Staj/ Iş

Ilk başta Okuluma gelmişlerdi şimdiki iş yerindekiler kendi Firmasini tanitmaya ve Stajerler aramaya. Orda CVmi vermiştim, okulumun bitmesine 1 Yil kalmisti.O günden tuttun bugüne kadar herşeyi okadar iyi hatirliyorumki. Sonra beni konuşmaya çaģirmişlardi, Adresi nasil buldugumu en iyisi anlatmim bile ;). Iki Erkekte vardi Konusmada, Kravat filan giyinmişlerdi, kendilerini bence çok güzel ifade ediyorlardi. Vede hep kendilerini pohpohluyorlardi. Belliydi hep iş görüşmelerine gittigi, ben ise Su'dan çıkan Balik misali... Pek konuşmayan,heycanli... Şimdiki patronlarimdan biri orda ilk bana sorardi. Ya bende derdim "Lan bari beni almasada obirlerini ilk dinlesem, onlarin cevaplarina göre benimkide bi tik ayni olsun" ama nerde. Adam hep ilk bana sorunca, bende dogal olarak doģalligimla ordaydim. Içtenlikle cevapladim nasil biri oldugumu, kendimi ayri gösterme ihtiyacinda bulunmadim. Sonra konuşmalar bitti ve herkes son cümlelerini söyliyecekti Neden beni seçmeliler diye. Adam boş dururmu yine beni seçti, ilk ben konuştum. O işi okadar istiyordumki, içim biyandan rahat bi yandan buruktu. Içimden dedim "Hadi kız Dilek son şansın bu!" Öyle bütün içtenligimle konuştumki... duygusal yanim Sesime yansıdi... Diger Patronumla Bayan olaniyla bi an Göz Göze geldik ve Kadin gözlerini kacirdi , bian dedim "acaba yanlış birşey mi dedim?" Sonra iki Erkek konustular, ben yine " keşke onlari bende deseydim ya!" diyordum içimden,üzgün,üzgün... Sonra cevap vereceklerini dediler ister olumlu ister olumsuz. Sonra Bayan aradi ve ben havalara uctum, ama beni bidaha görmek istedigini söyledi ve çok mutlu oldum. Ikimiz sadece konuştuk sanki Arkadaşimmiş gibi, halende öyle aramız, Allah nazarlardan korusunnnn Amin :)) Sonrada Staja başladımmmm.
Tam tamina 3 Yıl olmuş bu Yollardan geçmişim, bir Yilim daha var, şuan oturduğum Vagondan Yolumun saģ tarafinda Atlar, solumda Öküzlere bakarak geçmişim Sabahları... Bazen Tezek kokusu, bazen Yaģmurun Şiddetine yakalaniyordum, Trenden inerken Öģrencilerin Trene binme isteģinden dolayi itilip kakilmaya mahruz kaldigim dogrudur :) Hizli adımlarla Firmaya doģru Yol alırken, bakmayin bazen Havanin aydinlik olmasina Kışın kapkaranlik oluveriyor Aģaçlikkar arasinda hiçbilmeden Ayaģimi Göl gibi batakliģin arasindada buldugum dogrudur, Telefonumun ışıģı bazen yetmiyor önümü Aydınlatmaya bile ama yere Kapaklanmadan işe gittiģim için yinede mutluyum. Bazen taze yapılan Yem Kokusu bazen o güzelim Toprak kokusuyla karışmıştı hertaraf, seviyorum bu Kokuyu... Dogum günümde "Ilk" Kutlayanlarim arasina girdiler, ilk zamanlar beni gördüklerinde çatık kaşlarin yerini Yüzlerini güzel Gülümsemeye biraktilar... Bürodan tut Işçilerin arasinda geçirdim bu 3 Yili, işçilerin arasindada çalıştım hiç çekinmeden "bi yerim kirlenir mi?" demeden...  yere oturdum, aģır Eşya taşıdıģımda nerde olursa olsun gören yardım Eli uzattılar, biliyorumdumki her Insana Insan gibi davraninca hiç bi kötülük gelmezdi... Bazende İş Elbisesi verip, öyle çalıştım aralarinda, beraber güldük bazen anlatilan Hikayelerden hüzünlendik....
Sonra iş gezintileri başladı, birçok şeyi bilmiyordum, burdaki Gelenekleri vs vs. Bunlari bilmediģim ičin itilip kakılmadım, "Dil" öyle birşeyki hergün yeni şeyler öģrendim, ama hiç kimseden "Anlayışın kıt" vs aşalayici tek Söz bile duymadım... tabiki bazi üzücü şeyler yaşadım, fesat ve ičinde kötülük olan Insanlar içinden dalga geçtiler, laf attilar, ister Almancayla olsun ister kültürleriyle olsun, ama şuana kadar içinde barindirdiklarini dışa vurmadilar  :)) Ama o Kişileri Allaha havale ettim. Ve bana nekadarda deģerli olduģumu gösterdiler, demekki bende bi Işık varki iş yerinde seviliyorumki, böyle eksik taraflarimi ortaya koymak istediler, herneyse :) Bazi Kişilerle, bazen kurduğum yanlış Almanca cümlelerinden dolayı Kahkahlara boģulup Gözümden yaşlar geldiģide doģrudur...
"Ilk" kazandığım Parayla Eve Ekmek almıştım sonra biraz daha Paramı biriktirip en sevdiğim Arkadaşlarımdan birine Hediye alıp göndermiştim...

Tabiiki herşey 4/4lük deģildi, bakmayın böyle güzel Tarafı anlattığıma :) Temizlikte, Çayda Kahvede yaptım, Firma için ve özel istekleri için Alışverişler, Elime kaģıt verilip ordan oraya yürüdüģümde olmuştur, Yüzyıllık çalışan Kişi deģilde beni Çıraģını koydular Milyarlarca Kaģıtlarin önüne düzelt dediler... günlerimi aylarimi aldi o Kaģıtlar... Bian geldi "burda benim ne işim var" dedim, bi an geldi Meslegimin ne oldugunu unuttum. Bazen "bazı" Çalışanlardan bağrıldım... An geldi karşılıklı Sesimiz yükseldi, çünkü kendilerininin bi zamanlar Çırak olduklarini unutmuşlardı... Üzüldüģüm ve aģlayarak eve gitmişliģimde var benim, sevmediģim Bölümler olmuştu "zaman Su gibi aksada Eve gitsem" yada "şu Bürodan ne desemde çıksam dışarı kurtulsam burdan" diyişlerimde var benim...

Benimle başlayan Stajerin bikaçı beni tanimadigi halde sevmemişti beni farkindaydim, neden oldugunu bilmesemde, hakkimda fesatlik yapilmişti onunda farkindaydım, benim farkimda olduklarinin biliçlerindeydi, ama hiç bizaman ne onlara karşi nede Arkalarindan konuşmadim. Çünkü onlarin kötü Şahis olduklarini hissediyor ve onlar gibi kötü olmak istemiyordum ve bana yakişmazdi. Herkese nasil Saygi hoşgörü sarf ettiysem onlarada aynisini sundum... Sadece işde deģildik, okuldada beraberdik...

Kötü şeyler geride kalsın istedim nede olsa orasi benim 2.Evim gibi heryerden girip çıkıyorum, bazen Şarki mirildanarak bazen koşarak ... Iyisinide kötüsünüde burda ögrendim... hiç bizaman unutmayacaklarim ve hatirlayacaklarim arasina girdiler artik... Seviyorum işte...

Sevgilerimle
Diloşunuz :)