Bugün günlerden Eylül... Eylül ayi Sonbahari temsil eder, yavas yavas yesil yapraklarin yerini birer birer solgun renge birakir ,yapraklari düşer ve Dallari korunmasiz şekilde çıplak kimsesiz kalir, üşümeye başlar, önünden geçenler bi an duraksarlar sonra çekip giderler....
Anlattigim ayni Insanin Ölümü gibi... Bugün günlerden Eylül... bugün sevdigim Kişinin Ölüm Yildönümü... Piril pirildi, çocuklugum onunla geçti... meģersem ne zorluklar atlatmiş, megersem neler yaşamiş...
Ozamandan dökülmeye başlamis bi Agaç misali Yapraklari... sonra tutunacak bi Dal bulmuş...
Yurttişina gelirken Halamı ve bi Kuzenimi unuttmuştum öpmeye... Otobüsse binerken Gözgöze geldim onlarla, birden aklimdan "öpmedimki ben onlari" ama Otobüs hareket etmişti bile... onlarin gözlerindende belliydi beni öpmedikleri sarilmadiklarini der gibi... Ozamanin pişmanligini dikkatsizligini cekiyorum halen... ama nerden bilebilirdimki böyle olacaklarini?
Vardik yerimize, kuzenimle Halam telefonda bana diyorlarki "Diloş sen bizi öpmeden gittin, yolunuz açık olsun" o anki halimi unutamam, zaten icim bundan buruk ama bütün şekerliģimi ortaya koyacam ya bide karşı tarafi güldürecem ya vurdum kendimi şebekliģe .... dedim "daha çok Zamanimiz var daha çoook görüşürüz söz sizi ilk öpeceģim" ben nerden bileyim Halamla benim son bakismamiz olacagini... Ne bileyim onu son görüp sarilip koklayacagimi....
Lütfen ister Arkadaş ister Akraba ister Aile kim olursa olsun Zamaninizdan çalin ve onlara armaģan edin, sonra keşkeler Boģazinizi düģümlemesin... sonra özlersiniz böyle...
Sonra hastalandığı öğreniyoruz... Annem Babam hep telefonlaşıyorlar ,hastalandiktan öncede konuşurlardı ama bu daha fazlaştı... ben ses yankisindan duyuyorum ama nedense konuşmuyorum , Annem hep işaret eder konuş diye sanki basiretim bağlandi hiç konuşmadim...
Ama Anneme minettarim. Bana Telefonu vermişti zorlada olsa, icimi bilir gözümden anlar Sevgimi, ama karşıya yansitamam, konuştuk aģlaştık... Kullaklarimda Sesi... megersem oda son görüşmemiz oldu...
Sonra oturdugumuz yerde bi Tanidikta rahatsizdi... Ameliyat olmustu ve baya cökmüstü Annem Babam görmüştü anlatiyorlardi...
Sonra bi Rüya gördüm bizim Merdivende oturan ve El uzatan bi bayan Yardim Eli bekliyor ama ben almiyorum, bu bi bakiyorum Halam oluyor bi bakiyorum o tanidik Bayan oluyor... Rüya okadar gercekki... Uyanirken bile hüngür hüngür agliyorum, icim daraldi.... Dualar ettim... endiselendim... Aileme anlatirken bile agliyordum "Ellerini uzattilar ama ben tutamadım" .... Ikisini birden gördüm bi onun yüzüsü olarak görüyorum bi bakiyorumki digerin... Annemde beni teselli edip , "o tanidiktir gecen Hastanedeki halini size anlattik sende öyle görmüssündür. Üzülme sen, hiçbirine birsey olmayacak insallah. Allah bütün hastalara şifa versin" ...
O haber alisimiz , Ev telefonun birden bire durmayisi... Anneme sarilip "Elisini tutamadim" diyişim... Babamin içten akitan Göz Yaslari... ne mutlu günde ne acı günde gidemedigimiz Yillar hep oldu... seven insanlardan olduk...oluyoruz... çok şey var haykirmak istediklerim, ama sessiz kalışlarim... bazen yüzümde sahte gülüslerim... kimseye dert olmasin diye "iyiyim" demelerim....
O Bayanda uçup gitmişti... sonra her Telefon çaldıģinda heleki Türkiye olunca ürperir oldum... Tedirgin Sesle hep açtım... birkaç ölüm Haberleride aldik artik küçük yüregim dayanmamisti... Sıkintidan kilo almaya baslamistim, karalar giymeye basladim... şimdi gercekten gülsem bile sizi unutmadim... herzaman Dilimde, Yüregimdesiniz sadece Ölüm Yıldönümünde degil...
Buarada Memlekete gittigimde Halamin Evinin önünden geçmek istedim geçtimde... "ben geldim Halam" diyip birden iceri girmek istedim... baskalari vardi... baska Hayatlar baska insanlar...
Kaç yasina gelirsem geleyim seni hep özlicem...
Sevgilerimle
Deli şımarık Diloşun Halam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder