Sen kendi Adina bir Dilek tut, benim yok Acelem...

Selam benim Canlariiiimmmmmmm,

uhhh zor bir Yazi beni bekliyor su Yaz günlerine Merhaba dedigimiz Günlerde ...
Simdi Yaziyi sonuna kadar okudugunuzda bu mu anlatmasi zor diyeceksiniz, farkindayim... Ama bir Topluluk düsünün onlarin icindesiniz ne bir Kan bagi var nede SIkI bir Dostluk... Birden Hayatlarinin iclerine dahil oldum... O kadar mutluyumki ve hani Hayatta hic pisman olmayarak arkaniza baktiginizda o Kisileri düsünürsünüz ya offf en güzelleri... Bide ayriyetten kendi Kariyerimin en en en tabakasini isaa ediyordum...

Dün gibi sanki Okuldan mevzun olup Staj yeri ariyordum... Özel Hayatimda hersey yerle bir olurken, üzüldükce üzülürken, bence ALLAH bana yine güzel Insanlar Hayatima katti, belkide bi yandan üzülürken azda olsa Yüzüm gülsün dedi kimbilir... Tabiki herseyin basi zor ve öylede oldu... Ha icinde sinsi Kisiler yokmuydu ? Vardi. Göz göze hergün geldigimde, o kötü Enerji bana gelmiyormuydu? Geliyordu. Artik Gözlerimi kapadim, Hislerimi kapadim, Kötülükleri duymak istemedim... Zaman zaman agladim, zaman zaman Is yerine gitmek bile istemedim, zaman oldu Arkadaslarimla Isten kaynaklanan Sorunlari anlatirdim...
Bunlari iyi yada kötü Anilari zaten Stajla ilgili yazimda belirtmistim...

Bukadar Yil hem Okul hem Is... bazen cok Is bazen az Okul :) En zor Meslegi secmisim Arkadasim... Bazen ne isim var burda benim der gibi bakiyordum etrafa? Hadi yanlis yazildim, peki halen neden burdayim :). Dilek pes eder mi ? HAYIR. Bende Okul yada Isle alakali Konularda hic Hayir demem, ama Stresimde boldur, Endisemde coktur. Ama ne tuhaftirki yanimdakiler, Tanidiklar, Is yerindekiler, Okuldakiler hepsi bana benden daha fazla güveniyorlar, basaririm biliyorlar ve sanki benden daha fazla seviniyorlar :) ... Evet hep Inek oldum, hic Derslere katilmayip orda burda gezmedim... Cünkü basarmam lazim. Bugün belki herkes yanimda. Peki ya yarin? Onuda gectim Anne-Baba okadar yemeyip yediren icmeyip iciren, kendilerini sIkIntiya koyup Parasiz kalsalarda o Parayla Kitaplar alindi, Okul Masraflari ödendi. Halende calismak zorundalar. Neden peki? Cocuklari, cocuklarinin geleceklerini düsündüklerini icin. Endise icinde. Fark etmez Cocuklari ister daha Bebek olsun ister 40. Onlar icin hep Cocuguz...Onlara en güzel Tesekkür, Elimdeki Diploma olacak. Isterdimki Derslere calismadan Yazililara girip en güzel Notu almak. Hic öyle bir Akilli Kiz olmadim. Sabahlara kadar calisdim, bazen Aklimda Gönlümde baska seyleri taktim. Agladim, sizladim, kendimi hep mahvettim... Ama o Sinavlara girdim, bazen kötü bazen iyi Notlar alarak ciktim.

Hedefler koydum kendi önüme. Gözüm yok yukarlarda hicde olmadi. Kendimce, imkanimca... Olmadiginda hic Allaha isyan etmedim... Ama hep kendimi yedim bitirdim, Annem hep Sabir dedi... Olupta baska seyler üstüste geldigindede hep Dua ettim ve benim ilk Is Deneyimim burda oldugu icin bin Sükür. Bana cok sey katti. Yipratici Olaylarda katti, en güzellik Olaylarda Hayatima dahada güzellikler katti. Güzel Insanlar tanidim. Yardima ihtiyac duydugumda hep Elimi uzattim cekinmeden yada birisi Yardim Eli uzattiginda hic tutmamazlik yapmadim.

