BeşiktaşK

Selam  Canlarimmmm,

bu konu hakkinda Yazi yazacagim diye okadar mutluyumki, icim kipir kipir...
Türkiyedeyken Kuzenler filan Kapi önünde Futbol oynarlardi ve kimse olmazdi Kapiya gecsinde Kaleci olsun :) yada oynamak istemeyenler vardi yada birden bire Isi cikanlar... Minikleri koyarlardi Kapi önüne, bunu herkes yasamistir :) Evet bende birkac kez Kaleci oldum, bana derlerdiki, sen burda sadece dur, merak etme Top gelmez. Öyle dediler ve Top habire Suratima Suratima geldi :) Bende bana degmesin diye hep yana cekilirdim oda Gol olurdu :) Bazen sinirlenip atarlardi beni yine, kuzenim derdiki "Valla sen olmadan ben Gol yemem, hadi git" , bazen sensakrakti, cünkü nede olsa benim hic Macla alakam olmadigini bilirlerdi. Yada onlarin yaninda kendi kendime oynardim, Sarki söylerdim tabiide icimden söylerdim :D .

Sonra bide Maclari izleme serüveni vardi, bunu pek sevmezdim. Televizyona bakiyorsun 90 Dakika bide hicbirsey anlamiyorsun. Ama zevkliydi onlarin yaninda bi Kösede oturmak onlarin yaptigi Şakalarla gülmek, ama bazi Kelimelerde Kulaklarimi kapatmak :D . Ve beni cezbeden Formalarin Renkleriydi... Bütün kiz Kuzenlerim Sari, Kirmizililardi... Renkleri okadar hostuki, halende öyle... Ama benim tuttugum Takim vardi, ben onu sevmistim tutkuyla baglanmistim, Mactan anlamasamda... Ozamanlar daha ufagim... Bizim Aile siyah beyazdir ;) Babama sordum o anida okadar iyi hatirliyorumki, Vefat ettigi Dedemin Beşiktaşli olup olmadigini sormustum... Oda bana güler Yüzle Ooo koyu Beşiktaşliydi... O an dedimki, Baba bana sakami ediyorsun, acaba Dedeminde benim gibi hic bi Futbolla Alakasi yokmuyduki? Babam gülümseyerek Sacimi oksadi. Iste ogün bugündür o Takimi sirf Takim olarak görmedim, bende gün be gün icimdeki Sevgi büyüdü, artik Maclara sIkIlmadan bakiyordum, ama yinede birsey anlamiyordum :) Anlatirlardi bana ama Can kulagiyla dinlemezdim.

Sonra Türkiye Maci vardi, bi Arkadastaydim Ders yapiyordum. Mac basladigi belliydi Mahalledekiler birer birer yok olmustu.Yola ciktim biyandan Sevinc cigliklari vardi bi yandan Kursun Sesleri vardi... Ben o Yokusu nasil kosuyordum anlamiyordum bile, hizlica ama korksamda düsmekten, hizlica kosuyordum... Eve geldigimde ILHAN MANSIZ Gol atmisti, kime karsi oynadiklarini hatirlamiyorum, ama kimin Gol attigini biliyordum... Ilhan Mansiz uzun Sacli ve havali ve tatli Kisiligiyle Kosuyordu Saha icinde herkes seviniyordu. Bende hemen Elbise Dolabimiza gittim, orda bi Beyaz ve Kirmizi T-shirtüm vardi oraya giderek öpüp seviniyordum :) cünkü Formam yoktu. Öyle bi sevgi vardiki... ve bu git gide dahada depresti, yavas yavas Carsi Takiminin Oyuncularini tanimaya baslamistim... ama ilk ILHAN MANSIZi tanidim, buarada Cin yada Japonlularmiydi hep Ilhan Mansizin Maclarina gelip onu izlerleydi... Onu Takimlarina alacaklari icin üzülmüstüm :/ farkindaysaniz halen icimde bi Üzüntü kaldı ...

Carsinin bütün Marslarini dinlerim, Marslar bana okadar Güc verirki anlatamam... ANLAYAMAZ KIMSE BU ASKI Marsi Telefonumda kayitli, Sabahlari takarim Kulakliklarimi ve ilk Parcam onla baslar... Ne üzüntü kalir ne bi Hüzün... Heleki GRUP YORUMun GÜNDOGDU parcasinda beni benden aliyor onu Carsi Versiyonu yapmislar bu Duyguyu anlatamam... Cünkü Gündogdu benim icin okadar önemli bi Parcaki o duydugum Olaylar izlediklerim hic birzaman unutulmaz! Benim icin cok önemli olunca ve heleki Besiktas Versiyonuna uygulamislar 2 Sevdigim yanyana gelmis... Kulaklarimin pasi siliniyor adeta... "övünmek gibi olmasin biz KARAKARTALliyiz"...

