Yeni bi Sayfa acilsin

Selammmm Canlarimmm,

2016 Yilinin son günlerinde bu Yili yazmak istedim... düsündüm yazdim cizdim, sizede benimle beraber okumak kaldi :) Ama ilk basta sizlere tsk etmek istiyorum Instadan, burdan ve Youtubedan Dilegin Gezegenini yanliz birakmadiginiz icin. Ama son Günlerde bi Problemim var oda Instamizin Sifresini unuttum :) Evet ben ve unutmak birbirimize yapisigiz. Youtubedan Sesimi dinleyipte beğenen Ellerinize Selam olsun :) Peki Baģdat Şarkısını hìç dinledinizmi? Biliyorum size fenalık geldi, heryerde çalıyor bide ben sòyledim :) Birkaç gùndùr SILA ve EROL EVGIN "ATEŞLE OYNAMA" Şarkısını dinliyorum ah ahhhh diyorum sadece.

Aslinda  2015in son günleriydi, bi yandan Bebek haberi almistim Okul Arkadasimdan mutlu olmustum, bi yandanda bi Aci Kayip yasadigimizi ögrenmistik. Sok olmustuk... Bi Annenin Gözyaslariyla bitirmistik resmen 2015i. Onun Gözleri, caresizligi, Göz yaslari, cigliklari ne bugünlerde nede 20 Yil sonra unutamayacagim gibi geliyor bana. Bi yandan Gözünü yumanlar arkada Göz yaslariyla ugurlanirken, bi yandanda yeni doguyup Gözünü Hayata yeni acanlar etrafinda Gülümseyen Gözler var. Hayat iste hersey bi Güne sigiyor.

2016 Yili benim icin SINAV Yiliydi, ama sirf Okuldan dolayi degil özel Hayatimdada Sinavlardan gecmek zorunda birakildim. Belki daha Sinavim bitmemistir kimbilebilirki?

Dogum Günümden baslayayayim anlatmaya. Aslinda ogün yada bu Yil sirf degil, birkac Yildir böyle, bana özel dedigimiz günler bana bazen anlamsiz gelmeye basladi. Acaba Yas hep yükseldigindenmi bilemem ama :). Bu anlatacagim seyi hissetsemde ve dogru olarak bilsemde bunu birebir Yasadim. Illaki özel/mutlu günümde degil beni seven, sayan, özleyen, Dertlendigimi fark etip "Ne oldu?" diye soran Kisilerle doluymus megersem etrafim. Belkide ondandir ÖZEL günler beni pek önemsetmiyor, cünkü herkes internetten kopyalayip cümleleri yolluyorlar :) (hepsi olmasada) Ama herzaman SÜKÜR etmekten kopamiyorum. Bu her Yil böyle.

Dogru yada Yanlis Kararlar verdim. Dogru yada Yanlis diye nitelendirgigim SIklarda bana göre öyleydi. Mesela bunlardan biri 3 önemli Yazilim olacakti ve 1 sunum hazirlamam lazimdi ayriyetten o Sunumu Yaziya dökmek zorundaydim 5 yada 7 Sayfa olmasi lazimdi. Ve ben kendimi hep Sosyal Medyada buluyordum. Pek kimseyle yazismasamda hep bakiyordum iste Face,Insta bilmem neler neler. Baska nedenden dolayida artik Ruhum YETER dedi. Cünkü Bedenen ve Ruhen artik üzülmeninde dozajini asmistim. Bana yetecek kadar olan Mantigimi dinlemek istedim :) . Sosyal Medya dedigim herseyden sildim kendimi. Tek yanlisim sevdigim Insanlarin Telefonnumaralari bende olmamasiydi.

Sonra Yazililarim icin Is yerindekileri birbirine kattim :) Beni sevdikleri icin (yani öyle umuyorum) Yardimlarini eksik etmediler :) Son Sinavlarimdi önemliydi Yillarimi vermistim, kaybetseydim buna alisamazdim, tamam Dünyanin sonu degil ama yinede. Tek tük Tatil günlerim kalmisti genelde Persembe ve Cuma alirdimki Hafta Sonuyla kaynassinda Derslerime hazirlanam... Cakalim :) Hep calistim. Aklim baska seyleride merak etsede, önceligimin Sinav oldugunu belirttim kendime.

Ben üzülme Dilek derken kendi kendime, Hayatima girip hicbirsey olmamis gibi duyulmamasi seyler duydum. Hep Allahima sigindim. Yatamadigim, Yemek yiyemedigim günler baslamisti. Yataktan hickira hickira firladigim anlar, kaldigimin farkinda olmus bile olsam durduramiyordum kendimi, agliyordum, icten icten. Bian ne oldu bilmiyorum ama birakmayi tercih ettim... Kendi Yaralarimi kendim sarmam gerektigini ögrendim. Hic kimseye dert yanmadan yoluma devam ettim. Rüyalarima giri verdi, birseyleri duymasamda kendi kendime sahip ciksamda, Rüyalarima onun Hayati yansiyordu, heycani ne yaptigi... Yani anlayacaginiz birebir ne yaptigini biliyor, hissediyordum, icime doguyordu. Ve o gün geldi catti birkac sefer bi Kisinin agzindan duydum onun mutlu oldugunu, sonrada Kareler düstü Gözümün önüme... Ilk defa (ve insallah son olur) basimi yere egdim Ailemin yaninda. Onlari kirmistim, nasil birisini sevmistimki? Ne cabuk benden vazgecip kosmustiki baskasina? Ondan sonra dahada bisey demedim. Kendi kendime yazip durdum.

