Selam Canlar,
Eskiden giyinmedigimiz Giysilerimizi
yardima muhtac olanlara verirdik, önce Akraba icinde sorar kimse almazsa
Komsulara dagitirdik. Ve Akrabalardan yada Komsulardanda bize
Elbiseler gelirdi. Yani birbirimizin Kiyafetlerini giyerdik. Zorumuza
gitmezdi, ama yinede Insan yeni Elbiseler almak isterdi yada
giyinmek. Mesela hic yeni Okul Üniformam olmadi Ablamdan verilmisti
bana, Cantam Kuzenimdendi. Tabiiki Para olunca Babam Annem bizi hic
dara koymazlardi Defter alirdi, Su Sisesi alirdi Okul icin... Sonra
meshur Okul Kitaplari toplardik sagdan soldan. Hic tanimadigimiz
Evlere giderdik Arkadaslarla, Yirtik pirtik Kitaplari alirdik,
sagolsunlar verirlerdi. Bizi tanimasalarda kendi durumlari bizim gibi
olunca halimizden anlarlardi. Kitaplari Eve götürürdük cünkü
her Yil Kitaplar yenilenirdi ve bir Kitap baya pahaliydi eee Evde cok
cocukluysan sIkIntiydi. Sinifimizda bazilarinin Kalemlikleri vardi,
Silgiler renkli renkli Kalemler. Cocuktum hepsi Göz aliciydi. Bende
isterdim ama dururumuz iyi degildi ve bir seyi fark etmistim. Oda gün
geldiginde onlarin azina sahip bile oldugumda pekde fazla mutluluk
getirmemistiki bana. Fark etmiyordu elimdeki Kalemin süslüsü yada
süslü olmayisi benim icin artik Dersi calismak ve Sinifta iyi Ders
dinlemekti önemli olan. Simdiki Cocuklar cok sansli bizim
zamanimizda bizim Okulda Bilgisayarlar yoktu, sadece Müdür Odasinda
bir Bilgisayar yer alirdi :) Kütüphane vardi ama Hocasiz
Kütüphaneye girilemezdi. Sonra Spor Salon Odamizda yoktu ama illaki
Spor Kiyafetleri Ayakkabilari olmasi lazimdi. Cok sacmaydi Anne Baba
icin yine bir zorluk basliyordu. Herneyse Konu Okul degildi :)
Bir Kiz vardi Anne Babasi okumus ve
Meslekleri baya iyiydi. Kizin özgüveni baya süperdi yada beni
gariban görüp hep Havali seylerden bahsederdi. Bende onunla yinede
zaman gecirmekten hoslanirdim fakat kendisi hep bilmislik taslardi.
Ve birgün onlarin Evine gitmistik. Bensiz olurmu olmazdi :) Kiz bana
Odasini gösteriyordu, Oyunlar sayiyordu, bana birseyler sordugunda
iste „bundan sende varmi yada bunun ne oldugunu biliyormusun“
diye benim Cevabim hep „Hayir“ olurdu. Oda bikmis bi sekilde ya
anlatirdi yada anlatmazdi. Disari ciktik, onlarin Yolu bombostu, ne
Cocuklar vardi, ne kavga eden Komsular. Kiz önden kosarcasina
gidiyordu bende korkuyordum nede olsa tanimiyorum oralari, issiz bi
yer. Bi baktim Kizin Parasi düstü, hic farkinda bile degil. Aldim
yerden hic bakmiyor bile Dilek ne ediyor misali. Aldim verdim
Parasini. Kiz ne olduysa yavasladi ve yavas yavas yürüdük yoruldu
sanirsam :) Eve vardigimizda ben Salona oturdum, yine Odasina
cagirdi. Evi ve Odasinin büyüklügü cekti gözümü ve Evdeki yeni
Esyalar piril piril. O anlar büyülenmiste olsam Annem Babam kesin
azda olsa üzülmüslerdir oda söyleki onlarda her Aile gibi
Cocuklarinin güzel ve yeni Esylarla büyütülmek isterler. Ama suda
ilgimi cekti Annem Babam hic kendilerini degisIk göstermiyorlardi
ordayken. Cünkü birileri daha vardi, yani tanimasam vay be Adama
bak diyecem :) Ozaman anliyordum „Ne olursa ol kendin ol“. Neyse
Kiz beni Odasina cagirmisti Annelerimizde ordaydi, bana kizin
Elbiselerinide gösteriyorlardi. Giyindim tipki Palyonco gibiydim
yemin ederim :D Cok iyi hatirliyorum Kirmizi bi Elbise ve Boynumda
kocaman bi Kelebek vardi. Kendime Aynada bakiyorum, Aklimdan gecen
seyler sunlardi, „Lan Mahalleye böyle gitsem benle dalga gecerler“
„Ya kizim ne hale geldin“ „Bu ne ya?“ Annemle icerideydik
beni giyindiriyordu, Cocuk Elbiseleriydi, Kislik Yazlik ne varsa. Kiz
Annesiyle konusulanlarini bi yandan dinlemeye calisiyordum, kiz
galiba istemiyordu Annesi bana Kiyafetleri versin sonra Anneside cöpe
gitmesin sana yenilerini aliriz gibi laflar ediyordu sanki Kizi
sakinlestirmek icin. Kötü hisseder Insan kendisini tabiiki
dinleyince... Galiba 1 yada 2 Parca almistik ordan, Kadin hepsini
vermek istedi, Annemde yok Sagol benim Kizim giymez yoksa alip Evde
atmayalim demisti... Iyikide almamistik. Sonra bu Kiz Mahallemize
geldiginde budefer ben Tepelerden asagi kosarak gittim, aslinda
kayiyordumda tirsa tirsa, asagiya kosuyordum resmen :D Arkamdan pat
pat geliyordu, sonra duraksadim, dedim kiz Dilek gelmis kiz Misafir
basina bisey gelir Canin ciz eder bosver, sana ne etmisse etmis. Sen
sen ol, sana yapilan Yanlisliklari baska Kisilere yada ayni Kisilere
yapma, bosver deyip yavasladim. Halayda kizi elime tutusmuslardi Halayi bilmesemde bakip oynuyordum ve dogal olarak Kizin Parmagini tutuyordum, yahu Kiz birden bire dedi "Sen Parmaģımı çok sıkıyorsun" diyip baska tarafa gecti, güleyimmi aglayayimmi bilemedim :D ...
Şimdi büyümüşte olsam kendi Parami kazaniyorda olsam, Evdeki yada Teyzoşumdan yada Kuzenimden gelen Kiyafetleri gocunmadan giyerim. Ya tabii verildigi andaki Surat ifadeleride önemlidir. En çok istedigim seylerden biri "Fotograf Makinesi". Ama çok pahali, herkesin yapacaklari Masraflari kendisine. Ama cok istesemde Ailemi düsündüm, daha okuyanimiz var Allah göstermesin birgün birimiz Hastanelik ya olursak ne yapariz... Artik Annem Babamda genç degillerki... Zaten yavaş yavaş Yillarin Yorgunluklari Bedenlerine vurmuş, sizlamalar baslamis ve halen çalisiyorlar... Onlarada bizim gibi bi gelecek lazim... Tabiki bi Fotograf Makinesi almayacam diyede hepsine yetisemem ama fuzuli seyleri almamaya calisiyorum. Hakikaten en son kendime öylesine ne aldim? Galiba Uçak Biletiydi. Bende isterim güzel Kiyafetleri alayim giyeyim Düģünlerde Partilerde boy göstereyim. Hanim hanimcik olayim. Suratimi Makyaj manyagi yapayim :D Ama keske böyle bi Kafadan olsaydim, yapamiyorum. Biriktirdigim parayla Elbise alinir süslenilir Dügün dernek Partylere gidinilir fakat ne gerek var?! Benim önceliklerim çok farklaştı... ve bu baya beş alti Yildir böyle... Ayagimi yorganima göre uzatiyorum... Burdaki Arkadaslarim baska boyutta cocuklugundan itibaren Bankada Hesaplari var her ay para eklenmis, Kiz çildiriyor Tek Taş yüzüģü icin.... Ben ise Yüzüge bakip ne farki var obirlerinden anlamaya calisiyorum...
"Harbi Dilek Paran çok olsa ve Tek Taş yada Markali Eşyalar alabilsen o Parayla alirmiydin?" derseniz çok ciddiyim almazdim! Eger Param olursa ne yapardim biliyormusunuz...
Diger gelecek Hikayeyi okuyun... Çocukluktan kalan Hedefim, Dileģim ve Umudum var, olmasini hep isteyeceģim birşeyler. Olmayacak birşey deģil aslında biraz Enerjiye biraz Paraya ihtiyacim var belkide.
Sevgilerimle
Diloş
Şimdi büyümüşte olsam kendi Parami kazaniyorda olsam, Evdeki yada Teyzoşumdan yada Kuzenimden gelen Kiyafetleri gocunmadan giyerim. Ya tabii verildigi andaki Surat ifadeleride önemlidir. En çok istedigim seylerden biri "Fotograf Makinesi". Ama çok pahali, herkesin yapacaklari Masraflari kendisine. Ama cok istesemde Ailemi düsündüm, daha okuyanimiz var Allah göstermesin birgün birimiz Hastanelik ya olursak ne yapariz... Artik Annem Babamda genç degillerki... Zaten yavaş yavaş Yillarin Yorgunluklari Bedenlerine vurmuş, sizlamalar baslamis ve halen çalisiyorlar... Onlarada bizim gibi bi gelecek lazim... Tabiki bi Fotograf Makinesi almayacam diyede hepsine yetisemem ama fuzuli seyleri almamaya calisiyorum. Hakikaten en son kendime öylesine ne aldim? Galiba Uçak Biletiydi. Bende isterim güzel Kiyafetleri alayim giyeyim Düģünlerde Partilerde boy göstereyim. Hanim hanimcik olayim. Suratimi Makyaj manyagi yapayim :D Ama keske böyle bi Kafadan olsaydim, yapamiyorum. Biriktirdigim parayla Elbise alinir süslenilir Dügün dernek Partylere gidinilir fakat ne gerek var?! Benim önceliklerim çok farklaştı... ve bu baya beş alti Yildir böyle... Ayagimi yorganima göre uzatiyorum... Burdaki Arkadaslarim baska boyutta cocuklugundan itibaren Bankada Hesaplari var her ay para eklenmis, Kiz çildiriyor Tek Taş yüzüģü icin.... Ben ise Yüzüge bakip ne farki var obirlerinden anlamaya calisiyorum...
"Harbi Dilek Paran çok olsa ve Tek Taş yada Markali Eşyalar alabilsen o Parayla alirmiydin?" derseniz çok ciddiyim almazdim! Eger Param olursa ne yapardim biliyormusunuz...
Diger gelecek Hikayeyi okuyun... Çocukluktan kalan Hedefim, Dileģim ve Umudum var, olmasini hep isteyeceģim birşeyler. Olmayacak birşey deģil aslında biraz Enerjiye biraz Paraya ihtiyacim var belkide.
Sevgilerimle
Diloş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder