Gùneşi òzledim...
Balkona çıkıp Gùneşin Işıģı, sıcaklıģını...
Yùzùme vurup, naz yaparcasına istemesemde,
Yùzùmű Gùneşe doģru halen tutmam...
Içimi, Ruhumu dinlemem...
Gùneş ışıgıyla gùne başlamak... Şùkùr etmek...
Sadece bi Hava deģişti aslında...
Ben yine aynı ben...
Konu gùlme olsunda...
Sevdiklerim gùlsùnde...
Isterlerse hakkimda gùlsùnler...
Tabiiki Saygiyi aşmadan...
Yine Anne Baba Kapidan çıktıklarında Kapı ònùnde bekleyen... Kapıyı kapayıp yilmayana kadar orda beklerim...
Geldiklerinde Kapi Sesi duyarsam, yada nezaman geleceklerini bilirsem.... orda yine Kapida beklerim gelsinler diye...
Omuzlarına, Dizlerine yaslarim Basimi...
Kedi gibi sokulurum...
Konusurum...
Onlarin sevdigi seyleri yaparim...
Konusmasakta bazen sessizce/ usulca yanlarinda otururum...
Bazen onları izlerim...
Bazen Telefonumla ilgilensemde... varliklari yeter...
Sevdiklerim uzaklardada olsada onlarin varligi ònemli...
Yeterki zamanim onlarla gećşîn...
Işte ozaman onlarada hep derim... biri şu zamanį durdursun...
Basit şeylerden çok hoşlanirim... cunku basit seyleri Insanlarin cogu gormezden gelir... Mutlulugu bi Eşyada arayanlardan hiç olmadim. Umarimda olmam... Mutluluģum basittir, sadedir, yalındır, şeffaftir... kùçùk şeyler ilk ònce beni, benden sonrada Sevdiklerimi sevindirir...
Šuan Yagmur yagiyor Gece 1 burda... Yağmur sesi, Toprak kokusu... bende eşittir Mutluluk...
Ya ben sizeeee kurban oluyorum.... yerim sizi bennnn... diye severim... Yanaklarını sıkarım... bùyùyede kùćùģede... Sizi seviyorum derimmm... içimde kalmasın... bugùn varız ya Yarın ?
Gònlùmùn Melekleri, Kahramanları... sizi seven sayan
Diloşunuz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder