Sorgulamak

Oturdum bi Köseye, Habere biyandan bakarken biyandan Isigi actim Camdan disari bakiyorum, hemen ardi ardina Evler var, belki Perde arkasinda beni izleyenler var kimbilir, Havanin karanlik olusu, azcik Agaclarin olusu, disarinin ve icerisinin soguk olusu, Üstüste giyinmem, üstelik üstüme battaniye almam bogazimin agrisi ve Ayaklarimin soguklugu Mahellenin sesizligi hepsi birbirini dengelemis sanki... Yazmak istiyorum ister bos ister dolu, bugünlerde hep bi Ders calisirken bi yandanda yazmak istiyorum durmak istemiyordum, yapmak istediklerim cok aslinda. Aslinda Saat kac olursa olsun sorguluyorum kendimi Hayati.
Beni tanidiklarini sandiklarimin beni yavas yavas tanimalari, icimdeki Özü gec fark etmeleri nedendir? sizdede öylemi yoksa sadece bende mi? Agzimdan cikan güzel sözler aslinda Yüregimden dökülen gerceklerdir. Ilk Türkiyeye ayak bastigimda tabiki uzun zaman olmustu beni sadece cocuklugumla hatirliyorlardi. Bana ilginc sorular sorarlardi. Mesela bigün evlenirsem Kaynana ve Kayinbabayla oturmak istermiyim gibi... Cevabim onlari sasirtmisti, bende onlarin sasirmasina sasiriyorum halen öyle, ama neden halen sasiriyorum bende bilmiyorum :)

Cevabim suydu : Anneminde Kaynana ve Kayinbabayla yasadigiydi, tabiki Iki Aile ayni Evde zor olurdu, herkes özgürce atiyorum Ayaklarini üstüste atamaz, Gelin,yani ben, hep calismak zorunda kalir, belki Cocuklarimla zaman bile geciremicem, kucaklarima doyasiya alamicam belki, Annem Babam Ninem Dedem belkim sorunlar yasamistirda kimbilir, ama hep dolu tarafindan bakmaliyim Hayata, Ben bi Cocuk olarak okadar mutluydumki Ninem Dedemle iki nesilin arasinda büyüdüm. Ve Annem onlari kendi Anne Babasi gibi gördü ayni sekilde oda Gelin degilde Evin Kizi gibiydi. Simdi hangi Cocuk büyüyor Nine Dedeyle icice. Herkes kapisini örtüyor kimse kimseye selam vermiyor olmus, görünüste herkes can ciger kuzu sarmasi. Nekadar uzak okadar tatli olmus Akraba ve Aile iliskileri. Ama benimde bi Annem Babam var onlar nasilki benim Canim cigerim Kiymetlerim. Gelecekteki Anne ve Baba diyecegim Kisilerde öyle olacak. Iki tarafa ayri gayri davranma lüksum yok, öylede olmayacak. Herkes herzaman basimin üstünde yeri var, herzaman mutlulukta degil dertte kederdede. Ve bazi baska seyleride ekledim. Sonrada bana Sok olan Gözlerle bakiyorlardi ve biyandanda Gözleri isil isildi. Halbuki gercekte olanda buydu.

Ama neden bukadar sasirdiklarini anlamiyordum, ya ciddi soguk görünüyor düsüncelerim herkesin Gönlünü fet etmisti yada beni tam anlamiyla tanimiyorlardi.

Sonra sofraya davet edenler, sanki ben yer sofrasi sevmem oturmam, yada Ekmek pisirimine yardim etmem, Halilari Balkondan silkelemem, Bahce sulamam, Ceviz yada Zeytin Agaclardan olusanlari toplamam, Pazara gitmem diye bi ön Yargi var gibiydi. Kendi kendime yaptigimda, Gözlerdeki ayni ifadeleri okur olmustum. Ama "bunu yemezsin sen simdi?" diyenlere, dariliyorum artik, ya söyleyis tarzi yanlis yada harbi kötü niyetle derlerdi. Niye yemimki niye yapmayayimki ? Neden neden? Yahu ben herkes gibi birisiyim. Anlamiyorum Kraliceler gibi yüksekten bakip herkese emir mi veriyorumda herkes sasiriyor. Bakmayin bazen böyle gereksiz isyanlarim. Isyanimda aslinda cok degisIk Kisilikteyim ama hep hakli haksiz yere ve ön yargiyla bakildim hep. Hani mesela Yüzü Masum olupta ici Fesat olanlar vardir ya, herkes onlara kul köle olurlar. Bendede tam tersi olmasi belki canimi sIkmasi.

Ama bazende eglenceli olmuyor degil hani :) Mesela Arkadaslarimda Hocalarimda Is Arkadaslarimda hep ciddiyizdir, ben sonra alisirim Insanlara ilk gözlerim, bazen iyi dediklerim tam tersi fesat ciktilar oda ayri konu, ama yinede herkese ilk basta mesafeliyimdir. Sonra bi Kahkahamdan, bi Yardimimdan "Sen böylemiydin ya?" demeleriydi. Hic valla tirsip sormuyorum bile beni önceden nasil görürlerdi diye. Valla zehir zemberek seyleri duymak bi yandan istemem bi yandan isterim ama hic sormadim.

Ama is yerindekileri herkese büyügünden tut kücügüne kadar yardim ederim, bu Gözüne girmek icin degil. Öyle olsa sadece Patron ve Patron yardimcilarina yardim ederdim. Bi Bayan var Yürümekte zorlanir. Ben Ise erken gider Islerime baslardim. Pencereden bakarim hep o Bayani beklerim Kapiya geldigde Isi birakir yardima giderdim/giderim. Yada Penceresi onun geldigi yeri görmesem her 5 dakikada bir Dis Kapisina hizli adimlarla gider bakar gelmemisse yine Odama giderdim. Cünkü bilirdimki oda o Saatlerde gelirdi. Neyse Odaya girmesine yardim ederdim. Laflardik öyle, hergün biraz daha cogaldi. Aslinda genellikle Isten konusurduk, sonra Okuldan, Kültürlerden vs vs. Sonra onun Bölümüne geldim cok severek. Bi kac Haftam kalmistiki ordan ayrilip baska Bölüme gideyim, Bayan bana bakti ve benimle calismak cok güzel oldugunu dedi, Gülümsemelerim hic yapmacik degildi ve neyden hoslanmadiysam acikca söylemem her Elestiriye acik olmam, ögrenme hevesim olmasi. Güvenerek bana anlatmis Olaylari vs vs. Gücsüz gibi görünsemde is verdiklerinde agir Esyalari ordan oraya tasimam, acele ordan oraya kosusturmam. Bunlari benden beklemedigini söylemisti. Ve bian icim burkuldu "yine mi ya" bi yandanda yine sevindim. Cünkü artik Insanlari iyi sekilde sasirtmam hosuma gidiyordu. Gülümsetiyorlardi beni. Gec anlasalar ve tanisalarda icimdeki Dilegi görüyorlardi. Kimi zaman görmedikleri icin kirip duruyorlardi, nede olsa konusmaz, bosver at gitsin niteligindeydim bazi Kisilerde.

Bi arada Sinifimizda Cocuk bana gicikti. Ayri Vatandastim diye. Baska Türk Vatandaslariyla Kavga ettigi icin benimde öyle oldugumu sanmisti. Yasi kücüktü ona hic kin tutmadim, aksine hep Hoca bizleri Sinifta Gruplastirirken ben ona yardim ettim, gerektiginde Ders calisma gerektigini söyledim. Kardesimle ayni Yastaydi sonucta, hor görmedim. Ama benim farkli oldugumu demisti ve benden Özür bile dilemisti.

Okul Arkadaslarim  beni sarip sarmaladilar, herseferinde Trenden yada Otobüste  inerken beni beklemezlerken, sonrasinda beni bekler oldular ve Yollari karistirdigim icin beni takip eder oldular, cünkü benim icimi görmeye baslamislardi sevmislerdi. :)

Yani bazen kizsamda, bazende iyi oluyor.
Aslinda ben onlara basindan beri icten davranirken onlarin bana ictenlikle davranmadiklari belkim üzüyor beni, sonradan degisselerde Fikirleri yinede üzdü /üzüyor beni.
Belkim beni hicede saysalar, tanimalarina izin vermesemde, yada beni yanlisda anlasalarda beni kirsalarda ben hep ben olarak kalacagim... Bazen geciyorum Ayna Karsisina "Görünüstemi bi Sorun var" diyorum :) Olsada fark etmez... Kesin herkes yasiyordur böyle seyleri... bende aktarmak istedim. Kabul buda karisIk bi Yazi oldu...

Sevgilerimle
Dilosunuz