Ve bu Parcalarla birlikte Takimimiz okadar güzel Projelerde yer aliyorki, korkusuzca, sirf kendini düsünerek degil, Halkini, Komsusunu, Kücügünü, büyügünü, Zengini, Fakiri ayirt etmeden herkes icin caba gösteriyor... Ve hep Ezilen olanin yaninda haksizliklari görüp öyle bi Yürek varki hep onlar orda ve ilk Sirada... Spordada öyle Saygili... Okadar mutluyumki bu Takimin icindeyim diye... Ruhumu Carsi Takimina benzetiyorum haksizliga gelemeyen ben! "Iste biz kötü günde  hep Omuz Omuzayiz"...  "SEMTIMIZ KARTAL SEMTI ASIK EDER HERKESI"...

Hakikaten günden güne beni kendisine AŞIK etti... suan Carsimin Marslarini dinliyorumki, suan Disari gidip kosasim var :) Ama herzaman Alkislamasinida bilirim, karsi taraf kazanirsa, o Marslarida dinlerim, öyle bi Problemim yok ;) Yada küfürbazada gerek yok... Aslinda herkes farkli olsunki herkes farkli Takimlardan olsunki tadi ciksin ;) "BESIKTAS SENINLE ÖLMEYE GELDIK LALALLAY" ;)

Maclari izlemeye basliyordum ama budefer Abimlerle vakit gecirmek icin otururdum, dinlerdim onlari, Gülüslerine katilirdim... Elimde bi yandan Telefonum vardi, bi Gözümde TVdeydi... Sonra yavas yavas Maci harbi harbi izlemeye basladim... O coskuyu almaya basladim... O Stadyumun solugunu almaya baslamistim oraya gidemesemde. Artik Carsi Takimimi heryerden takibe almistin her Mac günlerini Saatlerini ezbere biliyordum... Ama ne hikmetse ben her Mac basladiginda Odaya girdigimde ya Yayin gidiyordu yada Gol yiyorduk. Abimde bana "ya Dilek git ya, sen geldin yine ters gidiyor hersey." Hakikaten öyleydi, ben Carsimi izlemek isterken birseyler hep ters gidiyordu, bende sansima laf edip gidiyordum, baska seylerle ugrasiyordumki yeterki CARSIM kazansin diyordum... Nekadar tuhaf degilmi cok sevmeme ragmen Millet Formasiyla izler Sans getirsin diye ben izleyemeyerek kazanmasini diliyordum :) Ama sonrasinda ne olduysa bütün Kalbimle izlemeye basladim, kazandigimizda oldu kaybettigimizde ama herseferinde Siyah Beyazligima tutulu kaldim... Arkadaslarim kaybettigimizde dalga gectiginde ise pek takmadim ama benim icimde Gönlümde hep CARSIm var diyordum cünkü öyleydi... o benim icin sirf Futbolda degil yaptigi Islerle ve Durusuyla hep arkasindaydim... Hayati sevdigim gibi CARSIyida seviyorum...
"HANGIMIZ DÜSMEDIK KARA SEVDAYA HANGIMIZ SEVMEDIK CILGINLAR GIBI ??? .... DEMBA BA DEMBA BA DEMBA BA " Heyttt beee CARSIli Sanatcilar onu öyle söyledilerki birkez daha ASIK oldum Takimima... ve iyiki dedim iyiki seninleyim.

