatirlamiyordum Cevaplari, okadar Sitresliyimki Su bile icmedimki Zamanimi sadece yazmaya vereyim diye :/ ... Hizlica yaziyorum, Sorulari pek anlamasamda pat pat pat. Eve geldigimde, Kafam karisIk. Dinlenmedim, hemen yarinki Iki Sinava yine calistim. Yine kendimi yiprattim. Okula cok erken gittim, oturup yandakilerle Sohbet ettik.

Sinav Sonuclarini nerdeyse 1,5 Ay bekledik. Ve daha gecen gün Internetten bakabilirdik. Ben hemen o günün Sabahinda Saat 5 de kalktim hic Alarmim calmadan. Hemen baktim. Ve Sinavlar cepteydi, peki Sözlü? Bunlari okudugunuzda insallah umut ediyorumki Sözlüyüde güzel ve daha fazla iyi Notla Meslegimi, Diplomami Elime almis olur. Is yerindekilere bi Tesekkür Yemegi veririz ve Ise baslamis olurum. -Amin- Ve bu Yaziyi okudugunuz Tarih benim Yilllaaarrrr önce ilk gün burda Cirakliga basladigim Gündür :) Simdi baskalari gelecek, onlarda kendimi yine görecegim, büyüdülerini görecegim :)

Sonra mi? Gönül isterdiki burda kalayim. Ama hic bir Bölümde yer yok. Islere basvuracagim, budefer orayi beklicem. Insallah hersey Gönlümce olur... Zaman herseyin Ilaci, Zaman beni en güzel Yere en güzel Iyi Insanlarin yanina bi Rüzgar misali essin-AMIN- :)

Basligimin adi ondan bir Sarkidan Alinti "Sen kendi Adina bir Dilek tut, benim yok Acelem"... Bazen okadar hic yasamayacagin ve hak etmedigin Olaylari yasiyorsun, kendini kötü hissediyorsun, o an hersey diledigin gibi hemen olsun istiyorsun... bide bakiyorsunki ALLAH sana daha güzelini yazmis diyorsun... Ondan ilerdede hicbir Konuda acele etmemeye ümit ediyorum.

Sevgilerimle
Dilosunuzzzzzz

Anılar 2

Selam Canlarımmmm,

Anılardaki 2.Bölümümüze geçelim.

Sınav Haftasından sonra Iş yerine gittiģimde ve öncesindende herzaman bana Şans dilediler sonrasındada bana güç verdiler, tabi daha sonuçlar için halen beklemekteyim.

Sevdiģim Insanlarla yazışırken hiç kendimi kısıtlamadan kim ne der demeden, yazmak, dedikodu yapmak, acaba yanlış anlamadan yazmak çok güzel ;)
Böylelikle tanıdıģım fakat pek konuşmadıģım Kìşileri tanıma şansım oldu onlarda beni aynı şekilde ve Güven duygusu oluştu...

Anneler Gününde "Anneler Adayı olduģun için bu günün kutlu olsun." yada ona benzer bi Cümleyle beni mutlu edebilen Kisi/ler var :) En ufak şeylerden mutlu olan bir adet Ben.

Bešiktaş Şampiyon olduģunda içim kıpır kıpır üstümde Çarşı Formam, Siyah Beyaz En Büyükkkkk BEŞIKTAŞŞŞ hollleyyyy. Ve 19 Mayıs 2016 da çifte Bayram gibiydi benim için.

Türkiyeden Iş görüşmeleri yaptıģımda çok heycanlıydım, öyle böyle deyil, sananda Telefonun içinden girip yanımda çıkacaklar nerdeyse :D

Bazı Kìşìler benim özlediģim Anları ve bazı Kareleri çekip benle paylaşması çok mutlu ediyor.

Bir Kisi hakkinda duydugum ve gördügüm Kareler, kimseye güvenme Dilek dedirtti ve SONum hayir olsun... Tuhaf Duygular içindeyim buaralar. Nasılki mutluluģumu saklamak zorunda kaldım şimdide üzüntümü saklıyorum... içimde neler neler geçiyor bir bilseniz... çok kötü bi His bu...

Sevdìģìm Kişinin yanına Samırsak kokusuyla gittim ayyy tam rezillik. Yahu bırakmıyorlar. Mantı yedirdiler. Şansımamıdır nedir, Mantıdaki bütün Samırsak benim Kaşıģıma gelmiş. Bende onu hoop yedim. Ya Dìşimì nerdeyse bin defa fırçaladım yok gitmiyor. Hava sıcak bide yaģlı şeyler yedik Mide bulanıyor. Ama gitmem gerek. Valla nemi yaptım? Yüzsüz yüzsüz oraya gittim ;) Ne edeyim, "beģenmezse beni beģenmesin yada istemezse istemesin beni" diye diye gittim ama yinede biraz utandım.

Birisi bana Mesaj atmış birşeyler söylemiş diyoki bunun Türkçesi ne? Iş yerinde telaşlıca dinliyorum kimse duymasın diye. Ama anlamıyorumki. Diyorum valla bunu çeviremiyorum. Bidaha dinliyorum. Karşıdakide demesinmi "Şaka yaptım. O konuştuģum Dil zaten Türkçeydi." Allahımmm Yola çıkmıştım, Treni bekliyordum. Önce biraz güldüm ama Başımı yerin dibine sokmak istedim :D Çok utandım yahu.

Teyzemle konuştuģumda bütün Hüzünlerim yok oluyor. Ve öyle benim içimi çok iyi biliyorki, söylerken bana birşeyleri, "Teyze bizim Eve Kameramı yerleştirdin" diyorum :) Ama bence Kalbi temiz olanlar okadar biliyorki hissederki herşeyi...

Geçenlerde bi Film izledim, geçenlerdede dediģim 1 ay oldu sanırım... O Filmin etkisinde kaldımki ve bidaha anladımki bana Dram hiç ama hiç uymuyor! Unutamıyorum... Oda neden kaynaklanıyor biliyormusunuz ? Sırf kötülükler Filmde olsa iyi, ama maalesefki bunlar Filmde olanlar gerçek Hikayeler.

Memleketten döndükten sonra Trenlerin çalışmadıģını duyduģumda Taksiyle gitmeye karar verdik, zaten başka alternativimiz yoktu. Herkes Taksiyi bekliyordu bizde sıraya girdik. Sıra önümüzdeki Aileye gelmişti. Taksiden yabancı Uyruklu biri çıkmıştı ve üstüsünde Yöresel Kıyafeti vardı. Bunu gören Aile, herkese sempatik gelen Aile birden bire asık suratlı olup, Gözlerinde bir Korku saldı ve hiç birşey demeden dönüp gittiler başka Taksiye. Taksicide üzüldü ve sıra bizdeydi bize siz binmek istermisiniz diye sordu bizde bindik. Tabii benim için kim olursa olsun tanımadıģım Kişiyse herşeyi yaparım, mesela Taksi Plakasını yazıp evdekilere yolladım.

Bide Matematik Hocamız Sinifa girdi. Bende Sinifin taaa en önünde oturuyordum. Yani Hocanin Masasina bitişik yerde. Hocayi çok severdim, aslinda halen severim. Sinifa girdi, ama hic bakmiyor yüzüme. Bi tuhaf. Şaşırdım. Herkese "Merhaba" deyişi bile farklıydı. Sonra konusmaya baslayinca o Dilinin altindaki Baklavalari tek tek cikari verdi. Birden bire Ögrencilere dönüp, "Sinav haftasina girecegiz, sizde asilin Derslere. Neden baska Ülkeden gelip başariyorda, bizim Çocuklar başarmiyor?" Ve o dedigi an onun yüzüne öyle dalmisim... Kendimi fark ettigim an "Dilek, Dilek kendine gel!" diyordum içimden... ve Hocaya bakmamaya basladim, ona bu kin beslemedim ondan halen yinede seviyorum. Başımı öne çevirdim. Gözlerim doldu bian, başımı yere eģdim. Sonra kendi kendime söyleniyordum. Başımı tekrardan kaldirdim, cünkü ne suc islemistim nede bi kötülük yapmistim... Ve Sinifa baktim. Bazı Çocuklar bile şaşırmıştı belliydi. Onlar bile bazen acımasızca Cümleler kurarlardı... Ama o An onlarda utanmışlardı... Sinifta benim gibi Yabanci olanlara bakiyordum, hoş bazilari burda doģumuş büyümüşde olsalar Yabancı diye nitelendiriyorlar... Onlarda üzgünlerdi ve Gözlerini kaçırdılar benden. Her Evde olur ya böyle konuşmalar, işte "bak bak Komşunun kızı bunu şunu yapmış sen niye beceremiyon. Onunla senin farkın ne ?" diye  gibi birsürü şeyler. Ama o bi Hoca ve Sınıfta Yabancı Öģrencileri var onuda bal gibi biliyor. Diyebilirdiki "Bakın başka Ülkelerden Çocuklar geliyor ve önce Dil öģrenip nasıl başarıyor. Hiç birşey ulaşılmaz deģildir. Sizde asılın Derslere..." vs vs. Ama o bunu böyle demedi. Açık açık "bizim" Çocuklar kazansın dedi. Tabiiki bu onun Fikri olabilir. Ama o bir Hoca. Bu Hocadan Destek alıpta Çocuklar bize Kinde besleyebilirlerdi... Ama ALLAHtan öyle birşey olmadı. Çok şükür. Sonra Hoca Derse başladı ama hiç Yüzüme bakmadı. Biz onlar gibi Çocuk deģilmiydik? Saf degilmiydik? Bizimde hakkımız deģilmiydi yaramazlık yapmak? Deģilmiş megersem. Ben yinede Saygıda ve Sevgide sonuna kadar kusur etmedim.  Sonra birkaç gün sonra Matematik Sınavı yazdık. Ben ve Matematik yanyana gelince bile komik duruyor, ne ben onu, nede o beni anlamıyor çünkü :)... Yine o Haftada Ders vardı. Hoca Sınav Kaģıtlarına bakmış... Geldi. Yüzü gülüyor. Yüzüme bakıyor ama yine birşey ters... Anlamıyorum. Yüzündeki sanki sagte Gülüş. Sonra diyorum kendime "Acaba ben mi çok abartıyorum?" Hoca diyorki,"Sınav kaģıtlarına baktım, ve Sınıfta sadece birisi 1 (Türkiye Notla 5) yazmış". Onu dediģi an kendimi geriye çektim ben kim Matematik kim... Sınıftan benim adımı duydum, ama hiç oralı bile olmuyorum. Hoca Gözlerime bakıp "Evet sen yazdın, sevinsene." Hoca Dersinde birisi başarılı olduģu için mutlumuydu yoksa bizi geçen gün üzdüģü için Pişmanmıydı... Peki ben mi? Ben ise ona Cevabımı notla vermek için daha çok çalıştım desem? Içimde bi Gram hırs yoktu... Ama bunu kolay kolay Lafları söylemeyip bizimde bir Kalbimiz olduģunu hatırlaması lazımdı! Bilerek Derste okadar Derse yoģunlaşmıştımki, Evdede hep Dersin tekrarını yapıyordum. Aileme bu Olayları hiç anlatmamıştım. "Başaracaksın kız Dilek. Seni pataklarım yapamazsan. Ona öyle Güzel Cevap vereceksinki. Hadi çalış" dedim hep kendime. Ve en güzel Cevabımı vermiş oldum. Notuma pek sevinememiştim heleki Matematik Dersinde "vay be"... Herşey Kapak içindi en çokta ona sevindim ;)


Sevgilerimle
Kurnaz Diloşunuzzz :P

Kim gelmis ?

Selam Canlarrrrrrrriiiiimmmmmmmm :)

Kim gelmissss ay iyikide gelmis Evlerimize Seker getirmis, keske biraz gercek Mutluluk getirseymis... ama gelen Kisinin sucu degilki, her Yil gelir oda ister herkesin Yüzü gülsün. Peki biz niye böyleyiz?

Niye böyle tuhaf, üzücü bizi bulunuyor? Biliyorum isyan etmemek dogru degil, Gözlerimiz icimiz Hirs yapip öc almak icin caba etmekte dogru degil. Ama neden hersey daha iyiye gitmesi gerekirken, tam tersine dönüyor? Mutluluk kapimizdan disari cikip bidaha gelmiyor? Ölümler ardi ardina oluyor ? AdI Kader diye örtülüyor?! Ailelerin canindan Can gidiyor! Herseyi oluruna birakmasakta birseyler yapip hepimiz kenetlenelim, hepimiz kenetlenip yerden kalkalim. Havayi icimize cekelim, cektigimizin bu Hayatta oldugumuzun farkina varsak olmazmiki? Kimseyi kandirmadan, kirmadan, üzmeden, aglatmadan, bagirmadan, cagirmadan, bi Merhaba desek, Gülüslerine Gülücük katsak, ortam Senlense, Kader diyip boynumuzu bükmesek, Baris saglansa heryerde, ozaman zaten Bayram 7/24 Saat bizimle olmazmiki? Olur tabiiki. Cocuklar hep sevinse aglamasa, sonsuza dek Gözleri kapanip uzun Uykuya dalmasalar. Oyuncaklari Ellerinde olsa. Oyuncaklari olmasada bir Tasla ve Hayal Gücüyle birbirini birlestirseler mutluluguna mutluluk katsalar... ah keske ah.

Bu Hafta benim icin cok güzel basladi... Yeniliklerle, bi Oh cekmelerle... Bunu bi kac Ay sonra mutlaka okuyacaksiniz. Sonra Bayram oldu. Ama bugünlerde Havada tipki Biz gibi. Yari zaman Günesli yari zaman Yagmurlu yari zaman Simsekli... Haberlerde karmasIklik Hayat Hikayeleri, Gözlerde Yaslar. Icimizde Karalar. Hep derdim yada halen diyorum böyle Özel Günlerde hep fark ederdim kimsesizligimizi burda. Heryer Kapi duvar. Akraba yok, Sarilacagim Kuzen toplulugu yok, Dalga gececek kimse yok. Beni Sen Kahkahlara bogacak Kisiler yok, hepsi uzaktalar. Herkes Bayram kutlarken, bizim Is günü, cünkü baska Ülkede yasamak, onlarin Bayramlarinda Evde olmak tuhaf... Bakmayin onlarinda Bayramlarini geleneklerini seviyor ve sayiyorum. Ama Insan hep kücüklükte gördüklerini, yasadiklarini özlüyor. Ben isterdimki orda olayim, hep Kapi calinsin, Cocuklar Seker istesin, bende hep „La yeter bize bisey kalmadi“ desem. :) Kimle görüssem hep diyorlarki artik Bayram devri bitti, kimse kimseye gitmiyor artik. Dogrudur herkes Tatile kaciyorlar.

Bide maalesefki herkes birbirine afra tafra yapiyor. Kimse bilmiyor galiba 3 Günlük denen Dünyadayiz. Kim bilir bu Yaziyi yazdiktan sonra basima ne gelecek? Yada yarin Ise gittigimde ? Allah korusun ama öyle, „gelisimiz belli ama gidisimiz belli degil „ Deniz Sekinin Sarkisinda öyle diyordu, okadar cok hakliki.

Kücüklügümde nekadarda güzeldi, bigün önceden Annem Elbiseleri yikardi, eger Para olursa yeni seyler alinirdi yoksa Eskiler giyinirdi. Ama eski dediksek, uzun zamandir bizde olupta Carsi filan zamanlari giyinilirdi :) Neyse Sabah erken Saatlerde kalkardik, hele ben :) . Annem Babam zaten hep erken kalkarlardi. Ogünde Sekerleri koyarlardi. Annem Mutfak islerini hal ederdi. Ben hemen Kiyafetimi giyerdim heycanli heycanli, öyle kalkardimki sanki o gün yasanmis bitmiste cok mutluyum halbuki daha yeni basliyor :) Yüzümde ve icimde bi mutluluk, bi Gülümseme. Ha Kiyafet giyiminden önce Baba ve Anne Eli öpülür, hayirli Dualar alinir. Sonra El acilir Para beklenilir :) Sonra Kiyafetlerimi giyerdim. Beklerdimki Mahalle canlansin. Bizimkiler tam hepsi kalksin. Bayramlastik. Ilk Halam gile kosardik. Sonra Cocuklar gelirdi bizim Evimize. Hic tanimasamda Cocuklari okadar mutlu oluyordumki. Kimisi Ablalarini almis kimisi Erkek kardeslerini toplamis. Niye mutlu olmayayimki, ayni Kuslar gibi cikcikcik sesleri :) Hepsi mutlu. Sirf Seker topluyor diye ha Para aldilarmi vay ozaman onlardan mutlusu yok :). Onlar gittiginde Babam yada Annem bosalan Seker Tabagina Seker doldururlardi. Ve bi ani cok iyi hatirliyorum, icim ciz etmisti. Sunu fark etmistim. Pek Seker yemedik Evde. Pek yoktu cünkü, Mahallenin Cocuklari icin ve gelecek olan Misafirler icin kalsin istiyorduk. Babama baktim, bütün Gün calisiyordu, agir Islerde, ve Evde oldugu Gün sirf Bayram günleriydi, ordada Para demekti. Pek anlatmasada görüyordum Gözlerinden. Yoklugun caresizligini. Bi Seker vardi Babamin sevdigi AdI Samsunmuydu neydi böyle Susamli, Karamelli sevdigi halde pek yememege özen gösterirdi. Ilk öncelik Cocuklar diyordu hep. Hem kendi Cocuklari hem kendi Cocuklarindan ayirt etmedigi Yegenleri ve Mahalledeki Cocuklardi. Benim icin Bayram nekadar güzel gecmiste olsa Annem Babam icin zordu. Cocuklarin hepsi ufak hepsine Bayramlik almak isterler, hepsinin yüzünü güldürmek isterler... Bizim yüzümüz güldügünde bilirimki onlar Dünyanin en mutlusu ama onlar bizden saklasalarda icindeki Hüzünü biz anlardik.

Sonra Mezarliklara gidilirdi. Hergünde kalk Dilek Mezarliga gidelim deselerdi giderdim gik bile demeden. Birkere Bayram günüydü cok Yagmurluydu camurdu heryer Kücükler evde kalsin denilmisti nekadar cok üzülmüstüm... Nenem Dedeme gidemedim diye. Iste Mezarliga gidilirdi, ziyaret edilirdi. Cok ayri bi bagim var benim ister vefat edenlere ister Hayatta olanlara. Herkes benim icin ayridir, ayri severim, sayarim. Nenem ve Dedem gilin Mezarina gittigimde yada gidemesemde bilirim onlar hep benimle. O Bag hic kopmasin.

Ziyaretten sonra Eve gelinir. Cocuklar torbalari hazirlar Seker toplamaya baslardik. Seker yada Kek Allah ne verdiyse :) Sonra Akrabalar bize gelirdi biz Akrabalara ben tabii heryere gitmesem olmaz :) Severdim gezmeyi, onlarla oturmayi. Pek konusmasamda olanlari dinlemeyi, gülmeyi hep sevmisimdir.

Zaten sonrada Bayram Tatili biter giderdi. Her Yil ayri Coskuda olurdu. Tabii Insan büyüdükce Kapi Kapi gezemiyor :) Ama hakikaten istiyorumki Türkiyede Bayram günü rast gelsede orda olsam, Kuzen olur Arkadas olur alsam yanima herhangi Kapiyi calsakta „Bayraminiz kutlu olsun“ desekde Elimizide acsak, komik seyler olur diye tahmin ediyorum :) Düsünsenize Kapinizi Büyük Kisiler caliyor ama Seker istiyor, tam Timarhanelik :D Yapacam, yapacam... Kimse icindeki Cocugu kaybetmesin, bazen sacmalasin ama tekde sacmalanmiyorki, yanindakide senin gibi sacmaliyorsa hadi yine iyiyiz :)

Ha gelelim su güzelim Bayram Mesajlarina. Ya bazen diyorumki bugünlerde Smsler, yazismalar olmazsa süper olur. Oda neden biliyormusunuz. Herkes almis Internetten Resimler yok Iyi Bayramlar yok bilmem ne , yada Yaziyi Kopyalamis herkese ayni seyleri gönderiyorlar. Yaw Mesajda nebir Heycan var, nede bir Cosku nede bir Kisiye özel Mesaj ! Ha bide seyde var bi Kopyalanmis Yazi var, Sms olarak atiiyor fakat dahada kolayina gitmisler, otomatik olarak herkesi etiketleyip öyle gönderiliyor :) Saka gibi ya. Valla benim bazi sevdigim Saydigim Kisilerde öyle yapiyor, bazen hic cevap bile veresim gelmiyor :) O ne öyle ya.

Ama ben zaten Bayramin günü Bayram oldugunu unutmusum, Mesajlar geldi Kopyalanmis yada Resimli. Bende inat degilmi o Kisilere bile onlara özel seyler yazip gönderdim. Belki asil mutluluk nasil verilirmis anlasinlar :)

Seker tadinda kalin...Hayatta kalin , Saglikli Mutlu...

Youtube Kanalimda 2 Sarki var ve Mesaj Kutucuguda okuyun lütfen ;)

Ne fark eder ?

https://www.youtube.com/watch?v=pr3T7NjSjFQ

Yahu

https://www.youtube.com/watch?v=vtVYary7eiY

Sevgilerimle

DilegiN...

Migren mi ? Bendede mi ?

Selam Canlarim beniiim :)

Suan bu Yaziyi Son Mayis aylarindaki bi Pazar Aksami gününde yaziyorum...
Bundan 3 yada 4 Yil önce feci Bas agrilarim baslamisti ama öyle böyle degil. Ilk basta hani uykusuzluktur yada strestendir diye pek aldiris etmesemde, uykuya direnen hep ben, bu Bas agrilarimda Gözlerim kendiliginden kapaniyordu. Uyumasamda Gözlerim kapaliydi... Sonra bu baya fazlasti. Hergün olmaya basladi. Hergün agrilarim bi kat daha fazlasti. Artik Okuldan geldigimde kendimi hemen Yataga atiyordum, sonrasi bende yok, cünkü agrilardan hicbirsey yapamiyordum sadece Gözümden Yaslar gelerek uykuya daliyordum. Tabiki Agri Kesici alsamda hic etki yapmiyordu. Artik Saclarimi yolmak istedim, Basimi biryerlere vurayimda agrisi gecsin Mantigina gelmistim. Basimi hep tutardim yada Evdekilerinin Bacagina Basimi koyar üfelemelerini isterdim... Onlarin Eli bana hep iyi gelirdi...

Sonra Bas agrilarim olmadigi günler sanki Hayata yeni Gözlerini acan Dilek vardi, o günün kiymetini bilen hatta ve hatta Hayata 4 Elle sarilan, Gülümseyen, Dans edip catlak sesiyle Sarki söyleyen... O 24 Saat benim icin okadar cok önemliydiki... Arkadaslarla yazisirdik, TV izlerdim, Müzik dinlerdim...

Ev Doktoruna gittigimde "Strestendir" dedi. Ben cok sinirlenmistim, hayir yani ne Stresi ? Spor yapmassan Spordur, Ay Sinav Haftasindaysan Stresstir... Peki hepsi degilse nedir? Artik bazen sacmaliyorlar (hepsi degil). Vede bu Bas agrilari olurken Kalbimdeki agrilarda baslamisti. Ve bazen sIkIstigini fark ettim. Bunlarida spor yapmamama bagladi. Kalp doktoruna gittim, cok sükür birseyim yoktu. Kendim Nöroloji Doktorunda Randevu aldim yoksa Ev Doktorum basindan beni hep saliyordu. Gittigimde Adamda ayni seyleri sordu Spor ay yok bilmem ne ? Neyse Kafama birseyler takip baktilar birsey bulamadilar.

Kalpteki sIkIsma yada benim öyle hissettigim sey olmamaya baslamisti. Bi yandanda Sporada baslamistim. Herkes bana şakasına takilirdi neden spora basladin gibi, bende hep ya Göbegim gitsin fit görüneyim der gülerdim. Pek anlatmam böyle Konulari, anlatmadimda. Ama artik bi tik ileri asamasina gelmisti bu Bas agrilarim... Artik Kollarima agrilar vuruyordu, bi yavaslama hissediyordum. Hep mesajlasan ben artik Gözlerini bile zor acan ve Kemiklerimin sizini hisseden bi Kisiye dönmüstüm. Uyurken bile Kollarimdaki agri beni korkutuyordu. Yine Doktora gittim. Budefer Migren tehsisi koydu. Ve Haplar verdi. Evet Haplar ise yariyordu, Bas agrilarimi malesefki tamamen yok etmiyordu ama ogünün agrilarini azda olsa kesiyordu.

Sonra baska asamaya yine gelmistim. Tabiki bu asamalar 1 Yilin icinde olanlar degil yavas yavas olanlar. Ve sadece Doktorda Kontrol edilmiyordu Hastahaneye gidipte ordaki Kapali Kutu gibi birseye girip Kafa Röntgenemi cekiyorlardi. Budeferde Yüzümdeki ve Kolumdaki bi uyusukluk hissediyordum. Ama Kolunun üstüne yatipta uyusan bi Kol degildi, böyle Felc geciripte Kolunu kullanamaz hale gelen bi Uyusukluktu. Yüzümdekide ayni sekilde. Bunlari okurken, nasil bi Panige kapildigimi sizde kesin hissediyorsunuzdur muhtemelen. Konusurken yada gülerken bi Tarafimin hic oynamadigini fark ettim, hep Elim Yüzümdeydi ovuyordum, cekiyordum. Delirdim mi ? yoksa hakikatenmi hissetmiyordum ? Evdekilere söyledigimde "Yorgunsundur belki ondan" ... Harbi beni kimse anlamiyormuydu. Doktorda Evde yorgunluk stres diyordu... Hayir yani neyin Stresi bu ? :) Cünkü o gün mutluyken birden bire olusan Bas agrisi birden bire olusan Uyusma hali beni korkutuyordu. Tabiiki bi yandanda Internetten agrastiriyordum. Okadar Kisinin Mücadele ettigi bi Hastalikmis meger Migren Agrilari. Ve bu Migren dedigimiz Hastalik ikiye ayriliyor. Iyi yada kötü Huylu gibi... Bu Uyusma Olayi baya SIklasmisti ve bana yine Nöroloji Yolu gözüküyordu. Yine Kontroller yine Hastahane yollari derken Doktor Hapimin Dozunu arttirti yani 25 mg ise o ara 50 mg ye cikardi. Tabi bunlarında bana dahada uykulu olmamı saģladı ve başka yan etkilerini keşfettim. Her Hapta olduģu gibi her Insan ayrı etkileniyor.  Ve bunun normal olacagini söylüyordu. Benim ise ona dönüp normal olabilir fakat ben birsey yapmadan baska asamasinimi bekleyecegim? dedigimde Doktorun Gözümden Isiltayan Korkuyu fark etmis olacakki, bana dediki Merak etmeyin bu Hastaliktan ölünmez, icinizi rahat tutun ve ilk basta verdigim Haplari alin ve umarimki kötüye gitmez, Stresten uzak tutun kendinizi, üzülmeyin. Bunlari söylerken bi Doktor gibi degilde bi Arkadas gibi söyledi, aslinda benimde takatim kalmamisti zaten, birsey eklemeden, ciktim.

Eve giderken tam istedigim ortamdi... Az yagmurlu Toprak kokulu... Hava az kararmis... Herkes Eve gitme Telasi... Arabalardaki Lamba IsIklarinin Gözüme carpmasi ve heryere IsIk sacmasi... Bendeki azicik yorgunluk ve Soru isaretleri ve dilimden dökülmeyen "Sükür" le beraber Evin Yolunu tutmustum.

Bazen Agrilarla bazen agrisiz gecirdim günleri derken, bi Asamayada geldim. Oda Konusma zorlulugu cektim, cekiyorum. Konusurken bi an tikaniyorum, bu ama Türkce diline hakim olmadigim icin degil en kolay birsey söyleyeceksemde Dilimin ucunda söyleyemiyordum yada hemen cabucak unutuyorum. Anlama problerim fazlasiyor. Mesela hic unutmuyorum birisiyle yazisirken, aslinda kavga ediyorduk... Ben ona diyordumki ya biraz daha acik yazsana, oda bana anlama problemin mi var ? yoksa kitlastimi ne oldu? Demisti. Okadar üzüldümki neden biliyormusunuz ? Hakikaten o asamaya gelmismiydim, okadar basit anlatiyorda benmi anlamiyordum ? Obir üzüldügüm nedende bilip bilmeden yine beni kirmasiydi. Anlatmadim ne o günden önce bu Asama asama gecirdiklerimi nede o günden sonra. Madem icinde tutmasin bana karsi taraf Laflarini söylesin. O günün sonunda habire nerdeyse onun yazdigini 100 defa okumusumdur ve yavas yavas okuyordumki anlayayim artik diye. Bazen sinirlenip atiyordum Telefonu bi yana. Kitap okuyordum yavasca, ama budeferde Kafaya harbiden fazla yüklenmistim hem Kafaya hemde Gözlerime olacakki yorgun düsmüstüm. Ama kabullenemiyordumki anlama problemi ve Konusma problemi... Istemiyordum kim isterki?
Dahada alingan olmustum kimseye söylemeden devam ediyordum Hayatima, bazen yine ayni laflari duyunca agliyordum bi Kösede. Sonra kayboldu bu Problem. Ve simdi yine yüzlesiyorum ve dahada büyüdü bu Problem en basit seyi bile gec algilamaya basladim ve Cümlelerim sanki Yasli bi Kisi gibi yavasladi. Tabiiki bunlar olurken yine ayni Yollar beni bekledi. Doktora gittim 50 mg den Hapi 100 mg ye cikartti. Hastahaneye gidip yine o Kutucuga girip Yarim Saatlik Röntgen cekildi. Haftaya yine Doktora gidecegim ve ordada kontröl yapilacak. Bakalim sonumuz ne olacak.