Bi ara Hayata sogudum hemde baya, kendime inanamamaya basladim. Cünkü herseyi seven sayan gülmeye bayilan ben, nasil olurda Dudak birakmistimki ? Herseyden bikmistim. Hersey gelip gecici ammannnn diyordum. Hep Dua etmistim,ediyorum. "Nerde ne kötülük varsa ne olur karsimiza cikartma" derdim. Yavas yavas Hayata tutunmaya basladim.... bunlari kolay kolay okuyabilirsiniz, ama yasayan biri olarak bukadarda kolay degildi. Artik Sosyal Medyaya giris yapmistim. Resimlerini görsemde "geldi gecti" diyecektim. Bazen yine agladigim oldu, bazen durakladigim oldu, bazende Sayfamda Resimleri ciktiklarinda "bunlarda kim?"
 diyi verdim. Benim icin öyle birseyler yasanmamisti. Ben öyle Kisileri tanimamistim. Kabustu onlar sadece Kalbimde kalan bi Yaraydi, belkide ondan her gördügümde kanamaya basladi... Sonra Sosyal Medyaya girdim ama herkesle arkadas olmadim, ama beni bulanlar, nasil buldu halen bilmiyorum ama... Mesajlastik, benim nerde oldugumu merak etmisler, haklilarda, beklemedigim Kisiler bana Tel.numarasini verdiler,ekledim bende, arada sirada yazisiriz. Pek aktif degilim ama Whats.den gelen mesajlara ISIK HIZIyla yaziyorum :)

Bunlari yasarken ben, bi yandanda Sinavlarimi veriyordum, artik hakikaten yipranmistim Sacimin Telleri kadar. Sinavimi basarmistim. Calismayada baslamistim ama kisasüreligine. Ve Is arama Maceralarim baslamisti. Isimi severek yapiyordum, ikinci Evimdi onlar benim. Kekler, Böyrekler yapip götürüyordum. Ordakilerin hemen Gözlerinden ne diyeceklerini bilirdim. Ama gün geldi catti Bye Bye demek kaldi bana. Is aramalari hizli bi sekilde devam ediyordu. Is görüsmelerine gittiklerim oldu. Bi yandan "yinemi olmadi ya" derken bi yandanda icimde baska bi His vardi. Sanki Zamanimi beklemem gerektigini diyiyorlardi bana. Halen gönderiyorum bi Umutla ama bakalim artik. Hayir yani kim dedi bana ya Okul bitince Isler bulursun, merak etme. Hangi yalanci bu :D ? Is yerinden ayrilirken Hediye vermislerdi bana, herkesle vedalasirken herkesin Gözlerindeki BENi gördüm. Sanki hepsinin Arkadasi, kizi, sevdigi olmustum. Herkes bana nasiyat vermisti. Kimisi benim güzel yönde degistigimi söylemisti. Kimisi iyi Dileklerini sunmuslardi. Kimisi bana özel Hediye vermislerdi, cok tatlilardi hepsi. Özel Hediye ise birisinin Annesi böyle kendisi örerek bi kücük Poset seklinde yada Canta seklinde bitirip bana vermisti. Kimisi kücük Kart yazip Posetime atmislardi. Eve gelince gördüm. Arada bana Email olarak mesaj atiyorlar. Beni unutmamalari nekadarda degerli. Insan olarak sevmislerdi beni, cünkü öyle herseyi pat diye anlamam, yada cok konusanda degildim. Valla ne buldular bende bilmem ama benim görmedigimi görmüsler. :)

Bunalmaya baslamistim Is ara ara ara. Yok yok, hep Redler geldi. Kendim bizzat gittip sordum yine yok. Hayir yani seymi desem acaba "beni tanisanis cok seversiniz haaaa, soguk gözüküyom ama iyi Kizim yani" ama anlayan yokki :) . Hayir ben nerde yanlis yaptimda benim isim yok, neden mutsuzum diyorum. Tabiiki bunlar iyi sorunlar. Allah daha büyüklerini yazmasin.AMIN. Ama bazen mutlu olanlara bakiyorum yada sevmedigim 2 Kiza bakiyorum ikiside Anam Ise girdiler, yaw onlar Kisilikleriyle sevilmezken heryerden mutlulugu yakaladilar.

Sonra Saglik acisindan cok iyi bir Yil degildi benim icin. Galiba Migrenim oldugunu uzun uzun anlatmistim. Birseyler yerli yerine oturdugunda Tedavilerim 2017sindede oldugu icin, bisey yazmak sacma gelir. Bitsin yine detayli sekilde yazacagim. Ama Haplar bende Kafa birakmiyor, malesef.

Sonra Sosyal Medyaya girdigimde ALLAH herkese Sifa versin.AMIN. Ama Hastahane Resimleri yada mutsuz olan Resimleri ne ara ceker olduk, ne ara yükler olduk?  Ya hadi onlar koydu diyelim, yaw Arkadas özelden Mesaj atma diye birsey var, yazanlarda ayni Sehirde yasayanlar ha. Özelden yaz, olmadi özelden Telefon ac, olmadi yanisina git. Yok böyle daha merhametli gözüküyoz! Bilmiyorum ama böyle seylere nedense sinir oldum bu Yil.

Kötü Haberler hep bize gec gelmeye basladik, bazen ise olan olmus iyilesen iyilesmis sonra geliyor Haberler. Galiba aramizdaki 2 Saat farkindan artik ben sahsen kimseyle Telefonla görüsemez oldum. Sonra Tarık Akının Ölümü beni derinden yaraladı. Onun duruşu sevgisi saygisi düsünceleri benim icin okadar degerliki. Oyunculugu Insanligi. Herseyiyle onu Babamla cagristirdim ben, ondan mi bilemem sevdigimden 2 kat daha fazla sevmeye basladim. Halen inanamiyorum gidisine. Hoş sevdiklerimizin bizi teker teker bitaktigina halen inanamiyorum. Yillar gelip geciyor Yil dönümlerinde bulu veriyorum kendimi. Acı ama gerçek.

Sonra bu Yil ufaklik Sevdigimin resmisini gördüm. Arkadaslarim evlenen evlenene, Nisanlanan Nisanlanana. Bi Kisinin eskiden bana AsIk oldugunu ögrendim. Yüregi kötü ve Bencil bi Kizla tanistim, Cocukla Cocuk olmamayi ne terbiyesizlik bana yapmista olsa Beddua etmeden Yoluma baktim. Galiba ben baya büyümüsüm, neden mi? Artik Karsimdakine bakiyorum, degermi ? degecek Kisimi? Sacmaliyormu? Bencil mi? Sadece kendi Ailesi, kendisimi degerli saniyor? Ozaman bende birakiyorum kendisini kendi Aleminde. Gercek Hayata bakmaya calisiyorum. Daha Para kazanip, yapmak istedigim seyler var, Yardim etmek istedigim Kisiler var. Gülüp geciyorum, bazende hic takmamaya calisiyorum.

Ya ben kendi Arkadaslarimin Cocuklarini/Bebeklerini anlattim mi? :D 1 Haftalik Bebis kucagima verdi Arkadasim. Ben mutluluktan ucacagim, o Ellerimde fakat ben kendimde degilim. Icimde bi Heycan bi Heycan, kibirdamiyorum yerimden onu incitmiyeyim diye. Icimden ona olan Dualar geciyor. Belimin agrisini farkina variyorum ama ses etmiyorum, resmen kasiyorum kendimi. Ona bakinca Tebessümlesiyor Yüzüm, icimi bi Huzur kapliyor. Elleri Gözleri minicik Ayaklari. Arkadasim Bebegin ac oldugunu ve ona bi kaba koydugu Sütü icirmemi söyledi. Annesi okadar alismistiki, ben ise ürkek Ceylan gibi Allahhiimmmmmmm. Sütü verirken birden bire Cocuk Gözlerini yumdu ya, Allahim benim Kalbim öyle hizlica carptiki. Ben birden Kullagimi onun Kalbisine dayadim, Bogazina koca Ellerimle dokundum. Arkadasim ise güler yüzlerle bakiyordu. Ben ise cok korktugumu belirttim. Bana hic kücük Bebek Eline almadinmi dediler. Gecen Yili anlattim, aliyorum, oynuyorum, Cocuk kac yasina gelirse gelsin, ben cok titizim ya. Ama bu Bebis 1 Haftalik. Ona zarar vermek istemedimki. Sonra Mamasini yedirdik, Göz Göze bakistik. Allahimmm simdi neden benim kücüklükten Bebekleri sevdigimi dahada anladimmmm. Allah insallah dogru Insani sonrada Bebeklerimizin olmasini nasip etsin, Saglikli, mutlu Huzurluuuu AMINNNN.

Son günlerde cok mutluyum. Bi Huzur var anlatamadigim kendiminde daha bu duyguyu anlamadigi bi Huzur.

Bana benimde degerli bi varlik oldugumu hatirlatanlara minettarim...

Hayallerimin bazi Bölümleri yer degistirdi, herbir Hata yada Dogruluk bana Dersler cikarttirdi.

Az gibi gözükmüs olsada 2016, 2017de güzel bi Sayfa acilmasi dilegimle. Kimseyi kirmadan kirilmadan, Sarkilar esliginde bi Yas daha almayi iyi Insanlarla tanismayi nasip etsin. Amin.

Hoscakalin. 2017de görüsürüz yahuuuuuuu :*

Sevgilerimle
Dilegin