Her Sabah Evden cikip ikinci Evime gidiyordum. Bazi Kisiler beni okadar sevdigini düsünüyorumki önceden girdigim zaman Bölümlerinde beni takmazlarken bian bana artik kendileri yaklasiyorlardi. Hatta bazen benim konusmami cok tatli bulduklarini dediler bana :) Hatta bi Bayan bana sen cok attraktivsin. Gülmekten koptugum ve ondan dolayi Gözümden Yaslar aktigi anlarda vardi benim. Iscilere hep "Merhabaaaa" dedigimde mutlu olan Gözleri gördüm ben. Tir Söförlerinin komik hikayelerini duydum ben. Okadar sey varki aslinda Kisiye dair Hikayeler, tek tek yazsam Roman olur, heleki sacma sapan Komik Hikaylerim :) Araba kullanmanin güzelliklerini ögrendim, nekadarda Araba kullandigimda Sitresli olsamda ve hep Kisa Yolculuklarda ve bilindik Yollarda hep sürerdim Arabayi. Bilmediklerimi hep sordum bazen olduki bindefa sordum :) . Bazen en sacma Isleri yaptim, valla halen düsünüyorumda benim Isimle ne ilgisi var , mesela Odayi boyalamak, süslemek, her Hafta Alisverise gitmek yada hep Kagit islerine ordan oraya kosusturuldum. Ama ne hikmetse artik bana itici gelmiyorda, itici gelen megersem o Görevi veren Kisilerin takildigi Tavirdi. Her yaptigim Iste benimde artik bi Emegim vardi, ne onlar unutacakti nede ben. Ister Yillari eskitelim, ister onlar beni Yolda gectiklerinde tanimasalar bile Adim hep Is yerinde güzel anilanacaktir. Artik bana güvenildigini fark ettim. Cünkü öyle bi Cizgiye geldimki kendimi anlatmak yada göstermeme gerek kalmadi... Icimi okuyorlardi adeta. Basarmistim.

Ve ilk zamanlar "Yillar cabucak gecsinde bitsin bu ya", dedigim zamanlarda halen aklimda. Birer birer bizden önce baslayan Stajerler bitirdiler, sira bizde. Yillar harbiden Su misali akti gitti. Sinav Haftasi basladi Dilek yine Sitresliydi bide onun yani sira Sözlüde var. Bi Sunum yapmam gerek. 5 Sayfalik Yazi yazildi, birden fazla Bölüme calistim. Habire gittim arkalarindan, baska Bölümden hep obir Bölümleri aradim, yanlarina gittim :) Okadar Yilin icinde bütün Kredilerimi kullandim diyelim :) Sagolsunlar hep yardim ettiler, tabiki yardim edebilecek Kisilere gittim, kendimi iyi hissettigim Kisilerin yanina gittim. Zaman geldi okadar Kisileri biktirdimki anlatamam :)

Ilk Zamanlar bazi Islerden kacarken, cünkü yapamayacagimi düsünüyordum ondan kaciyordum. Simdi ise nerde nasil ne yapacagimi bildigim icin daha rahatim... Ama ögrendim bitti olmuyor heran hergün yeni birseyler geli veriyor önüme, ama yinede Yardimlari almaktan utanmayarak isleri hal ediyorum.

Tatil Günlerimde orasini özlüyorum, her Sabah bindigim Treni, her Sabah ayni Kisilerle yolculuk yapmayi, Kulakliklarimi takip Müziklerimi dinliyerek yada Is yerindekilerle konusarak, disari bakarak Agaclari izleyerek gitmeyi, bazen Yagmurlu bazen sitresli, bazen uykulu, ama hep huzurlu gitmeyi özlüyorum.