Ve Stadyumumuzu yeni yapmaya basladiklarinda hergün Resimleri paylasilinca hep bakardim... Isci Arkadaslardan tutta son asamasina kadar... Hep dahada merakli olmaya basladim, kim yeni Takimimiza katildi kim cikti, kim bugünki Macta oynuyacak kim oynamicak... Sonra Puan durumunu sorarak ögrenmeye basladim... Sonradan cok istedim BESIKTAS Formasi...  Ama Marka takindim olmadigindan benim Memleketimde minik tatli Pazarindanda olsa almak istedim... Ve Carsida uygun Fiyatli bi Formayi almak kismet oldu, bu birinci istegim kabul olmustu :) Birinci diyorum cünkü Carsiyla daha istedigim Dileklerim Listemde var :) Oda Stadyuma gitmek hic fark etmez ister Kale arkasi ister taaaa en arkada oturmak ister en Kösede yeterki oraya gitmek isterim... Mac olmasada oranin önünden gecmek isterim ve tabiki birgünde Kismet olursa Mac günü Fomamla o Stadyumda olmak isterim... Bagirmak istiyorum... Marslarimizi söylemek isterim her bir Agizdan... Tanimadigim Kisilerin icinde tek Yürek olmak isterim... O güzelim Sevinci, gruplasmanin, Kartal Hareketlerini yapmak ve solumak isterim... Otobüslere binip herkes Siyah Beyaz herkes Maca gidecegimi düsündügümde bile seviniyorum... Forma alışımda okadar çok heycanlıydımki ne hikmetse Memlekete gittiģimde oranın Mahelle adını bile hatırlıyorum ;) Bazen Erkekler gelirdi Fomayı sormaya yada Anneleriyle beraber. Ben Kabineyi meşgul ediyorum bide habire çıkıp bizimkilere gösteriyorum. "Ya bu dar oldu demi? Ya peki bu?" Tanımadıģım Kišilerin bakışları farklıydı, bence kimisi aynı Takımlı olduģumuz için Gözleri parlarken, kimiside "ee hadi ya" der gibi bakıyordu :)

Sampiyon olduk ve bundan 7 yada 8 Yil öncedende olmustuk... Ozamanda Karakartalliydim dogdugumdan beri bu asiri BESIKTAS Sevdasi bana yavas yavas asilandi... O Yillar daha 8. Siniftaydim yanlis hatirlamiyorsam simdi ise Iş derdinde, ama Kalbim hep Siyah Beyaz icin carpti... Ve YIL 2016 Sampiyon belli ;) Sampiyon kutlamalarini izledim, okadar anlamli gündeydiki cifte Bayram ettim... 19 Mayis 2016... Ve orda ilk defa Üçlü çekmegi duydum ve nedemek oldugunu ögrendim ve gördüm. Şşşşttttt 1 2 3 BEŞIKTAŞ :)

Tabii bide gelecek Yilda kazanirsak yeni Forma almam gerek nede olsa 3 Yildizimiz olacak. Seviyorum Seniiii :* Forma alipta giyerken okadar mutlu mutlu sIkIlmadan denedimki ve Ayna karsina gectim... Yine Forma almak icin simdiden icim kipir kipir oluyor... Kendin gidip Formalara bakip secmek almak feci heycanliymis ;) Magazadan ciktigimda aslinda hemen Eve gitmek istemistim hemen giyeyim diye :) Maçlarımı artık Formam eşliģinde izliyorum yada bazen Elimde tutuyorum...

Aslinda okadar cok sey varki bukadar yeter simdilik... dedigim gibi daha Dilek Listemde Besiktasimla alakali cok sey var ;) kimbilir yasayip yazarim buraya... Dünden Bugüne bütün Besiktas Oyuncularina bütün Besiktas Teknik Direktörlerine Tesekkür ederim, okadar cabalarindan dolayi... Biliyorumki ve fark ediyorumki Taraftarindan tut, Carsi icin calisan, Teknik Direktör ve Oyunculari Besiktasin Ruhu öyle icimizdeki ve hepimiz Tek Yürek olmusuz... Kazansakta kazanmasakta herzaman yaninizdayim/z...

Ve tabiki dedigim gibi bütün Türkiye Takimlari degerlidir ama ben Carsili oldugum icin Takimimi icimdeki o Asi Ruhu anlatmaya calistim...

"Galatasaray, Fenerbahçe, Beşiktaş HERYERDE, bu düzene KARŞI AYAKTA KAL ÇARŞI..."

Bu yaziyi yazarken bu Marşı dinleyerek yazdim daha dogrusu Marşa hep eşlik ettim, Yaziya pek yetisemedim :) Youtubea "Ayakta kal Çarşı Marşı" yazin lütfen ve dinleyin... Aslinda ben Yazimda pek anlatamasamda bütün Carsi Marslari kendini belli ediyor... Bütün Duygular asi Ruhlar Marslarda sakli ;)  Iyi dinlemeler.

Sagolun okudugunuz icin ;)
Sevgilerimle
Dilek