Bu Hikayenin Sonu belli degil, Sonuclar ne olursa olsun sizinle paylasmak isterim... Biliyorumki bu Hastaliginin cogu benim yasadiklarimi yasamistir. Ve evet biliyorumki bu Hastalik daha hicbirsey, ALLAH daha kötülüklerinden korusun. Ama Insan degilmiyiz iste bazen bencil olabiliyoruz...

Ben biara bunun için çooook mücadele ettim. Beni üzen şeylerden uzaklaşmak istedim. Ve bazı Kìşilere hatta yalvardım, ya bırak ne olur. Bunu söyleyerek kendi canımı çok yaktım biliyorum. Ama bir defa yanacaktı, sonra ister geçsin Yangın ister yanmaya devam etsin. Olmadı. Kişiyle konuştum ben üzülüyorum ne olur beni üzecek şeyler yapma bana söyleme görmeyeyim dedim, olmadı. Ilk hep onun aģzından duydum. Ama taabi sırf kendim için ondan uzaklaşmak istemiyordum. Onunda yaralandıģını görüyordum, bide onun için üzülüyordum, ofluyor pofluyordum. Hiç ben onu bırakmadım, kendi Saģlıģımı hiçe sayarak, hep Saygı duydum hep. Ama o hiç arkamda durmadı... Ama maalesefki bazen Insanlar kendi mutluluģu için birkaç Aya kadar Arkadaşımsın diyebilen Kişiyi hiçe sayıp kendi Yoluna bakıyor. Ve ben yine boğuşuyorum hem Fiziksel hem Piskoloji olarak. Çünkü istemediģim Kareleri görüp istemediģim şeyleri birebir Millet bana anlatıyor. Okadar daraldımki, onların Karşısında nasıl tepki verebilirim yada vermeliyim ? Aman kimse anlamasın. Kendi hakkımda duyduklarım yine hoş deģildi ama yinede o Kişiye telefon açıpta bune niye böyle böyle demedim bile. Herşeyden yoruldumki. Kendimi herşeyden geri çektim çünkü olacak gibi deģil. Sonra sevdiģim saydıģım Arkadaşlarımı özlediģimi hissettim. Sonra yine Sosyal Ortama girdim sonra çok yanlış yaptıģımı gördüm. Kareleri birbir ben gördüm. Ben Arkadaşlarımı onlarda beni çok özledik. Ve başka yerden görüşüyoruz. Beni seven sayan pamuklara sarmalayan Kişileri gördüm, çok sevindim. Ve tekrar Karelere ve Söylenimlere gelecek olursak harbi okadar tuhaf haldeyimki. Gözlerim o gülen mutlu Karelere alışmışta olsa bi yanım hep yaralı kalıp hep sızlayacak. Bi yandan bu Olaya mutlu olup bi yandan üzülen saçma sapan Kişiye döndüm... Bi yandan özel biyandan kendi kendimi kısıtlamam bi yandan Arkadaşlarımı özlemem, onlarla bile yazışamamam, bi yandan Ders ve Iş sitresi bi yandan Evdekilere herşeyin yolunda gittiģini göstermek bana çok geldi. Biliyorum güçlüyüm ben, ama yinede yorulup savrulmak istiyorum bazen. Sessiz olup dalıyorum ben...

Hikayemi okudugunuz icin cooook tessekkür ederim... Yazim hatalari icinde simdiden özür dilerim...
Saglikla kalin, Hayata kocaman Gülümseyin ve bazen birakinda Insanlar sizi üzsün belkide aglatsin, herseyinizi bilmeden davransin size, ozaman Maske takmadan gezmis olurlar... Size ve Hayatiniza bazi Degerler katarlar... Bazi seyleri kendi basiniza Mücadele etmeniz gerekir, cünkü Olaylari anllatsaniz dahi yaninizda olmayan Kisiler icin üzülmezsiniz, bunlari bizzat yasadigim icin söylüyorum... Sevgiyle kalin.

Sevgilerimle
Dileginiz

BeşiktaşK

Selam  Canlarimmmm,

bu konu hakkinda Yazi yazacagim diye okadar mutluyumki, icim kipir kipir...
Türkiyedeyken Kuzenler filan Kapi önünde Futbol oynarlardi ve kimse olmazdi Kapiya gecsinde Kaleci olsun :) yada oynamak istemeyenler vardi yada birden bire Isi cikanlar... Minikleri koyarlardi Kapi önüne, bunu herkes yasamistir :) Evet bende birkac kez Kaleci oldum, bana derlerdiki, sen burda sadece dur, merak etme Top gelmez. Öyle dediler ve Top habire Suratima Suratima geldi :) Bende bana degmesin diye hep yana cekilirdim oda Gol olurdu :) Bazen sinirlenip atarlardi beni yine, kuzenim derdiki "Valla sen olmadan ben Gol yemem, hadi git" , bazen sensakrakti, cünkü nede olsa benim hic Macla alakam olmadigini bilirlerdi. Yada onlarin yaninda kendi kendime oynardim, Sarki söylerdim tabiide icimden söylerdim :D .

Sonra bide Maclari izleme serüveni vardi, bunu pek sevmezdim. Televizyona bakiyorsun 90 Dakika bide hicbirsey anlamiyorsun. Ama zevkliydi onlarin yaninda bi Kösede oturmak onlarin yaptigi Şakalarla gülmek, ama bazi Kelimelerde Kulaklarimi kapatmak :D . Ve beni cezbeden Formalarin Renkleriydi... Bütün kiz Kuzenlerim Sari, Kirmizililardi... Renkleri okadar hostuki, halende öyle... Ama benim tuttugum Takim vardi, ben onu sevmistim tutkuyla baglanmistim, Mactan anlamasamda... Ozamanlar daha ufagim... Bizim Aile siyah beyazdir ;) Babama sordum o anida okadar iyi hatirliyorumki, Vefat ettigi Dedemin Beşiktaşli olup olmadigini sormustum... Oda bana güler Yüzle Ooo koyu Beşiktaşliydi... O an dedimki, Baba bana sakami ediyorsun, acaba Dedeminde benim gibi hic bi Futbolla Alakasi yokmuyduki? Babam gülümseyerek Sacimi oksadi. Iste ogün bugündür o Takimi sirf Takim olarak görmedim, bende gün be gün icimdeki Sevgi büyüdü, artik Maclara sIkIlmadan bakiyordum, ama yinede birsey anlamiyordum :) Anlatirlardi bana ama Can kulagiyla dinlemezdim.

Sonra Türkiye Maci vardi, bi Arkadastaydim Ders yapiyordum. Mac basladigi belliydi Mahalledekiler birer birer yok olmustu.Yola ciktim biyandan Sevinc cigliklari vardi bi yandan Kursun Sesleri vardi... Ben o Yokusu nasil kosuyordum anlamiyordum bile, hizlica ama korksamda düsmekten, hizlica kosuyordum... Eve geldigimde ILHAN MANSIZ Gol atmisti, kime karsi oynadiklarini hatirlamiyorum, ama kimin Gol attigini biliyordum... Ilhan Mansiz uzun Sacli ve havali ve tatli Kisiligiyle Kosuyordu Saha icinde herkes seviniyordu. Bende hemen Elbise Dolabimiza gittim, orda bi Beyaz ve Kirmizi T-shirtüm vardi oraya giderek öpüp seviniyordum :) cünkü Formam yoktu. Öyle bi sevgi vardiki... ve bu git gide dahada depresti, yavas yavas Carsi Takiminin Oyuncularini tanimaya baslamistim... ama ilk ILHAN MANSIZi tanidim, buarada Cin yada Japonlularmiydi hep Ilhan Mansizin Maclarina gelip onu izlerleydi... Onu Takimlarina alacaklari icin üzülmüstüm :/ farkindaysaniz halen icimde bi Üzüntü kaldı ...

Carsinin bütün Marslarini dinlerim, Marslar bana okadar Güc verirki anlatamam... ANLAYAMAZ KIMSE BU ASKI Marsi Telefonumda kayitli, Sabahlari takarim Kulakliklarimi ve ilk Parcam onla baslar... Ne üzüntü kalir ne bi Hüzün... Heleki GRUP YORUMun GÜNDOGDU parcasinda beni benden aliyor onu Carsi Versiyonu yapmislar bu Duyguyu anlatamam... Cünkü Gündogdu benim icin okadar önemli bi Parcaki o duydugum Olaylar izlediklerim hic birzaman unutulmaz! Benim icin cok önemli olunca ve heleki Besiktas Versiyonuna uygulamislar 2 Sevdigim yanyana gelmis... Kulaklarimin pasi siliniyor adeta... "övünmek gibi olmasin biz KARAKARTALliyiz"...

Ve bu Parcalarla birlikte Takimimiz okadar güzel Projelerde yer aliyorki, korkusuzca, sirf kendini düsünerek degil, Halkini, Komsusunu, Kücügünü, büyügünü, Zengini, Fakiri ayirt etmeden herkes icin caba gösteriyor... Ve hep Ezilen olanin yaninda haksizliklari görüp öyle bi Yürek varki hep onlar orda ve ilk Sirada... Spordada öyle Saygili... Okadar mutluyumki bu Takimin icindeyim diye... Ruhumu Carsi Takimina benzetiyorum haksizliga gelemeyen ben! "Iste biz kötü günde  hep Omuz Omuzayiz"...  "SEMTIMIZ KARTAL SEMTI ASIK EDER HERKESI"...

Hakikaten günden güne beni kendisine AŞIK etti... suan Carsimin Marslarini dinliyorumki, suan Disari gidip kosasim var :) Ama herzaman Alkislamasinida bilirim, karsi taraf kazanirsa, o Marslarida dinlerim, öyle bi Problemim yok ;) Yada küfürbazada gerek yok... Aslinda herkes farkli olsunki herkes farkli Takimlardan olsunki tadi ciksin ;) "BESIKTAS SENINLE ÖLMEYE GELDIK LALALLAY" ;)

Maclari izlemeye basliyordum ama budefer Abimlerle vakit gecirmek icin otururdum, dinlerdim onlari, Gülüslerine katilirdim... Elimde bi yandan Telefonum vardi, bi Gözümde TVdeydi... Sonra yavas yavas Maci harbi harbi izlemeye basladim... O coskuyu almaya basladim... O Stadyumun solugunu almaya baslamistim oraya gidemesemde. Artik Carsi Takimimi heryerden takibe almistin her Mac günlerini Saatlerini ezbere biliyordum... Ama ne hikmetse ben her Mac basladiginda Odaya girdigimde ya Yayin gidiyordu yada Gol yiyorduk. Abimde bana "ya Dilek git ya, sen geldin yine ters gidiyor hersey." Hakikaten öyleydi, ben Carsimi izlemek isterken birseyler hep ters gidiyordu, bende sansima laf edip gidiyordum, baska seylerle ugrasiyordumki yeterki CARSIM kazansin diyordum... Nekadar tuhaf degilmi cok sevmeme ragmen Millet Formasiyla izler Sans getirsin diye ben izleyemeyerek kazanmasini diliyordum :) Ama sonrasinda ne olduysa bütün Kalbimle izlemeye basladim, kazandigimizda oldu kaybettigimizde ama herseferinde Siyah Beyazligima tutulu kaldim... Arkadaslarim kaybettigimizde dalga gectiginde ise pek takmadim ama benim icimde Gönlümde hep CARSIm var diyordum cünkü öyleydi... o benim icin sirf Futbolda degil yaptigi Islerle ve Durusuyla hep arkasindaydim... Hayati sevdigim gibi CARSIyida seviyorum...
"HANGIMIZ DÜSMEDIK KARA SEVDAYA HANGIMIZ SEVMEDIK CILGINLAR GIBI ??? .... DEMBA BA DEMBA BA DEMBA BA " Heyttt beee CARSIli Sanatcilar onu öyle söyledilerki birkez daha ASIK oldum Takimima... ve iyiki dedim iyiki seninleyim.

Ve Stadyumumuzu yeni yapmaya basladiklarinda hergün Resimleri paylasilinca hep bakardim... Isci Arkadaslardan tutta son asamasina kadar... Hep dahada merakli olmaya basladim, kim yeni Takimimiza katildi kim cikti, kim bugünki Macta oynuyacak kim oynamicak... Sonra Puan durumunu sorarak ögrenmeye basladim... Sonradan cok istedim BESIKTAS Formasi...  Ama Marka takindim olmadigindan benim Memleketimde minik tatli Pazarindanda olsa almak istedim... Ve Carsida uygun Fiyatli bi Formayi almak kismet oldu, bu birinci istegim kabul olmustu :) Birinci diyorum cünkü Carsiyla daha istedigim Dileklerim Listemde var :) Oda Stadyuma gitmek hic fark etmez ister Kale arkasi ister taaaa en arkada oturmak ister en Kösede yeterki oraya gitmek isterim... Mac olmasada oranin önünden gecmek isterim ve tabiki birgünde Kismet olursa Mac günü Fomamla o Stadyumda olmak isterim... Bagirmak istiyorum... Marslarimizi söylemek isterim her bir Agizdan... Tanimadigim Kisilerin icinde tek Yürek olmak isterim... O güzelim Sevinci, gruplasmanin, Kartal Hareketlerini yapmak ve solumak isterim... Otobüslere binip herkes Siyah Beyaz herkes Maca gidecegimi düsündügümde bile seviniyorum... Forma alışımda okadar çok heycanlıydımki ne hikmetse Memlekete gittiģimde oranın Mahelle adını bile hatırlıyorum ;) Bazen Erkekler gelirdi Fomayı sormaya yada Anneleriyle beraber. Ben Kabineyi meşgul ediyorum bide habire çıkıp bizimkilere gösteriyorum. "Ya bu dar oldu demi? Ya peki bu?" Tanımadıģım Kišilerin bakışları farklıydı, bence kimisi aynı Takımlı olduģumuz için Gözleri parlarken, kimiside "ee hadi ya" der gibi bakıyordu :)

Sampiyon olduk ve bundan 7 yada 8 Yil öncedende olmustuk... Ozamanda Karakartalliydim dogdugumdan beri bu asiri BESIKTAS Sevdasi bana yavas yavas asilandi... O Yillar daha 8. Siniftaydim yanlis hatirlamiyorsam simdi ise Iş derdinde, ama Kalbim hep Siyah Beyaz icin carpti... Ve YIL 2016 Sampiyon belli ;) Sampiyon kutlamalarini izledim, okadar anlamli gündeydiki cifte Bayram ettim... 19 Mayis 2016... Ve orda ilk defa Üçlü çekmegi duydum ve nedemek oldugunu ögrendim ve gördüm. Şşşşttttt 1 2 3 BEŞIKTAŞ :)

Tabii bide gelecek Yilda kazanirsak yeni Forma almam gerek nede olsa 3 Yildizimiz olacak. Seviyorum Seniiii :* Forma alipta giyerken okadar mutlu mutlu sIkIlmadan denedimki ve Ayna karsina gectim... Yine Forma almak icin simdiden icim kipir kipir oluyor... Kendin gidip Formalara bakip secmek almak feci heycanliymis ;) Magazadan ciktigimda aslinda hemen Eve gitmek istemistim hemen giyeyim diye :) Maçlarımı artık Formam eşliģinde izliyorum yada bazen Elimde tutuyorum...

Aslinda okadar cok sey varki bukadar yeter simdilik... dedigim gibi daha Dilek Listemde Besiktasimla alakali cok sey var ;) kimbilir yasayip yazarim buraya... Dünden Bugüne bütün Besiktas Oyuncularina bütün Besiktas Teknik Direktörlerine Tesekkür ederim, okadar cabalarindan dolayi... Biliyorumki ve fark ediyorumki Taraftarindan tut, Carsi icin calisan, Teknik Direktör ve Oyunculari Besiktasin Ruhu öyle icimizdeki ve hepimiz Tek Yürek olmusuz... Kazansakta kazanmasakta herzaman yaninizdayim/z...

Ve tabiki dedigim gibi bütün Türkiye Takimlari degerlidir ama ben Carsili oldugum icin Takimimi icimdeki o Asi Ruhu anlatmaya calistim...

"Galatasaray, Fenerbahçe, Beşiktaş HERYERDE, bu düzene KARŞI AYAKTA KAL ÇARŞI..."

Bu yaziyi yazarken bu Marşı dinleyerek yazdim daha dogrusu Marşa hep eşlik ettim, Yaziya pek yetisemedim :) Youtubea "Ayakta kal Çarşı Marşı" yazin lütfen ve dinleyin... Aslinda ben Yazimda pek anlatamasamda bütün Carsi Marslari kendini belli ediyor... Bütün Duygular asi Ruhlar Marslarda sakli ;)  Iyi dinlemeler.

Sagolun okudugunuz icin ;)
Sevgilerimle
Dilek