Tam bi Sitresli günü hem Sinava hem Sunuma calismak hem Is yerindeki verilenleri bi zamana kadar yapmak, bazen azar yemek... Bazen Iscilerin arasina gidip, habire hapsirmak :) gülmek gibi degsIk bir Gündü. Sonra bütün Kitaplarimi sirtlayip Trene dogru hizli Adimlarla yol aldim. Etrafima baktim. Yine Sükürler esliginde. Istasyona yetistigimde Kulakliklarimi taktim ve bi Programda kesif ettigim Yesilcam tadinda o Masum Müzigi actim "Bagdat". Tam ASK Sarkisi, Hava ogünde Yagmurlu günün ardindan Günesin Isigi üstümde. Sicaklik basti. Tren yaklasti, bindim. Oturdum bi Köseye. Sanki SONmus gibi bakislarla yola devam ediyordum. Kulagimdaki Müzik Ruhuma iyi geliyordu. Disariyi izliyordum, yanimdakilere bakiyordum. Is Yerimin önünden gecerken, "Insallah bu Stajerlik döneminde son Trene binisimdir" diyip Dualar esliginde gidiyordum. Bi yandanda üzülüyordum, bittiyordu... Öyle yada böyle. Sanki istemiyordum gibi, ama basarmak istiyordum. Tamda o gün Sinav icin Eve erken gitmistim. Tam zor bi Sürecti benim icin Evde Ders Iste Is, Sunum... Bazen Özel Hayattaki Olaylar... Hergün farkina varmadan birseyler katiyordu bu Olaylar Hayatima ve Bana, Ruhuma...

Sinav öncesi Haftalar belkide Aylar önce Teyzem gil ve Nenem gili aradim... Onlar bana cok ama cok iyi geliyorlar. Onlarin Sesleri, Dualari... Biliyorumki benimle sevinip benimle üzülüyorlar hatta benden daha fazla üzülüp ve seviniyorlar. Herzaman oldugu gibi o Aylarda Dualari hep üstümde hissediyordum, biliyordum... Sinavin sonucunu söyledigimde onlar dahada fazla sevindiler, bana hep inandilar.

Gün geldi catti Sinav günü oldu. Iki gün üstüste Yazili günü. Hatta birgün Iki Sinav ardi ardina yazdik. Yanimda bi Cocuk vardi ama ayri Meslekten. Cocuk Suyusunu iciyor, Cukolata yiyor, dinleniyor. Ona bakmiyorum ama Göz izasinda fark ediyorum. Bi an Saate baktim, iyikide bakmisim. Yarim Saatim kalmis ve nerdeyse binlerce Sorular kalmis geriye, bitürlü bitmek bilmiyor. Bildigim Sorulari bile hatirlamiyordum Cevaplari, okadar Sitresliyimki Su bile icmedimki Zamanimi sadece yazmaya vereyim diye :/ ... Hizlica yaziyorum, Sorulari pek anlamasamda pat pat pat. Eve geldigimde, Kafam karisIk. Dinlenmedim, hemen yarinki Iki Sinava yine calistim. Yine kendimi yiprattim. Okula cok erken gittim, oturup yandakilerle Sohbet ettik.

Sinav Sonuclarini nerdeyse 1,5 Ay bekledik. Ve daha gecen gün Internetten bakabilirdik. Ben hemen o günün Sabahinda Saat 5 de kalktim hic Alarmim calmadan. Hemen baktim. Ve Sinavlar cepteydi, peki Sözlü? Bunlari okudugunuzda insallah umut ediyorumki Sözlüyüde güzel ve daha fazla iyi Notla Meslegimi, Diplomami Elime almis olur. Is yerindekilere bi Tesekkür Yemegi veririz ve Ise baslamis olurum. -Amin- Ve bu Yaziyi okudugunuz Tarih benim Yilllaaarrrr önce ilk gün burda Cirakliga basladigim Gündür :) Simdi baskalari gelecek, onlarda kendimi yine görecegim, büyüdülerini görecegim :)

Sonra mi? Gönül isterdiki burda kalayim. Ama hic bir Bölümde yer yok. Islere basvuracagim, budefer orayi beklicem. Insallah hersey Gönlümce olur... Zaman herseyin Ilaci, Zaman beni en güzel Yere en güzel Iyi Insanlarin yanina bi Rüzgar misali essin-AMIN- :)

Basligimin adi ondan bir Sarkidan Alinti "Sen kendi Adina bir Dilek tut, benim yok Acelem"... Bazen okadar hic yasamayacagin ve hak etmedigin Olaylari yasiyorsun, kendini kötü hissediyorsun, o an hersey diledigin gibi hemen olsun istiyorsun... bide bakiyorsunki ALLAH sana daha güzelini yazmis diyorsun... Ondan ilerdede hicbir Konuda acele etmemeye ümit ediyorum.

Sevgilerimle
Dilosunuzzzzzz